چرا ترکیه در برابر کوبانی منفعل است؟

کوبانی واقع در شمال شرقی سوریه است که جمعیت آن عمدتا کرد اند.این منطقه در نوامبر ۲۰۱۳ جدایی خود را از کشور سوریه اعلام کرد و مستقل شد. کرد ها بین ۳۰ تا ۴۰ میلیون اند که بین ترکیه، عراق، سوریه و ایران تقسیم شده و ملتی بدون دولت اند. اما در حال حاضر جنین یک کردستان مستقل شکل گرفته و به وسیله جنبش مسلح مارکسیت - لنینیست حزب کار گران کردستان ( پ. ک. ک .) کنترل و به وسیله شاخه سوری آن یعنی حزب واحد دموکراتیک (Parti de l union démocratique -PYD ) اداره می شود. این نیروهای مسلح حزب واحد دموکراتیک و و واحد پشتیبانی از مردم کرد اند که این روز ها در برابر داعش سرسختانه مقاومت می کنند.

از ژوییه ۲۰۱۲، در حالی که همه نیروها در حال جنگ با رژیم بشار اسد بودند، این دو جنبش کرد به تدریج نهاد های قانونی خود را شکل بخشیدند. اینان از طریق فشار و گاه با شیوه های تند ، یک برنامه اجتماعی را که براساس برابری جنسیتی، ادغام اقلیت های مذهبی و به نوعی دولت خود گردان بود، به مر حله اجرا گذاردند. دولت ترکیه نگران این موضوع است.

حزب " پ. ک . ک " که از سال ۱۹۷۸ در ترکیه تاسیس شده است، برای استقلال کردستان ترکیه، جنگی را با دولت مرکزی آغاز کرده است که طی سی سال ، ۴۰ هزار نفر کشته شده اند که ۷ هزار تن از آنان از نیروهای دولتی ترک به حساب می آیند. دولت آنکارا نگران رشد دولت خود گردان در نواحی مرزی خود است. ترکیه می گوید: بیشتر از جانب " پ.ک.ک." تهدید می شود که از سوی داعش و رجب طیب اردوغان مرتب تکرار می کند که : " داعش و پ.ک.ک. هر دو مانند هم اند."

روند صلح در ترکیه تهدید می شود

از ژانویه سال ۲۰۱۳ ، آنکارا و حزب " پ. ک. ک. " وارد یک روند صلح تاریخی شده و دو طرف اعلام آتش بس کرده اند. دولت ترکیه با شورشیان کرد ترکیه یعنی حزب صلح و دموکراسی (B.D.P) به رهبری عبدالله اوجالان که به حبس ابد محکوم شده است، در حال مذاکره است. اما این مذاکرات مورد پشتیبانی دیگر جناح های حکومتی قرار نگرفته و زیر فشار ودر حال رکود است.

دولت ترکیه مجددا متعهد شده است تا مذاکرات صلح را از سر بگیرد و این در حالی است که کرد های سوریه نهاد های اجتماعی خود را گسترش می دهند. ترس ترکیه این است که با تقویت کرد های سوری، پ .ک . ک می تواند شرایط جدیدی را در مذاکرات صلح دیکته کند. دولت ترکیه از مسئولان کرد سوری می خواهد که با گشودن در های خود به روی دیگر جنبش های کردی، از هم کاری با پ. ک. ک. خود را خلاص کند. از سوی دیگر، عبدالله اوجالان، تهدید کرده است که در صورت سقوط کوبانی و کشتار مردم به خاطرانفعال تر کیه در جنگ، مذاکرات صلح را به هم می زند. علاوه بر آن یک صلح پایدار با دولت ترک، پ. ک. ک. را مجبور به خلع سلاح و انحلال خواهد کرد. بنابراین روند موجود به یک رویارویی داخلی منجر خواهد شد. .

در نهایت، جنبش های اعتراضی علیه انفعال ارتش ترکیه در منطقه کردستان تاکنون به مرگ ۱۸ نفر انجامیده و باعث افزایش شمار نیرو های ارتش به خاک کردستان شده و چرخه خشونت ها را افزایش داده است.

کرد های ترکیه چه می خواهند؟

کردها ی ترکیه نماینده ۲۰ در صد جمعیت ترکیه اند. آن ها به عنوان یک اقلیت، برای ادغام در یک نظام جمهوری، متمر کز و اقتدا گرا که در آن ارتش مدت ها نقش غالب در جامعه را داشته است، دچار دشواری هایی هستند.

کرد ها خواهان لغو موانع استفاده از زبان کردی، بازنگری در تعریف از شهر وندی و تقویب و توانمند سازی نظام اداری محلی اند.

ترکیه در مرزهایش چه می کند؟

سربازان، تانک ها و وسایط نقلیه و نفر بر زرهی ترکیه به طور غیر فعال در مرز ها مانده اند. اما ترکیه نزدیک به ۲۰۰ هزار نفر پناهنده کرد سوری از منطقه کوبانی، منطقه یی که در آن تنها چند صد تن باقی مانده اند، را به خاک خود پذیرفته است. کوبانی های زخمی نیز در ترکیه درمان می شوند.

ترکیه از ایجاد یک منطقه حایل میان سوریه و ترکیه برای پذیرش و پشتبانی پناهندگان حمایت می کند. فرانسوا اولاند رییس جمهور فرانسه روز چهارشنبه حمایت خود را از این طرح اعلام داشت. او هم چنین خواهان یک منطقه پرواز ممنوع در شمال سوریه برای حفاظت از مناطقی است که در آن نیروهای میانه روی بشار اسد فعالیت می کنند.

علاوه براین، ترکیه دارای روابط خوبی با مقامات کردستان عراق است که از پ. ک. ک و گروه های رقیب او حمایت نمی کنند. دولت خود مختار کردستان عراق توانسته است از پیشرفت داعشی ها و تجزیه ارتش عراق به سود خود برای گسترش قلمرو تحت کنترلش در شمال عراق استفاده کند. این دومین مدل و الگوی دولت کرد در ساختار امروز است. مبارزان آن و پیش مرگه ها سدی در برابر داعش می باشند. آن ها مسلح و آموزش دیده توسط ائتلاف بین المللی اند. دولت کردستان عراق نمی تواند به طور اشکار به پ. ک. ک. که از نظر دولت آمریکا و اتحادیه اروپا در لیست تروریست ها قرار دارند حمایت کند.