دردِ تو به جانِ من وُ جانم به فدایت
نامم بِبَر ای جان شنَوَم بلکه صدایت
قربانِ تو گردم همه امیدِ دلِ من
شبگردِ پریشانم وُ دل کرده هوایت
پروانۀ گُم کرده گُلم رُو به کِه آرم
جانم به فدایِ تو وُ آن مهر وُ صفایت
آخر به کجا بی تو گریزم که غریبم
هر جا که رَوَم قبله کُنَم خاکِ سرایت
دانی نشناسم زِ جهان جز سَرِ کویت
من کودکِ آوارۀ افتاده به پایت
مهرِ من وُ رؤیایِ جوانی وُ جهانم
از خویش مَران گمشده قربانِ وفایت
آیا تو شنیدی زِ لبَم شِکوۀ دوران؟
جورِ تو به جانِ من وُ قربانِ جفایت
تو باغِ بهاری وُ گُلِ سُوریِ عشقی
پاییزم وُ بَر من تو ببخشای قبایت
می میرم وُ امید به دیدارِ تو دارم
جانم به فدایِ تو وُ آواز وُ ندایت
سیمرغی وُ بر قافِ بقا نغمه سرایی
جانِ من وُ جانِ تو وُ دیدارِ لقایت
ایرانِ من ای اخترِ تابندۀ تاریخ!
بشکوه بماند همۀ فرّ وُ بقایت
2014 / 6 / 11
http://rezabishetab.blogfa.com
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد