بیرقِ داد

رفته ست بیداد،
بس که در این باغ،

برهر سپیداری،

سری در حلقه ی دار...
مانده ست نا چار،

چشم وطن ،
بیدار و خونبار

در انتظارِ کاوه‌ای با بیرقِ داد.

جعفر مرزوقی (برزین آذرمهر)