اظهارات حجة الاسلام صادق لاریجانی را حتما" خوانده و یا شنیده اید. دربارۀ وضعیت همراهان جنبش سبز ، سرکار خانم زهرا رهنورد ، آقایان مهندس میر حسین موسوی و حجة الاسلام مهدی کروبی چنین گفته است : « ... قوه قضائیه به دو دلیل از برگزاری دادگاه علیه "سران فتنه" امتناع کرده: یکی مصوبه شورایعالی امنیت ملی در مورد حصر "سران فتنه"، و دلیل دیگر «اظهارنظرهای صریح برخی عوامل فتنه درباره اینکه گفته‌اند اصلا نتیجه محاکمه برایشان مهم نیست و آنان تریبونی می‌خواهند که حرف‌های خود را بزنند ....» (1)
گفتۀ فوق به خوبی نشان می دهد که آقای لاریجانی در بارۀ نقش قاضی در قوۀ قضائیه جمهوری چیست. بر اساس این اظهار نظر، در دادگاه های قوِ قضائیه زیر نظر به اصطلاح قاضی القضات ، نقش قاضی در ادامۀ نقش بازجو ها و شکنجه گران دخمه ها و پستو های مخوف بازداشتگاها است. این قاضی از متهم می خواهد اتهاماتی که مقامات امنیتی در پروندۀ متهم قرار داده اند ، رد نکرده بلکه در راستای تأیید انهامات وارده سخن بگوید. همان کاری که بازجوهای دخمه های امنیتی با دستگیر شدگان می کنند. بازجو ها ، بااستفاده از مشت و لگد و زدن با کابل و بالاخره انواع شکنجه ها ، از دستگیر شدگان می خواهند « اعتراف » کنند . اعتراف به چه چیز ؟ اعتراف به آنچه بازجو ها برای « خوراک افکار عمومی » و یا پر کردن « بولتن های خبری برای مقامات رده های مختلف نظام » به عنوان « سند » به آنها نیاز دارند.
قاضی القضات جمهوری اسلامی می خواهد کسانی را به محاکمه بکشاند که یکی از آنها دو دوره نخست وزیر جمهوری اسلامی و دیگری دو دوره رئیس مجلس قانون گذاری این کشور بوده و اکنون چهار سال است بدون هیچگونه محاکمه ای در حصر بسر برده اند .در این چهار سال ، اکثر مقامات قد و نیم قد نظام مقدس، هر اتهامی ، هر توهینی که دلشان خواسته به آنها نسبت داده ، کوچکترین فرصت دفاع را از آنها دریغ کرده اند. اکنون وی انتظار دارد اینها در دادگاه حاضر شوند و بدون اینکه از خود دفاع کنند ، و یا آنگونه که جناب حضرتش می خواهد دفاع کرده ، پای اتهامات را امضاء کرده و منتظر قضاوت قضات نسبتا" محترم دارالخلافه قاضی القضات بمانند!!
اگر این حضرت قاضی القضات واقعا" بدینگونه نمی اندیشد و از قاضی و دادگاه تصوری غیر از این دارد چرا می خواهد بجای متهمین برای آنها لایحۀ دفاعیه تهیه کرده و یا سمت و سوی لایحۀ آنها را تعیین نماید؟
معلوم است این متهم است که باید برای دفاع از خود و برای رد هر اتهامی ، فضا و شرائطی که می گویند اتهام در آن صورت گرفته ، آن چنان تصویر کند تا جرم بودن و یا نبودن آن ، قانونی و یا غیر قانونی بودن آن اتهام را بخوبی نشان دهد. این از حقوق بدیهی هر متهمی است. اگر مجموعۀ حاکمیت مرتکب خظای بزرگی شده و نگران افشای بیشتر آن خطا می باشند ربطی به حقوق یک اسیر ندارد. وقتی کسی که به اصطلاح قاضی القضات است این چنین می گوید می تواند قاضی القضات که هیچ ، یک قاضی معمولی باشد ؟ من فکر نمی کنم . زبانم لال ،باید زبانم را گاز بگیرم.
مجید هوشیار
11 دی ماه 1393
پانویس :
1 - نگرانی رئیس قوه قضائیه از اظهار نظر "سران فتنه" در دادگاه
http://www.dw.de/
