این روزها خبر از هشتادوهفتمین زادروز سیمین بهبهانی، این به‌گفته‌ی خودش "چابک غزالِ غزل"، ایران است. ایران، سرزمین شعر، بی‌تردید در بیش از یک سده در عرصه‌ی غزل‌سرائی، غزالی به چابکی سیمین‌بانو به‌خود ندیده است.
همین سال پیش، یارانم در ایران، به درخواست من دست بالا زدند و ساعاتی با سیمین‌بانو نشستند و چند شعر و سخن از او را برایم ثبت کردند. از تفصیل معذورم و نامی از این عزیزان نمی‌برم تا زبانم نسوزد! اما دریغم آمد گوهری از این دست در صندوق‌خانه‌ی فیلم‌ام داشته باشم و در زادروز سیمین بانو آن‌را با مشتاقان بی‌شمارش در میان نگذارم.
با آرزوی بهترین‌ها برای این بانوی بزرگوار، دوستاران این صفحه را به‌دیدن چهره‌ی زیبا، و شنیدن صدای گیرایش که همین غزلِ نغزِ عنوان‌شده در پیشانی این مطلب را می‌خواند، دعوت می‌کنم.
http://reza.malakut.org/
