محافظ شب، باد

میان پارکینگ ها گم شده بود،
تاریکی شب
ماورای ِ آخر وقت

هیچ مارپیچی به سرآغاز مترو نمیرسید
هر چراغ، طبقه ای بالاتر می سوخت
هر پارکینگ، به وسعتی فزونترصعود میکرد

و باد
محافظِ شب، باد
دستهایش را ازاو میخواست
بازو هایش،
پالتویش را از دوش می انداخت

هیولائی با چنگالهای خونین
بر سر در سینما
خبر از گیشۀ بسته
و سالنی خالی میداد
خط ونشان میکشید
نزدیک شدن به خانۀ رویا را

پمپ بنزین
با لوله هائی همه آویخته
از بطالت ماشینها
و تا چشم کار میکرد،
خواب سنگین آهنین
خبر میداد

یکباره
از پشت یک ستون
دختر و پسری!
دو پروانه
که از ملتقای خوابی خوش برمیخاست
و راه را تا مجاری روشنائی
بال بال زنان
سکهّ تخم می افشاند