بهاریه

به جستجوی بهار می‌‌روم، رویا زده
و پرسه می‌‌زنم آرام
در روزهای دیر:
حجم وجودم
پر می‌‌شود زطربناک بوی آشنا در خم کوچه.

یکی‌ پرده کنار می‌‌رود،
ناگاه
و پنجره یاد تو را به‌‌ چارچوب خاطره قاب می‌‌کند:
سکوت همهمه
زاوای عشق می‌‌شکند
و پروانه ها
- سپید و زرد و بنفش -
پر به رقص نسیم می‌‌سپرند
در آغوش باغچه،
و شکوفه ی سیب
لب به تبسم می‌‌شکفد.
****
هلا جوانی‌ گم شده،
های!
در امتداد کوچه ی بن بست فرودین
به جستجوی تو آمده بودم.

****

جهانگیر صداقت فر
تیبوران-۱۱ مارس ۲۰۰۷