logo





نگذاریم تابستان ۶۷ تکرار شود!

دوشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۲ - ۰۴ نوامبر ۲۰۱۳

این متن توسط خانواده جانباختگان راه آزادی تهیه شده است که با هدف امضاء هر چه وسیع تر برای سازمانهای سیاسی، تشکل های دموکراتیک و فعالان سیاسی و مدنی ارسال شده است. پس از جمع آوری امضا، این بیانیه به همراه مجموعه امضاها برای مسئولان نهادهای دموکراتیک جهانی ارسال می شود
زمان امضای این بیانیه تا پایان روز سه شنبه ی آینده است.
برای امضای این بیانیه می توان به آدرس زیر مراجعه کرد:
www.gopetition.com

این نامه بعد از تکمیل امضاها و انتشار عمومی برای شخصیت های زیر ارسال خواهد شد:
بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد؛ ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد؛ احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران؛ کاترین اشتون، نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی؛ باربارا لوخبیلر، رئیس کمیسیون حقوق بشر پارلمان اروپا؛ تاریا کرونبرگ، رئیس هیئت نمایندگی امور ایران و اروپا در پارلمان؛ کریستوفر هاینز گزارشکر ویژه اعدام در سازمان ملل متحد.

نگذاریم تابستان ٦٧ تکرار شود

در دو ماه اخیر مردم ایران شاهد اعدام های نسبتا گسترده ای بوده اند. تنها در هفته گذشته ١٦ نفر از زندانیان سیاسی در یک اقدام تلافی جویانه ، درست ١٢ ساعت پس از حمله گروه "جیش العدل" به پاسگاهی در سراوان، به جوخه مرگ سپرده شدند. دو تن دیگر از زندانیان سیاسی و از هموطنان کرد نیز همزمان اعدام شدند. دهها تن دیگر از زندانیان سیاسی نیز در انتظار اجرای حکم اعدام هستند.
پدیده اعدام در جمهوری إسلامی پدیده جدیدی نیست. در دهه شصت و به خصوص در سال ٦٧ مردم ایران شاهد کشتار هزاران تن از دگر اندیشان، در زندان های سراسر کشور بوده اند. در آن دوره سیاه، حکومت بیش از اکنون قدرتمند بود و جامعه تازه از بار جنگی ٨ ساله رهائی یافته بود. در آن سال ها، خبر این کشتار در جامعه ضعیف منعکس شد. اگر در آن شرایط، سکوت رسانه ها تا حدودی قابل توجیه بود، امروز این واکنش ضعیف نسبت به کشتار زندانیان در زندان، قابل درک نیست. این اعدام ها، از نظر حقوقی ترویج بی قانونی و لگدمال کردن حقوق بشر و تنزل نقش دولت از حامی قانون و امنیت شهروندان به عامل هرج و مرج است، به لحاظ اجتماعی، بازگشت به دوران جوامع بدوی و عصر انتقام جوئی های قبیله ای است.
ما تعدادی از بازماندگان جانباختگان راه آزادی، همیشه نگرانی خود را از تکرار فاجعه کشتارهای این دهه به خصوص کشتار سال ۶۷ در زندان ها در ابعادی دیگر، بیان داشته و اعلام کرده ایم که دادخواهی، انتقامجوئی نیست، معنایش اجرای عدالت است، برای عدم تکرار جنایت. ما اگر خواهان افشای آمرین و عاملین آن کشتار و محاکمه آنان در یک دادگاه مردمی بوده ایم، اگر با تمامی فشارها، تهدیدها و بی عدالتی هایی که حکومت جمهوری اسلامی بر خانوادهای جانباختگان روا داشته است هنوز از پا ننشسته ایم و خاوران را بعنوان سند جنایت حفظ نمودیم، فقط بخاطر جلوگیری از تکرار فاجعه بوده است، تا جان های شیفته دیگری در تاریکی و سکوت بقتل نرسند.
زمانی که پور محمدی یکی از اعضای سه نفره هیئت مرگ در زندانها در سال شصت هفت به وزارت دادگستری رسید، بدان وسیعا اعتراض شد. اینک می بینیم که باز جنایت مشابه سال ٦٧ هر چند کم شمارتر اما به لحاظ کیفیت جنایت، در همان سطح، در حال تکرار است.
ما از جریانات سیاسی، نهادهای مدافع حقوق بشر و رسانه های ارتباط جمعی و تمامی وجدان های بیدار میخواهیم که در این مورد سکوت نکنند و با انعکاس اخبار این إعدامها، نهادهای دموکراتیک و افکار عمومی مردم جهان را از این عملکرد شوم مطلع کنند تا فشار به جمهوری اسلامی مانع تکرار اینگونه جنایات شود. اگر اعدامهای دهه شصت و کشتار خونین تابستان ٦٧ در سکوت رسانه ها داخلی و خارجی، انجام گرفت و انعکاس نیافت، اگر صدای هزاران خانواده اعدامی در آن سالها طنینی نداشت و اگر عزیزان ما در گورهای دسته جمعی در خاک شدند، اما حال که امکانات نیروهای دموکراتیک در سطح ملی و بین المللی افزایش چشمگیری یافته است، موظفیم تمام توان خود را بکار گیریم تا در برابر تکرار فاجعه ایستادگی شود.

ما امضا کنندگان این بیانیه علیه این جنایت اعلام جرم می کنیم و تمام وجدانهای بیدار در داخل و خارج از کشور را به پشتیبانی از حرکتی عمومی فرا می خوانیم. امید داریم که همه کسانی که حرمت انسان را پاس می دارند، برای توقف کشتار و عقب نشاندن جمهوری اسلامی به هر شکل که میتوانند وارد یک کارزار مشترک شوند.

اسامی امضا کنندگان​
باقر ابراهیم زاده
پروین ابراهیمی
مستوره احمدزاده
باقر احمدی
طیبعه اخوان
حسن آزاد
محمد أعظمی
عاطفه إقبال
فریده اکبری
شیرین امیری
فرامرز امیدوار
ایراندخت انصاری
منیره برادران
فواد تابان
حسن حاتمی
رخشنده حسین پور
میهن جزنی
تقی خان
علی دماوندی
ایران رضا زاده
بهاره منشئ رودسری
بیژن منشئ رودسری
فخری زرشگه
پروانه سلطانی
مختار شلالوند
مریخ صابری
بانو صابری
نبی صمیعی
ویدا طالبی
راحله طارانی
رویا غیاثی
مسعود فتحی
پرستو فروهر
منیر فرهودی
شکوفه قبادی
رئوف کعبی
رضا کعبی
ساسان کیانی
مصطفی گل محمدی
مینا لبادی
عفت ماهباز
مرسده محسنی
فائزه محسنی
رامین معلم
خاطره معینی
رضوان مقدم
میر شجاع ملکوتیان
هومن موسوی
زیبا موزنی
مریم نوری
ناهید همت بلند
تاج دولت همتی
ناجی یخچالی


google Google    balatarin Balatarin    twitter Twitter    facebook Facebook     
delicious Delicious    donbaleh Donbaleh    myspace Myspace     yahoo Yahoo     


نظرات خوانندگان:

jتوضیح
محمد اعظمی
2013-11-04 05:46:12
تعدادی از دوستان پرسیده اند که شرایط امضای بیانیه چگونه است؟ آیا می شود اگر نسبت فامیلی با جانباختگان نداشته باشیم اما متن را امضا کنیم؟ در بیانیه ابهام وجود دارد.
کاملا درست است ابهام وجود دارد. ابتدا قرار بود خانواده ها امضا کنند اما پیشنهادات زیادی شد که بیانیه جمعی منتشر شود. تنظیم کنندگان بیانیه به خاطر اینکه پیشنهاد ها را نادیده نگرفته باشند پاراگراف آخر را عمومی تنظیم کردند. در پاراگراف آخر آمده است ما امضا کنندگان این بیانیه... در اینجا هیچ قیدی وجود ندارد. بنابراین همه فعالان سیاسی و حقوق بشری و.. که تمایل داشته باشند می توانند این متن را امضا کنند. افزون براین احزاب سیاسی و تشکل های دموکراتیک هم اگر موافق باشند و تمایل داشته باشند می توانند این متن را امضا کنند.پس از جمع آوری امضا ابتدا نام خانواده جانباختگان سپس نام سازمانهای سیاسی و پس از آن تشکل های دموکراتیک و بالاخره نام فعالان به ترتیب آورده می شود.
از آنجا که ما دسترسی به بسیاری از خانواده جانباختگان را نداشته ایم در صورت تمایل و امضای بیانیه اگر از خانواده جانباختگان هستید لطفا خودتان قید کنید تا در هنگام تنظیم بدان توجه شود.

نظر شما؟

نام:

پست الکترونیک(اختياری):

عنوان:

نظر:
codeimgکد روی تصویررا اينجا وارد کنيد:

نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد