یلدا

نگاه کن
خورشید است که دوباره می کوبد
دهل سرخ خویش را.
انار خنده می زند.
یاقوت می بارد از خنده های او.
هندوانه می چرخد بر حوض آبی کاشی
یعنی که این منم
خورشیدک رقصان آرزوی تو آری.
پسته ، عروس سفره ی یلدا
گشوده بند پیرهن
سرخ و آبی و عنابی.
بادام و یکی دو پیاله غزل
ز حضرت عشق
بوسه با نان و ناز و عسل.
بیا بیا!
بتاب بر این بام و این سرای
بتاب و ببال و به بالا شو
خروش و ولوله شو. هلهله شو
خورشید آزادی

http://mahmoodkavir.com