"نۀ" قاطع به راست بنیاد گرا!

برای پایان دادن به دولت احمدی نژاد!
مردم ایران در پایان دوران چهار ساله احمدی نژاد و نزدیکی دهمین دوره انتخابات رئیس جمهوری در برابر چالشی بزرگ قرار گرفته اند. دورانی که با تقسیم شهروندان به دو بخش "خودی" و "غير خودی"، انزوای جهانی ایران، محدودیت شدید آزادی رسانه های همگانی و دگراندیشان و تخریب اقتصاد ملی، جمهوریت را از کالبد نظام تهی کرد. سرخوردگی میلیونی ایرانیان که به صف انبوه منتقدين و مخالفين نظام پیوسته اند و همزمان تلاش و امید برای تغییر این وضع، بازتاب واقعیّت هایی است که اکنون بر جامعه ایران سایه افکنده است. همه این واقعیت ها نشان میدهند که امرآزادی وقانونگرائی وبرقراری دموکراسی وعدالت اجتماعی که ازیک سده پیش، خواست مستمرآزدایخواهان ایران بوده است، همچنان نیازهای مبرم اند، ودستیابی به آن ها، شرط شکوفائی میهن ماورفاه وآسایش مردم ایرانست. گرچه کمبود وضعف نهادهای دموكراتيك و احزاب سیاسی نیرومندِ تصميم ساز يا كنترل كننده قدرت، راه دستیابی به دمکراسی رادشوارتر کرده است.
ما همواره تاکید کرده ایم که تغییر وتحولات آرام وتدریجی، مناسب ترین ومطمئن ترین وماندگارترین راه است. به فرصت انتخابات نیز ازاین منظر می نگریم. زیرا نمی توان به امید تشدید بحران ها و تناقضات اجتماعی و انفجارجامعه نشست و دست روی دست گذاشت. به باورما، وقتی حداقل شرایط برای انتخابات ، ولو نيمه آزاد ولی رقابتی، هنوز موجود است؛ شرکت درانتخابات واثر گذاری فعال در آن، با هدف آگاهانه پایان دادن به دولت احمدی نژاد وجناح بنیادگرای حاکمیّت، شرط لازم برای ادامه پیکار برای کسانی است که خواهان تغییر وتحول تدریجی بامشی مسالمت آمیزند.
با چنین درک و فرهنگ سیاسی است که روشنفکران و فعالان جامعه مدنی با پیش کشیدن "گفتمان مطالبه محور" و احزاب اپوزیسیون داخل کشور موسوم به نیروهای همسو دربیانیه مشترکی تأکيد کرده اند که "برای حفظ منافع و مصالح ‏ملي و تماميت ايران، راهي جز تلاش برای عقب راندن راست و دولت خود کامه، امنيتی و نظامی احمدی نژاد ‏نيست". اردوی گسترده اصلاح طلبان نیز با خواست "تغییر و اصلاحات در توجه به حقوق اساسی مردم" موانع تبعیض آمیز عبورناکردنی نظام حاکم را به چالش گرفته اند. ائتلاف جنبش زنان نیز موسوم به «همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات» خواستهای خود را پیش کشیده است.
با چنین زمینه ای است که با وجود انصراف تاسفبارخاتمی، شعله نیاز به تغییرات در سیاست داخلی و خارجی کشور و بویژه پایان دادن به دوران سیاه دولت احمدی نژاد همچنان برافراشته است. این نیاز به گونه ای است که هر دو نامزدهای اصلاح طلب آقایان موسوی و کروبی نیز تغییرات مهمی نظیر "لغو نظارت استصوابی"، "احیای حاكمیت قانون و حقوق شهروندی"، "تنش زدایی در سیاست خارجی" ، " لغو انحصار رسانهای دولت"، "ايراني پيشرفته، با قانون، عدالت و آزادی"، "جمع آوری گشتهای ارشاد"، "مبارزه با دروغ، ريا و قانونگريزی"، "دفاع از آزادی و برخورد اندیشهها" را پیش کشیده اند. نامزدهای نامبرده مديريت و توانایی احمدی نژاد را با صراحت زير سوال می برند. اما با وجود این هنوزشعارها وبیاناتِ نامزد های دوگانه اصلاح طلب و چگونگي دستيابي به اين شعارها، عاری ازشفافیّتِ لازم وبدونِ ابهام نیستند.
ویژگی مثبت این دوره انتخابات نفوذ اندیشه های دمکراتیک دوم خرداد درمواضع نامزد های اصلاح طلب و بدنه نیروهای سیاسی؛ دوری از پرخاشجویی در فرهنگ مبارزه انتخاباتی، کمرنگ شدن آرمانگرایی توده فریب و عرفی شدن پیکار سیاسی است. اما از سوی دیگر بنیادگرایان همه ارکان های حاکمیت را به طورکامل قبضه کرده و همه قوای خود را برای برقراری یک سکوت گورستانی به مدت طولانی بسیج کرده اند. در عمل نیز هر روز که به انتخابات نزدیک می شویم با بسیج "حزب پادگانی" استفاده ماهرانه از رادیو تلویزیون دولتی و بگیر و ببندها برای حفظ الیگارشی موجود بر منابع سياسي و اقتصادی ايران بسود احمدی نژاد می کوشند.
حزب دمکراتیک مردم اعلان می کند: با آن که نامزدهای اصلاح طلب حاضردرصحنۀ انتخابات، بهترین کاندیداها برای تحقق خواست های اساسی مانیستند. بااین حال، خواست ها وبرنامه های ارائه شدۀ هردوی آن ها حامل حداقلی ازخواست های آزادی خواهان ایرانست. این نامزد ها در حال حاضرتنها بدیل موجود دربرابر حکومت احمدی نژاد وراست بنیادگرا وعملاً شانسی برای تغیر و تحولات بعدی اند. اهمیت انکارناپذیرمشارکت هرچه گسترده تراقشارمختلف مردم: زنان ومردان آزادی خواه کشور، جوانان ودانشجویان وفرهنگیان وزحمتکشان ایران دراین انتخابات، برخاسته ازاین نیازاست. زیرا پیروزی نامزد های اصلاح طلب، بی گمان درگروچنین مشارکت گسترده ای است.

هم میهنان گرامی!
مشارکت گسترده و همگانی در دهمین دوره انتخابات رئیس جمهوری ورای به به نامزدهای اصلاح طلب، تنها راهِ شکست راست وفراهم کردن بستر لازم برای برداشتن گام های بعدی است. به حرکت در آوردن آراء خاموش و بسیج گسترده شهروندان، مهمترین شرط شکست احمدی نژاد است. این مهم بدون مشارکت نخبگان فرهنگی و سیاسی و در نظر گرفتن تقاضاهای گروه های مرجع جامعه مانند زنان، روزنامه نگاران، کارگران و روشنفکران و فعالان جامعه مدنی، در شرایط کنونی مقدور نیست. بخش خاموش ونیمه خاموش ودرانتظار جامعه را که بخش مهمی ازشیفتگان آزادی و حقوق ملت درمیان آن هاست تنها با خواست های مثبت درراستای آزادی وحقوق ملت و وعدۀ بازنگری قانون اساسی واصلاح آن، درراستای حقوق ملت می توان به میدان کشید و شوق شركت در انتخابات را در آنها بر انگیخت. بدون ایجاد تحرک دراین بخش ازجامعه، نامزد های اصلاح طلب شانس پیروزی ندارند.

مهمترین اولویت های مرحله کنونی
از نگاه حزب دمکراتیک مردم ایران مهمترین اولویت های دهمین دوره انتخابات رئیس جمهوری به قرارزیر است. امیدواریم نامزدهای اصلاح طلب آقایان موسوی و کروبی با پرهیز از کلی پردازی مواضع خودرا درراستای خواست های حداقل زیر هرچه بیشترروشن ومشخص تربیان کنند:
Ø تامین آزادیها، دموکراسی وحقوق بشر، آزادى مطبوعات و احیای دوباره طرح لايحهى مطبوعات، ، آزادی احزاب و سندیکاهای مستقل. گام مشخص و عملی در این زمینه قانونی شدن فعالیت آزاد احزاب خارج از مدار حاکمیت است.
Ø تلاش در جهت رفع قوانین تبعیض آمیز علیه زنان و به ویژه بازنگری و اصلاح اصول ۱۹، ۲۰، ۱ ۲و ۱۱۵ قانون اساسی، به منظور گنجاندن اصل برابری جنسیتی.
Ø شفافیت و اطلاع رسانی قانونمند و میارزه فعال با خلاف کاری، رشوه گیری و فساد حکومتی. شفافیت باید همچون اصل پایه ای بر حیات کلیه نهادهای حاکمیت در رابطه با شهروندان در زمینه های سیاسی، اقصادی، مدیریتی، استخدامی و آموزشی حاکم گردد.
Ø بازنگری، اصلاح وتغییرات درقانون اساسی درراستای تقویت حاکمیت مردم، ازجمله لغو نظارت استصوابی، انحلال دادگاه ویژۀ روحانیّت وبرچیدن دادگاه های انقلاب ودیگرموارد مورد نیازِحداقل.
Ø حمایت ازخواستهای طبقات محروم وحقوق بگیران.
Ø سیاست خارجی مبتنی بر صلح وتنش زدائی درمنطقه وجهان وبرقراری مناسبات عادی با همه کشورها، به ویژه با ایالات متحذه آمریکا.
Ø پایان دادن به فشاروتبعیض علیه اقلیت های قومی- زبانی نظیر آذری ها، کردها، بلوچها، تركمنها، لرها و عرب
ها و تامین فرصت برابر برای تصدی پستهای اداری و سياسی. آموزش زبان مادری درکنارزبان مشترک وملی فارسی.
Ø تامين حقوق شهروندی و برابری واقعی همه ايرانيان– صرفنظر از تعلقات دینی، قومی، فرهنگی و جنستي که شالوده ی حکومت قانون در جهان امروز و شرط مشارکت همه ایرانیان در حیات سیاسی و اجتماعی کشور است.

حزب دمکراتیک مردم ایران
سه شنبه ۸ اردیبهشت ۱۳۸۸
۲۸ آوریل ۹ ۲۰۰