ماجرای حجتی و ستاد احیای زاینده‌رود

متأسفانه ناکارآمدی دولت در فرآیند ذخیره و توزیع آب کشور، این موضوع را به مشکلی ملی و همگانی تبدیل نموده است. تا جایی که اینک اقوام پهنه‌ی فلات ایران را به صف‌آرایی در مقابل هم می‌کشاند. همچنان که با خشکاندن زاینده رود بیش از هر جای دیگری مطالبات قومی اقوام ذی‌‌نفع منطقه آشکار و هویدا می‌گردد. این در حالی است که دولت بنا به ماهیت غیر مردمی خویش همچنان از ابعاد فاجعه‌آمیز ماجرا غافل می‌ماند. زیرا با تشکیل و راه‌اندازی تبلیغی "ستاد احیای رودخانه‌ی زاینده رود"، وظیفه و مأموریت سازمانی خود را برای همیشه تمام شده می‌بیند.
در تاریخ دوشنبه 3/6/93 با مشارکت ستاد یاد شده نشست محرمانه‌ای در حضور حجتی وزیر جهاد کشاورزی برگزار شد که در این نشست اعضای اصفهانی ستاد بدون آنکه راهکار عملیاتی و اجرایی درستی برای احیای زاینده رود ارایه نمایند، بیش‌تر بر تهدیدات و منافع قومی و گروهی خویش تأکید ‌ورزیدند. چنانکه یکی از اعضای ستاد به نام "صمصام شریعت" تمامی گناه‌های خشک شدن رودخانه را به پای شهروندان چهار محال بختیاری نوشت. در همین راستا او اصرار فراوانی به عمل ‌آورد تا توسعه و گسترش برنجکاری در سطح استان چهار محال بختیاری، مسبب و عامل اصلی خشکاندن زاینده رود به حساب آید. زیرا آماری ارایه کرد و طبق آن مدعی شد که 33هزار هکتار از طرح طوبی برای کشت برنج به روش غرقابی آبیاری می‌گردد. "شریعت" همچنین گفت که تمامی مالکان این کشتزارها به وسیله‌ی پمپاژهای بی‌رویه و بدون حساب، آب مورد نیاز خود را از بستر رودخانه تأمین می‌کنند.
در ضمن عضو دیگری از ستاد به نام "مهدی پور" از دولت انتقاد می‌کرد که چرا برای برق مصرفی کشاورزان چهار محالی سوبسید می‌پردازد تا آنان قادر باشند آب رودخانه را تا ارتفاع 900متری برای کشت خود پمپاژ کنند؟ در حالی که این مزارع بازدهی لازم را ندارند و در عوض سم و کود خود را از طریق زهکشی به بستر رودخانه انتقال می‌دهند که بیماری‌های ناشناخته و سرطان‌های گوناگونی را برای افراد محلی به ارمغان می‌آورد.
عضو دیگری از ستاد از کشت برنج در اراضی اصفهان نیز انتقاد داشت. او می‌گفت هر چند نیاز کشتزارهای برنج ما به آب زاینده رود در حد بادامی است که در چهار محال بختیاری به عمل می‌آید، ولی با این همه باید پمپاژ آب به کشتزارها را پایان داد تا چهار محالی‌ها از ما بهانه نداشته باشند.
همچنین فرد دیگری از اعضای ستاد به نام "ضیایی" به منظور روشنگری از ابعاد ماجرا یادآور گردید که یکی از دوستانش در چهار محال بختیاری برای آبیاری زمین‌هایش مجوز گرفته است که بتواند ثانیه‌ای 700 لیتر آب پمپاژ کند. او در ادامه گفت که هر چند دوستش هنوز هیچ کاری روی زمین انجام نداده، ولی هم‌اکنون به اعتبار همین مجوز می‌تواند هر هکتار آن را به دو میلیون تومان بفروشد. همچنان که سازمان آب چهار محال بختیاری به راحتی از مردم پول می‌گیرد تا بدون کارشناسی لازم به افراد مجوز اهدا کند. عضو دیگری به نام "قاضی" تمامی این آسیب‌ها را از نتایج مدیریت غلط و تبعیض‌آمیز دولت احمدی نژاد ارزیابی نمود. او مدعی بود که تصمیم‌سازی‌های نادرست و غلط گروه احمدی نژاد در چهار محال بختیاری موجب شد تا زاینده رود را برای همیشه بخشکانند. او اعتقاد داشت که در سایه‌ی همین سیاست‌های غلط و ناکارآمد به مردم اصفهان نیز ظلم و ستم روا داشته‌اند.
همچنین فرد دیگری به نام "دهقانی" به منظور تهدید و ارعاب دولت خطاب به وزیر گفت: اصفهانی‌ها به شدت از شما گله دارند. چون در حادثه‌ای که توسط مردم منطقه پیش آمد، لوله ترکید و نیروی انتظامی به شدت با مردم برخورد کرد، ولی شما (حجتی) حتا احوالی از ما نپرسیدید. او افزود: هر چند زمانی استاندار چهار محال بختیاری قول داده بود تا فقط 237 میلیون متر مکعب از آب رودخانه برداشت نماید، ولی متأسفانه ایشان هیچ‌وقت به قولشان وفادار نمانده‌اند. در نتیجه چهار محالی‌ها سی سال حق‌آبه‌ی اصفهان را بالا کشیده‌اند. این عضو به صراحت از دولت تقاضا داشت تا به منظور اشتغال‌زایی در منطقه‌ی اصفهان به آنان مجوز بدهد که در زمین خودشان تغییر کاربری به عمل آورند.
در تکمیل تقاضای اعضای پیشین، عضو دیگری به نام "ملایی" در این جلسه به دولت پیش‌نهاد می‌داد تا به طور جدی و برای همیشه جلوی افرادی را که در استان چهارمحال بختیاری از بستر رودخانه آب پمپاژ می‌کنند، بگیرد. او مدعی بود که تعداد این افراد از 100 نفر هم تجاوز نمی کند، ولی با اجرایی شدن چنین تصمیمی زاینده رود زنده خواهد شد.
نماینده‌ی دیگری به نام کوه‌پایان (مدیر مسؤول مجله‌ی نما) ضمن سخنان خود بر نکات دیگری اصرار می‌ورزید. چون او می‌گفت هر چند چهار محالی‌های بسیاری در سطح استان اصفهان ساکن‌اند، ولی اصفهانی‌ها بنا به روحیه‌ی مهمان‌نوازی خود آن‌ها را تحمل می کنند. چنانکه از آزار و اذیت آنان پرهیز می‌کنند اما متأسفانه چهارمحالی‌ها این مهمان‌نوازی‌ها را قدر نمی‌شناسند و بیش از حق‌آبه‌ی خود از تونل اول برداشت می‌نمایند، که دیگر آبی به ما نمی‌رسد. او همچنین اصرار داشت که دولت هر چه سریع‌تر از تأمین هزینه‌ی ساخت تونل دوم و سوم در سطح استان اصفهان حمایت به عمل آورد.
نماینده‌ی دیگری به نام "معین" در ادامه‌ی سخنان کوه‌پایان یادآور شد که مردم چهار محال بختیاری علی‌رغم نیاز کشور به امنیت، با تحصن و حرکات اعتراضی، خواست خود را از حاکمیت به انجام می‌رسانند. در حالی که ما در راستای خواست حاکمیت هیچ وقت به آشوب و نا‌آرامی‌ دامن نمی‌زنیم.
"مهدی‌پور" از اعضای دیگر ستاد هم بر چنین نکته‌ای تأکید می‌‌ورزید. او گفت: هم اینک اتفاقاتی که در چهارمحال می‌افتد به آشکار حاکمیت جمهوری اسلامی را به خطر می‌اندازد. در نتیجه پیش‌نهاد نمود که رژیم به اتکای "مکانیزم‌های شرعی و حقوقی" بتواند جلوی این اتفاقات غیر عقلانی را بگیرد. به واقع او از دولت می‌خواست تا از مراجع استفتا به عمل آورد که آیا مردم چهار محال بختیاری حق دارند از ورود آب به استان اصفهان ممانعت به عمل آورند یا خیر؟ استفتایی که در نهایت از سوی دولت برخوردی قانونی را در پی خواهد داشت.
حتا در همین راستا عضو دیگری از اعضای ستاد به منظور تهدید و ارعاب وزیر یادآور گردید که عده‌ای تصمیم گرفته‌اند برای رفع نهایی مشکلات پیش آمده هر چه سریع‌تر در دفتر یکی از علما بست بنشینند و تحصن نمایند. او گفت گروهی از اصفهانی‌ها می‌گویند که به دولت هرگز نباید دل بست بل‌که موضوع را باید هر چه سریع تر از طریق "دفتر مقام معظم رهبری" پی‌گیری کرد. سپس شخصی به نام "ضیایی" از شرکت "زاینده آب" بر نکته‌ای اشاره کرد که چهارمحالی‌ها می‌گویند: اصفهانی‌ها افغانی‌تبارهایی هستند که می‌باید از ایران رانده شوند. ولی متأسفانه در تهران دولت‌مردان جمهوری اسلامی این سخنان را نمی‌شنوند.
در این جلسه حجتی وزیر جهاد کشاورزی اعضای ستاد احیای رودخانه‌ی زاینده رود را به آرامش و سعه‌ی صدر در مقابل شهروندان چهار محالی دعوت نمود. او اصرار داشت که دولت علی‌رغم مشکلات فراوان در پی تأمین آب زاینده رود قدم بر می‌دارد و از مردم اصفهان هم انتظار دارد تا ضمن پرهیز از آشوب و بلوا، خواست‌های قانونی خود را به شکل قانونی و مسالمت‌آمیز دنبال کنند.
پس از انقلاب مصادره شده‌ی بهمن دولت‌مردان جمهوری اسلامی بنا به ماهیت نظامی خود برای رفع هر مشکلی ستادی را تشکیل داده‌اند. همچنان که همین موضوع از سوی گروه‌های وابسته به حاکمیت نیز الگو قرار می‌گیرد. چون آنان بنا به دیدگاه نظامی خود انتظار دارند تا با تشکیل ستاد مشکلات پیش آمده نیز به سرعت حل و فصل خواهد شد. ولی علی‌رغم نگاه نظامی کارگزاران حاکمیت به مسایل و تنگناهای جامعه، تا کنون شنیده نشده که یکی از این ستاد‌ها در اهداف تعریف شده‌ی خود موفق عمل کرده باشد. اینک هم ضمن نگاهی دولتی به تنگناهای جامعه، ستاد احیای زاینده رود را تشکیل داده‌اند که گویا با همین ستاد خواهند توانست بر کاستی‌های پیش آمده در سطح استان‌های ذی‌نفع فایق آیند.
ضمن آنکه بی‌تدبیری دولت روحانی دانسته و آگاهانه رویارویی اقوام ایرانی را فراهم می‌بیند. تا جایی که با تشدید مشکل کم‌بود آب و توزیع نادرست آن، در عمل زمینه‌های کافی و وافی برای این رویارویی آماده می‌گردد./