نورجوانه می زند

برای همه ی خانواده هایی که به خاطرمهر به انسانها ازخون عزیزانشان می گذرند
این بار برای سامره ی حسین نژاد و عبدالغنی حسین زاده


ازپس تیره شب کنون
نورجوانه می زند
برتب و تاب صبحدم
مهرنشانه می زند

اخگرشبستیزتان
شعله زند به جان ما
تیرگش چو بِستُرَد
روزکندشبان ما

مهربه جای کینه شد
در دلتان به صبحدم
جام زمانه پرشد از
باده ی سرخِ مهرهم

ازدل مهربانتان
مهرکشد زبانه ها
خون جوان روان کند
در رگِ بس ترانه ها

باد نشان سبزتان
بردل دیگران فزون!
تا نشوند دشت ها
گوشه به گوشه لاله گون

سبزنشان زندگی
برقلمِ جوانتان
باد همیشه جددتر
بازوی پرتوانتان

علی رضا جباری (آذرنگ)
31/1/93(14/2/20)