حق آموختن زبان مادری" یا" آموزش همه علوم به زبان مادری" ،کدام یک حق شهروندان را تامین می کند؟

نشست صدو یکم

"حق آموختن زبان مادری" یا" آموزش همه علوم به زبان مادری" ،کدام یک حق شهروندان را تامین می کند؟

اولین احساسات و تجربه های انسانی ، ابتدا به یاری زبان مادری درک و سپس بیان می شوند. انسان در دامان زبان مادری است که فرایند شکل گیری شخصیت و هویت شخصی و اجتماعی خود را آغاز می کند. با این حال تحولات زمانه نشان می دهند که به دلیل سیاست های قدرت های تمرکز گرا از یکسو و گسترش و تنوع ارتباطات میان جوامع از سویی دیگر ، بسیاری از مرزها کم رنگ تر می شوند و خودکفائی نه تنها در حوزه ی اقتصاد و فرهنگ ، بلکه در پهنه ی زبان نیز به چالش کشیده شده است.
چه بسا زبان ها که در مصاف با نوآوری های زمانه ، گنجایش مفاهیم پیچیده علمی و فلسفی و هنر و تکنولوژی را از دست می دهند و به حاشیه رانده می شوند. در ایران که دارای گنجینه گرانقدری از زبان های مختلف است ، موضوع بقاء و زبان های مادری دهه ها ست که با منازعات سیاسی و قومی گره خورده است. به نظر می رسد نیک بختی و پیشرفت اجتماعی ایرانیان و زیستن صلح طلبانه آنها در کنار یکدیگر در گروی برخورد درست به پدیده ی زبان های مادری در کشور است.
از همین روست که موضوع صد و یکمین نشست انجمن گفتگو و دموکراسی را به تعیین نقش و جایگاه زبان های مادری در ایجاد همبستگی میان شهروندان مختلف کشور اختصاص داده ایم.
به راستی چگونه می توان به زبان های متنوع مادری در درون کشور ارج گذاشت و جایگاهی برای هر کدامشان درنظر گرفت که رشگی بر نینگیزد و به آتش اختلافات قومی دامن نزند؟