ای پوپکان ِ شکسته کاکل ِ آواره در آوار ِ بیستون
تنها شما
- و یکی غمخورک که نهان در اندرون ِ دلم -
سرودِ اندهان ِ مرا
پروای شنیدنتان هست.
تنها شما ،
ای گریه آگینان که چشم ِ چشمه هاتان خشک،
شما، تلاطم ِ سیلابِ واژههای سرخ ِ مرا
توان ِ دیدنتان هست !
**********
جهانگیر صداقت فر
تیبوران- ۱۸ آپریل ۲۰۱۴
