حصر رهبران و یا همراهان جنبش سبز از سه سال گذشت بدون اینکه کسی در این « نظام » مقدس مسؤلیت صدور دستور این حصر را بعهده گرفته و یا اینکه محکمه ای جرأت صدور چنین رأی ای را بخود داده باشد. این مورد جزء پدیده های حکومت های استبدادی و یا حکومت های فتوائی است. بعبارت دیگر ، این مورد در سرزمین هائی بوقوع می پیوندد که قوانین مصوب را در کوزه گذاشته و آبش را سر کشیده اند.
مخالفین قانونی حکومت جمهوری اسلامی ،( گو اینکه حکومت به هیچ وجه مخالفین خود را قانونی تلقی نمی کند بلکه از نظر حکومت ، آنها یا عوامل دشمن هستند و یا فریب خورده و حالت دیگری هم ندارد) اما کوشش دارند و بحق هم کوشش دارند که بهر ترتیبی حصر را شکسته و در کنار عزیزان خود قرار گیرند وبا کمک یکدیگر کشتی شکسته مردم ایران را به ساحل نجات رهنمون گردند. سؤال اینست که در چه شرائطی این آرزو بر آورده خواهد شد؟
برای پاسخ به این سؤال باید مقدمتا" به سؤال دیگری پاسخ داد.چرا در جمهوری اسلامی هیچ نهاد و مرجعی حاضر نیست رسما" مسؤلیت صدور دستور حصر را بعهده بگیرد؟ به باور من دلیل این امر آنست که تصمیم این چنینی حصر ( بدون مشخص شدن منشأ صدور دستور و بدون محاکمه و رأی دادگاه ) در اختیار یک فرد و یا یک نهاد رسمی نیست. این تصمیم به « مجموعه ای از نیروهای درون حاکمیت » باز می گردد که خود را برای جانشینی ولی فقیه و بدست گرفتن قدرت در آن دوره آماده می سازند.
یک نگاه اجمالی به « ساختار حقیقی قدرت » در کشور مشخص می سازد که نیروهای حاکم اصولا" عقیده ای به گردش قدرت در میان نیروهای مختلف سیاسی ، اجتماعی که خود را ملتزم به قانون اساسی جمهوری اسلامی و استقلال کشور و آیة الله خمینی به عنوان رهبر انقلاب میدانند ، نمی باشند . آنها تعریف بسیار بسیار محدودی از انقلاب ، قانون اساسی ، اسلام را ارائه می کنند که فقط خود در آن تعریف می گنجند و تا کنون تلاش های موفق و یا شکست خوردۀ زیادی کرده اند که هرنیروی سیاسی دیگری که به انقلاب ، اسلام ، قانون اساسی و رهبری آیة الله خمینی بعنوان رهبری انقلاب وفادار بوده ولی با تعریف آنان سازگاری نداشته اند از صحنۀ فعالیت سیاسی کشور حذف و یا از نزدیکی به قدرت مأیوس نمایند.
اظهارات آقای علی سعیدی ، نمایندۀ ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و سردار عزیز جعفری ، فرماندۀ سپاه پاسداران ، پرده از روی چنین سیاستی برداشته اند .به سخنان این دو توجه فرمائید:
«.... سعیدی گفت: ما طرفدار فقه پویا هستیم و در مسائل حکومتی مسئله از این هم عریض تر است و در صورت عدم حضور رهبر، نیاز به جانشین داریم و ایستادن در مقابل جانشین، ایستادن در مقابل رهبر است.....»(1)
و جناب سردار می گوید :«... بسیجی کسی است که دغدغه انقلاب را دارد و بسیجیان به عنوان مدیران آینده کشور وظیفه مهمی دارند. دعواهای خیابانی سال 88 در واقع بر سر تعریف انقلاب و تعیین اهداف آن بود . انقلاب اسلامی یک حرکت جمعی در یک جامعه ، ملت یا امت تحت رهبری فقیهی عادل است که این جامعه را به سمت اسلامی شدن پیش می برد.... و ادامه می دهد مبارزه برای از بین بردن نظام طاغوت و استقرار نظام جمهوری اسلامی ، مرحله اول و دوم انقلاب بود. اسلامی شدن دستگاه های نظام ،جامعه و نظام جهانی از مراحل دیگر انقلاب است که ما اکنون در مرحله سوم هستیم و راه طولانی در پیش داریم ... »(2)
با توجه به سخنان بالا متوجه می شویم ، یکی از این دو ، علی سعیدی ، ایستادن در مقابل جانشین رهبری را ایستادن در برابر رهبری تعریف می کند و می خواهد از حالا برای دیگر افراد و نیروهای جامعۀ بعد از رهبری تعیین تکلیف کند و دیگری ، سردار جعفری ، به تفاوت تعریف تنگ خود از انقلاب ، اسلام ، قانون اساسی و نهاد ولایت فقیه مستتر در قانون اساسی با جریانات دیگری که خارج ازاین « مجموعه » هستند اشاره می کند.
همراهان جنبش سبز ، سرکار خانم زهرا رهنورد و آقایان مهندس میر حسین موسوی و مهدی کروبی اما کسانی هستند که به انقلاب ، اسلام ، قانون اساسی حتی اجرای بدون تنازل آن که ولایت فقیه را جزئی از آن می دانند و بالاخره رهبری آیة الله خمینی باور دارند و در مقطع تاریخی انتخابات سال 1388 حاضر نشدند تجری از قانون اساسی را حتی ببهای عوارض ناشی از ایستادگی در برابرتأئید آیة الله خامنه ای بر صحت انتخابات ، بپذیرند. حال چنانچه این افراد با چنین مواضعی و با محبوبیتی که بخاطر حصر و ایستادگی بر مواضع قانونی خود در میان مردم کسب کرده اند از حصر خارج گردند معضل بزرگی برای کسانی است که به هیچ وجه حاضر به پذیرش « ساختار حقوقی قدرت » بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی در کشور نمی باشند.
درست است که هزینۀ ادامۀ حصر در دوران قدرت آیة الله خامنه ای ، بحساب وی واریز می گردد اما آن « مجموعه » ترجیح می دهد این هزینه امروز پرداخت شود تا اینکه قدرت جایگزین مجبورنگردد در ابتدای تکیه زدن براریکۀ قدرت ،برای حذف آنان شروع نا خوشایندی را آغاز نماید و لذا با تمام توان خود از برداشتن حصر جلوگیری بعمل می آورد.
با توجه به مطالب بالا بنظر می رسد علاقمندان به جنبش سبز و همراهان آن باید در کنار تلاش برای رهائی همراهان جنب از حصراکتفا نکرده ، کوشش دو چندانی را برای اجرای محاکمۀ علنی این عزیزان در دستور کار خود قرار داده تا مسؤلین قانون شکنی رسمی و حصر غیر قانونی آنان در کشور مشخص و معین گردد.
مجید هوشیار
جمعه دوم اسفند ماه 1392
پینوشت:
نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران:شیوه مقابله با منکرات در اختیار رهبری است 1-
http://tnews.ir/
2- فرمانده سپاه: ما باید بغض در گلو فرو بریم
http://www.kaleme.com/1392/11/30/klm-174881/
