یلدای روشنا

خفتن خورشید
پشت چشم ستیغ کوه
گواه روشنی ست
که یلدای سیاه بیدار می شود

باید زمین را به گردن ماه بیاویزم
تا به گرد خورشید به گردد
و من
به گرد تو

خورشید را بر پرده می کشم
پرده را بر شب

یلدای روشنا!
شب را برای سفر
پشت ماه دراز کن
خورشید را بیدار می کنم.