با اندوه بسیار روز ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۳ برابر ۱۵ مه ۲۰۱۴ ساعت ۹ بامداد، دیرینه دوست مهریان، مینا عاملی، پس از چند سال جدال با بیماری سرطان، در بیمارستان "ته نن" پاریس، برای همیشه با دوستان و آشنایان خود بدرود گفت.
مینا آملی متولد دیماه ۱۳۳۳ بود. در جریان انقلاب با جنبش فدائی همراه شد. و در تمام سال هائی که فعالیت تشکیلاتی داشت، خستگی ناپذیر برای آزادی و برابری تلاش کرد. در چند ساله اخیر به رغم این که از فعالیت سازمانیافته فاصله گرفته بود، اما همواره در صف مبارزه برای داد قرار داشت و یکی از اعضای ثابت قدم کمک به خانواده های جانباختگان و زندانیان سیاسی بود. او با مهربانی و صمیمیت، شور و سرزندگی تا آن جا که در توان داشت می کوشید مرهمی نهد بر دل مجروح بازماندگان جانباختگان. مینا نه تنها نسبت به سرنوشت خانواده های زندانیان سیاسی و جانباختگان راه آزادی حساسیت داشت، فراتر از آن، می کوشید موضوع خانواده ها و برخورد با مشکلات آنان را در مرکز توجه دیگر یاران و دوستان خود نیز قرار دهد.
در جریان سخت و پر افت و خیز جدال با بیماری، لحظه ای امید را از دست نداد و تا آخرین دقایقی که هوشیاری داشت با شور و امید زندگی کرد. مقاومت و تحمل او در جریان بیماری و شیوه رویاروئی مهربانانه او حتی با مرگ، شگفت انگیز و درس آموز بود.
مینا با چهره ای گشاده به اطرافیان عشق می ورزید و گوهر انسان را پاس می داشت. او را در خاطر داریم، همیشه سرزنده، همیشه خندان، همیشه مهربان، همیشه آرام، همیشه محجوب. مصمم و صمیمی. خوشبین و امیدوار. در کنار عزیزانش هستیم. در باره اندوه از دست رفتن او چه می توان گفت جز این که بگوئیم: سرشگ سوگ رفتنش، با عطر یاد مهربان او در دل و جان ما و همه دوستان او درهم آمیخته است و ماندگار می ماند.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران که خود در غم از دست دادن مینای عزیز، سوگوار است، این ضایعه را به دیگر دوستان و خویشان، به یاران و اعضای خانواده، به رفقای گرانقدر رسول آذرنوش و مناف پنجوی و به ویژه به دو فرزند مهربان و دوست داشتنی او، صبا و رکسانا، تسلیت گفته، خود را در این غم و اندوه شریک می داند و در کنار همه این عزیزان، درد مشترک را به دوش می کشد.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۳ برابر ۱۵ مه ۲۰۱۴
