کبوترانِ کلام
خوشا پروازتان
بر قله‌های نام!
بال نگشودن در تقدیرعقابان سایه وار
اما حرامتان باد
در این کنام!
که در گذر روزگار
راستین تمثیل‌های ستیزند اینان!
رام توسنانی ،
هماره در رکاب مردمان
و تیز چنگال عقابانی در جنگ ، باکرکسان ،
که به هنگامه ی رویارویی در پرتگاه‌ها ی پر دام
به تلنگری
فرو می افکنند ،
عفریت مرگ را،
از زین تیز تازی بیداد!
شتابان آیند گانند و
شتابان روندگان،
بی کم‌ترین غبارافسوسی
بر خاطر
ازوا ننهادن ردی، از خود
بر سنگ لوحه‌ای حتی.
ولی در گذار از خرمن‌های آتش
سیاوش وارنند اینان
و دربه پس راندن مرز‌های تاریکی
جان به تیر کرده آرشان،
فروتن رستمانی
سوگند خورده
به روئینه تن بودن در راهِ پر فلاخن فردا،
بی نقاب القاب
یا سپر ی از افتخار و نام!
*****
دراین آسمانه
خوشا پروازتان
کبوتران کلام !
جعفر مرزوقی (برزین آذرمهر)
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
