مناظره تلویزیونی در مورد افزایش دستمزد امسال کارگران بهانه ای شد تا جمعی از کارفرمایان و نمایندگان به اصطلاح کارگری و یک کارشناس اقتصاد و مجری که با برگزاری مناظره های انتخاباتی به صحنه گردان این گونه مجالس جای ثابتی را برای خود در صداوسیما دست وپا کرده،در بعدازظهر جمعه برگزار شود.
نکته هایی که در این مناظره به چشم می خورد اول ترکیب نمایندگان بود که به اذعان نمایندگان کارفرمایی ،کارفرماها همگی عضو هیات مدیره اتاق های بازرگانی بودند. یعنی نمایندگان کارفرمایی صنعتی نبودند.این کارفرمایان که متاسفانه از بی ادب ترین بخش کارفرمایی انتخاب شده بودند و با حرافی های خود و پریدن در حرف طرف مقابل بی ادبی خود را نمایش می دادند.
نمایندگان کارگری که نیز به اذعان آقای صادقی خانه کارگراز 30 میلیون کارگر تنها نمایندگی 610 هزار کارگر را داشته وانجمن صنفی ونماینده اش آقای چمنی هم مسلما نمی تواند بیش از این مقدار باشد. یعنی نمایندگانی به این مناظره آمده بودند که در خوشبینانه ترین حالت نمایندگی یک میلون کارگر را داشتند.
اقتصاد دان دعوت شده هم که نمی دانست در میان این دو به کدام طرف میل کند و فقط با بسنده کردن به آماری که کمتر اجازه صحبت به او می دانند صحبت می کرد.
آقای مجری که مناظره ای جدی را با نمک پرانی هایش به سخره گرفته بود.
چند موضوع مطرح شد یکی خط فقر، دوم حد متعارف دستمزد ،سوم دستمزد نقدی- جنسی ،چهارم تورم ،پنجم وظایف دولت.
آقای عدالتیان یکی از نماینده کارفرمایان مطرح می کرد که کارگران بجای پرداختن به حداقل دستمزد، از دولت بخواهند که بهداشت رایگان و آموزش رایگان ومسکن ارزان قیمت و آنچه در قانون اساسی به عهده دولت گذاشته اند را اجرا کند. دستمزد ها با کمی افزایش کافی است. یعنی از طرح یک موضوع درست نتیجه غلط عدم افزایش دستمزد به اندازه تورم را نتیجه می گرفت .آری بخشی ازکاهش قدرت خرید کارگران خصوصی شدن آموزش و بهداشت و مسکن و یارانه های نقدی است. اما این همه مسئله نیست . آیا کارفرمایان با آزاد شدن قیمت ها نرخ اجناس خود را بالا نبرده اند؟ آیا در طی سالیان دراز با استفاده از قدرت مالی و اداری خود ارز دولتی نگرفته و جنس های تولیدی را به قیمت ارز آزاد نفروخته اند و باعث کمتر شدن قدرت خرید کارگران نشده اند؟ آیا همین آقایان هر روز فریاد نمی زنند که باید تمامی ساختار دولتی ،آزاد و خصوصی شود ؟ حال چگونه در مناظره به یاد آموزش رایگان و بهداشت رایگان افتاده اند؟ آیا جز این است که می خواستند فقط در بحث پیروز شوند؟ آیا در طی سالهای جنگ که دستمزد کارگران را افزایش نداند و باعث هرچه فقیرتر شدن کارگران گشتند ودر دولت های سازندگی و اصلاحات به ثروتی افسانه ای دست یافتند را بیاد می آورند؟ سی و پنج سال است که کارفرمایان سود های سرشاری بدست آورده اند ولی کمتر مزد داده اند.هنوز هم سود خوبی می برند البته سودشان نسبت به آن سالها کمی کمتر شده است ولی هنوز هم سود خوبی می برند.این آقایان اگر راست می گویند اجازه دهند کارگران دفاتر مالی آنان را بررسی کنند تا ادعاهایشان ثابت شود.آقای شهریاری یکی دیگر از کارفرمایان به درستی گفت که بهترین سرمایه کارفرمایان کارگران هستند.این آقایان که در آلمان هم درس خوانده و در آنجا دوره بهره کشی از کارگران را یاد گرفته اند مرتب قوانین آلمان و قدرتمندی سندیکاهای کارگری را یاد آور می شدند و به خانه کارگری ها پی درپی پیشنهاد می دادند که بروید و توسط سندیکاهایتان این حقوق را از دولت بگیرید. این آقایان می خواهند خاک به چشم مخاطب بریزند. یعنی آقایان کارفرماها نمی دانند که درهمین چند روز گذشته نماینده کارگران اعتراضی چادرملو و پلی اکریل و هفت تپه را تهدید به اخراج کرده اند؟ اگر این آقایان اینقدر دمکرات هستند سندیکای کارگران فلزکارومکانیک داوطلبانه می تواند در واحدهای تولیدی این آقایان سندیکا ایجاد کرده و نمایندگان کارگری را برای چانه زنی با این آقایان تربیت کند.
در مورد نمایندگان کارگری شرکت کننده در این مناظره آنچه قابل توجه بود شعار دادن ها و دولت نهم و دهم را به زیر سوال بردن و به گونه ای مقابله کردن با دولت قبلی در صحبت های شان احساس می شد.آقای صادقی و ناصرچمنی کافی است بگویند در طی سالها نمایندگی برای کارگران چه دستاوردی برای کارگران داشته اند؟ آیا شده حتا یک دفعه میز مذاکره شورای عالی دستمزد را به اعتراض ترک کرده و افشاگری در مورد حرکات نمایندگان کارفرمایی و دولتی داشته اند؟ آیا حتا شده یکبار از بدنه کارگری خود بخواهند که دست به اعتراض در مورد دستمزدهایی که خلاف انسانیت مصوب می شود حرکتی کرده باشند؟ آیا شده حتا یکبار حقوق های داده شده به این آقایان جهت شرکت در شورای عالی کار را به اعتراض نگرفته باشند؟ آیا شده در اعتراضات کارگری همین چند ماه اخیر در پلی اکلریل ،چادرملو،تراکتورسازی تبریز از کارگران اعتصابی حمایت کرده و یا حتا در اعتراضاتشان شرکت کرده باشند؟ نمایندگانی که به پشتوانه نهاد های دولتی بر مسند نمایندگی کارگری نشسته اند باید بجای بیست میلیون کارگرایرانی تنها نمایندگی یک میلیون را داشته باشند؟ این آقایان که عضو فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری را نیز یدک می کشند، حتا ضوابط این فدراسیون راهم رعایت نمی کنند.متاسفانه با گفتن حداقل دستمزد 5/1 میلیونی که سال گذشته هم اعلام کرده بودند ما را به یاد مثال حرف مرد یکی است ،انداخت . این آقایان نگفتند که 5 درصد دستمزد سال پیش که از کارگران دریغ شد و در وعده داده شده انتخاباتی آقای روحانی قرار بود به دستمزد کارگران اضافه شود ، چه شد؟ چرا هرساله کارگران باید بجای محاسبه تورم سال بعد در دستمزدهایشان تورم سال جاری را در دستمزد ها لحاظ کنند؟ و این اجحاف تا به کی باید ادامه داشته باشد؟ آین آقایان نگفتند که چرا می خواهند ماده 42 قانون کار را نادیده بگیرند که صراحتا«گفته دستمزد کارگر باید نقدی باشد » را بخشی اش را جنسی کنند؟ آیا بازهم می خواهند از این بودجه اختصاص یافته از طرف دولت برای احزاب شان خرج کنند؟
موضوعی که آقای اقتصاد دان مطرح کرد و با تعجب آقای مجری و کارفرمایان روبرو شد موضوع دستمزدهای 18 میلیونی مدیران واحدهای صنعتی بود که مرتبا گفته می شد نمونه ای ذکر کنید و آقایان نماینده کارگران طفره می رفتند. اما ما می گوییم که در کارخانه های خودرو سازی ،فولاد، ذوب آهن،فرآورده های نفتی و پتروشیمی وکارخانه های تحت پوشش شستا می توانید بهترین نمونه های را پیدا کنید. پاداش های چند صد میلیونی که مدیران نالایق و هیات مدیره های نالایق تر برای خود مصوب می کنند بخش دیگری از غارت ثروت تولید شده کارگران است.
آقای مجری که سالهاست در گفتگوها و مناظره ها نشان داده است که بسیار بی دانش است و در گفتگو با قدرتمندان همچو گربه ملوسی فقط سوال های داده شده را با لبخندی ملیح مطرح می کند، نه تنها نتوانست و نخواست به طرفین مناظره، رعایت حقوق گفتگو کننده را متذکر شود ، در نقش یک مبصر بی جربزه نمایان شد. و مناظره را با نمایش های طنز اشتباه گرفت و جز سخنان سخیف هیچ نشانی از یک مجری نداشت. شاهکار ایشان در لحظه نظرگیری از گفتگو کنندگان در مورد حداقل دستمزد پیشنهادی به اوج رسید و خنده ها و تمسخرهایش در مورد اینکه او یک میلیون و صد هزار تومان دستمزد می گیرد،نشان از سخیف کردن این مناظره بود.من به آقای حیدری پیشنهاد می کنم که فیش حقوقی اش را در یک نمایش دیگر به مردم نشان بدهد تا معلوم شود او آیا کمتر از سه میلیون تومان دریافتی اش است یانه؟
آنچه در این مناظره نادیده گرفته شد : حضور نمایندگان واقعی کارگری است که با وجود اخراج و زندان کماکان با اتکا به آرای کارگران وظایف نمایندگی را به عهده گرفته اند و در راین راه جز شرافت کارگری و پشتیبانی کارگران سندیکای خود سرمایه و منابع مالی ندارند.
مازیار گیلانی نژاد
عضو سندیکای کارگران فلزکارومکانیک
30/10/1392
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
