کنفرانس بين المللی هلند با عنوان" آينده افغانستان" با حضور نمایندگان بیش از هفتاد کشورکه نمایندگان کشورهای همسايه ی افغانستان(از جمله نماینده حکومت اسلامی ایران) را نیز در بر می گرفت روز سه شنبه 31 مارس 2009 در شهر دنهاخ(لاهه) برگزارشد.بر اساس گزارشات منتشر شده این کنفرانس از تمهیدات امنیتی بالائی برخوردار بود.حدود 3500 پلیس و نیروی امنیتی،مسئول حفظ امنیت این کنفرانس یکروزه بودند.
حضور هیلاری کلینتون(وزیر امور خارجه آمریکا) ومحمد مهدی آخوندزاده(معاون وزیر امورخارجه حکومت اسلامی ایران)، یکی از ویژگی های این کنفرانس بود.بر اساس مذاکرات صورت گرفته در این نشست، تلاش ها از سوی ايالات متحده و ساير کشور های غربی ادامه دارد تا مشکلات افغانستان از طريق همکاری های منطقه ای حل گردد.
حامد کرزی، رييس جمهور افغانستان در اين کنفرانس گفت که بدون همکاری صادقانه کشور های همسايه افغانستان مبارزه با تروریسم در افغانستان پيروز نخواهد شد.
آقای کرزی در اين کنفرانس تاکيد کرد که همسايه های افغانستان بايد همکاری های بيشتری برای مبارزه با شورشيان در افغانستان داشته باشند.
نخستين سخنران اين کنفرانس هيلاری کلينتون، وزير خارجه امريکا بود.
خانم کلينتون به استفاد ه از ابزار های دفاعی، ديپلماتیک و بازسازی به منظور باز گرداندن آرامش به افغانستان تاکيد کرد.
صلح و امنیت
بان کی مون،دبیرکل سازمان ملل متحد، تقويت نيروهای امنيتی افغانستان برای تامين صلح دائمی در افغانستان را ضروری دانست.
بدون شک تأمین صلح و امینت درافغانستان، یکی از اساسی ترین و مهمترین نیازهای مردم و منطقه به شمار میرود که متأسفانه در طی سالهای گذشته به رغم حضور گستردۀ نیروهای نظامی با هدف مبارزه با تروریسم ومهار آنها، ناامنی ها هنوز هم در این کشور جریان داشته و این چالش با نیرومند شدن مجدد بقایای نیروهای طالبان و القاعده و ضعف دولت مبنی بر عدم پیشگیری و مهار اقدامات تررویستی، رشد فزاینده ای گرفته واقدامات نظامی آنها، منسجم تر و سازمان یافته تر گردیده است. بنابراین آنچه از تجارب ناکام گذشته در زمینه مبارزه با تروریسم در افغانستان بر میاید اینست که گزینه افزایش بیشتر نیروهای خارجی و به مصرف رساندن هزینه های بزرگ مالی به منظور جنگ با تروریسم و توقف فعالیت های آنان در این کشور راه حل مؤثر برای استحکام ثبات و آرامش سراسری نیست، بلکه راهکار ارتقای ظرفیت و توانمندی های لازم و مفید در سطح افزایش امنیتی میتواند به مثابۀ راهکرد دراز مدت و مؤثر به استقرار امنیت و ثبات پایدار بینجامد، که اینبار جامعۀ جهانی و سایر کشور های کمک کننده در عرصه امنیت افغانستان نیز بر اهمیت این مسئله تأکید داشته و گزینۀ رشد ظرفیت و مهارت های نظامی نیروهای امنیتی افغانستان را مؤثر میدانند. از اینرو اعتقاد بر ضرورت این مسئله و گسترش توانایی های نیروهای نظامی این کشور برای مبارزه و تأمین امنیت قطعأ از اهمیت و برجستگی ویژۀ برخوردار است. اما آنچه در این رویکرد مهم،قابل اهمیت ومورد توجه میباشد اینست که تقویت وبالا بردن ظرفیت نیروهای امنیتی درمرحله نخست باید شامل آموزش های لازم نظامی و افزایش کمیت نهادهای دفاعی و امنیتی باشد زیرا با توجه به وضعیت ناگوار امنیتی و گسترش ناامنی ها در سطح شهرها و انجام فعالیت های نظامی طالبان و القاعده با استفاده از تاکتیک های نیرومند تروریستی با همکاری و مشارکت سازمانهای جاسوسی واطلاعاتی کشورهای دیگر، میطلبد تا واحد های نظامی افغانستان در گوشه و کنار کشور افزایش یافته و مهارت های آنها برای مقابله با دشمنان ارتقاء داده شود چون در طی سالهای گذشته روند آموزش و تقویت نیروهای امنیتی قابل قبول نبوده و در این راستا کاری لازم صورت نگرفته است که به این ترتیب عدم دسترسی نیروهای امنیتی به جنگ افزار ها و امکانات فنی و نظامی از مسائلی بوده که باید به آن توجه کافی صورت گیرد. بنابراین تأمین امکانات فنی و تکنولوژیک برای نیروهای امنیتی بجای اختصاص هزینه های هنگفت و کلان که از درک افزایش نیروهای خارجی ومبارزه با تروریسم به مصرف میرسد، لازمۀ اصلی برای تأمین امنیت و ثبات دایمی میباشد که باید به این موضوع توجه جدی صورت گیرد.درضمن ایجاد برخی اصلاحات ضروری از قبیل جایگزین کردن اصل صلاحیت در کادرهای امنیتی و نظامی بجای گزینش افراد بر اساس شناخت و روابط و رفع ضعف ها و کاستی های مدیریتی و محو پدیدۀ فساد که متأسفانه از موضوعات چالش بر انگیزی در نهادهای امنیتی نیز میباشد حتمی وضروری می باشد. زیرا تازمانیکه مسئله فساد از سطح ارگانهای امنیتی محو نگردد و مکانیزم صلاحیت و توانایی در جابجای کادرهای نظامی در نظر گرفته نشود،نمی توان از یک ساختار نظامند و توانای امنیتی و نظامی سخن به میان آورد.به همین دلیل مکانیزم افزایش ظرفیت در سطح نهادهای نظامی باید مبتنی بر ضرورت های فوق باشد نه صرفاٌ بر مبنای افزایش کمیت و تجهیز آنان. چون یکی از موضوعات اساسی برای رشد توانایی ارگان های امنیتی و ارتش و کارآمد ساختن عملکرد آنها، تعلیم و تحصیلات لازم نظامی و مدیریت منظم و قوی میباشد که تحقق این مهم با اتخاذ راهکار های عملی و بالفعل شدن تعهدات جامعۀ جهانی در این خصوص میسر میگردد.
آقای مون از استراتژی جديد ايالات متحده امريکا برای افغانستان و پاکستان حمايت کرد و افزود: زمانی افغانستان ميدان نبرد ميان گروه های مسلح بود، اما در حال حاضر جامعه جهانی برای امنيت و بازسازی اين کشور متعهد است.
کمک های نقدی
هرچند که هدف از برگزاری کنفرانس هلند تعهد کمک های جديد جامعه جهانی برای افغانستان نبود، اما با این وصف کمکهای جديدی از سوی جامعه بين المللی برای بازسازی افغانستان وعده داده شد. مسوول روابط خارجی اتحاديه اروپا درحاشيه اين کنفرانس از کمک 60 میليون يورئی برای بازسازی افغانستان خبر داد. در همين حال دبیرکل اسبق ناتو(به فاصله سه روز از این کنفرانس دبیر کل جدید برای ناتو انتخاب گردید.) ازاهمیت اين کنفرانس گفته بود که تلاش دارد تا صندوق کمک های خاصی را برای حمايت از اردوی ملی افغانستان ايجاد کند و از طريق آن هرسال دو ميليارد دلار برای افزايش و تجهيز اردوی ملی کمک شود.
نگرانی از فساد
در کنفرانس هلند بر اين نکته تاکید گردید که تعهدات کنفرانس پاريس چه نتايجی با خود داشته است. بزرگترين نگرانیکشور ها و نهاد های بين المللی که در کنفرانس پاريس کمک 21 ميليارد دلاری را برای افغانستان تعهد کرده بودند،وجود فساد بيش از حد در ادارات دولتی افغانستان بود. مقام های کشور های غربی از جمله امريکا که بزرگترين کمککننده ی افغانستان است، بارها گفته اند که کمک ها در افغانستان به دليل وجود فساد به صورت موثر آن به مصرف نمی رسد. در استراتژی جديد امريکا نيز برمکانیزم شفاف توزيع و مصرف کمک ها تاکيد شده است. احمد بهزاد،
نماينده پارلمان افغانستان در رابطه با اين که دولت افغانستان تا چه اندازه،به تعهدش دررابطه با کاهش فساد پس ازکنفرانس پاريس عملی نموده است، می گويد:" دولت افغانستان در اين راستا دست آورد قابل توجهی نداشته و هنوز هم جامعه جهانی در نقش قوی ترين منتقد فساد در ادارات دولتی عمل می نماید."
بهزاد می گويد:" راه حل کنترل فساد در افغانستان اين است تا با نافذ شدن قانون، باند های مافيايی که ادارات دولتی را در کنترل خود دارند، از ادامه فساد و اختلاس آنها جلوگیری بعمل آید".
اما سلطان احمد بهين سخنگوي وزارت خارجه افغانستان می گويد:" باوجودی که دولت افغانستان در مبارزه با فساد متعهد است، اما اين مبارزه يک روند طولانی است نه کوتاه مدت و آنی". آقای بهين می گويد:" زمانی که دولت افغانستان پيشنهاد می کند تا کمک ها از طريق بودجه دولت به مصرف برسد خود به اين معناست که اين کار می تواندظرفيت و توانايی دولت را بالا ببرد و در نتيجه به کاهش و کنترل فساد نيز کمک می نمايد". آقای بهين می گويد:" هرزمانی که سخن ازتاثیرات مصرف کمک ها گفته می شود، بايد نحوه ی مصرف اين کمک ها توسط نهاد های غيردولتی نيز مد نظر گرفته شود، زيرا حکومت افغانستان از آنچه که انجام می دهد حساب پس می دهد و بايد اين شيوه برای تمام نهاد هايی که کمک های بين المللی را در افغانستان به مصرف می رسانند، تطبيق شود."احمد بهزاد، نماينده هرات در پارلمان می گويد:" بزرگترين دست آورد جامعه جهانی در افغانستان شکست طالبان وبنيان گذاری يک نظام مردم سالار است". به نظر آقای بهزاد" روند مردم سالاری در افغانستان با مشکلاتی مواجه شدهاست. چالش های مبارزه با تروریسم در فقر، بيکاری و مشکلات اقتصادی مردم افغانستان از مواردی است که جامعه جهانی هنوز نتوانسته در اين عرصه ها دست آورد های کلانی داشته باشد و اين موضوع سبب گردیده تا نارضايتی عمومی در ميان شهروندان افغانستان در مورد جامعه جهانی و کارکرد آنها بيشترشود". آقای بهزاد می گويد:" درعرصه ی حاکميت قانون نيزازبه دستگاه حاکم این امکان را داده است تا از قانون استفاده ابزاری نمايد." بهزاد می افزايد که:" افغانستان در عرصه های توليد و قاچاق مواد مخدر نيز با وجود تلاش جامعه جهانی ناکامی هايی داشته است". بهزاد می گويد:" در توزيع امکانات و پروژه های بازسازی در مناطق مختلف افغانستان، ما شاهد بی عدالتی ها و تبعيض ها هستيم و روند تقسيم غيرعادلانه ی منابع هم از سوی دولت دنبال شده و هم با بی توجهی و بی اعتنايی جامعه جهانی همراه بوده است."
شرکت حکومت اسلامی ایران در کنفرانس
شرکت ایران در کنفرانس لاهه و اظهار آمادگی این کشور برای همکاری در زمینه ثبات سیاسی و اقتصادی افغانستان را می توان از تفاوت های مهم دیگر این کنفرانس بر شمرد.
نکته مهم این است که دیدگاه ایران در قبال افغانستان با رویکرد جدید بین المللی یعنی پرداختن به مشکل افغانستان از طریق پرداختن به مسایل منطقه موافق است.
نکته بسیار مهم دیگر کنفرانس لاهه این بود که توجه بیشتر به چه بایدکردهای مشترک و استراتیژیک معطوف بود، نه به بررسی آنچه تاکنون انجام شده است.
روحیه انعطاف پذیری و تلاش برای یافتن راه حل عملی، موثر و مشترک در سراسر کنفرانس حس می شد. هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا بیشتر روشن کرد که افغانستان در استراتژی جدید آمریکا از چه اهمیتی برخوردار است. خانم کلینتون گفت: "بهبود وضعیت افغانستان و پاکستان، نه تنها بهبود وضعیت منظقه است، بلکه بهبود مناسبات دپلوماتیک در سطح جهان است. دشوارهای منطقه ای به راه حل منطقه ای نیاز دارد."
آقای کوشنر وزیر خارجه فرانسه نیز بر هماهنگی های بیشتر جامعه بین المللی تأکید کرده و گفت: "ما می خواهیم بدانیم کی؟ در کجا؟ و مصروف چه کارهایی در افغانستان است، تا بتوانیم نقش بهتری برای افغانستان بازی کنیم."
از موضوعات دیگری که در این کنفرانس مطرح شد،می توان به انتخابات ریاست جمهوری افغانستان که در بهار امسال برگزار می شود، موضوع توسعه اقتصادی و ثبات سیاسی اشاره نمود.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
