«در احترام به خانواده های کشور مبدأ, کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل خواسته است که تصاویر155 مهاجرنجات یافته جزیره لمپدوزا منتشر نشود.»
....غواصان از فاجعه سخن می گویند:
ساعت 7 صبح با قایق ازمرکز غواصی,پس از ترک بندر لمپدوزا, با وسیله تنفس زیر آب به محل حادثه روانه شدیم.فقط صدای گریه و فریاد بود که شنیده می شد. دریا پر از جسد بود.هرگز مانند آن را ندیده بودیم.آنان دیگر شنا نمی کردند. مرده بودند. سیمون* اشک می ریزد. دریا پر از کفش کودکان بود.از ما خواسته شد با کاهش سرعت قایق حرکت کنیم. چرا که دریا را جسد پوسانده بود. آنچه را زیر آب دیدم , آن صحنه ها را هرگز فراموش نخواهم کرد.اجساد در میان قایق و بغل و زیر آن گیر کرده بودند. و در آغوش هم مردند.همانطور که ما یاد می گیریم باهم زندگی کنیم , در وقت خطر , تنها مردن را بر نمی گزینیم , این را من زیر آب دیدم .بسیاری از زنان و مردان جوان در آغوش هم مردند.,هنوز در من ترس وجود دارد. قایق مهاجران تبدیل به تابوتی پر از جسد شده بود.لطفا دیگر کافی ست, راهی بیابید که دیگر این فاجعه تکرار نشود.
تلاش ادامه دارد , دریا خشمگین و وزش باد امکان ورود به عمق آب را از غواصان و گروه های امداد سلب کرده است. ماهیگران متهم شده اند که فاجعه را ندیده گرفته اند. آنان خشمگین اند و اعتراض می کنند و می گویند ما فقط یک قانون می شناسیم و آن قانون دریاست. کسی که در خطر است باید نجاتش داد. امروز اگر سوگوار هستیم بخاطر شکست سیاست ایتالیاست. 50 ماهیگیر در 5 قایق برای ادای احترام به غرق شده ها تاج گل را به محل حادثه برده و در آب انداختند , آنها گفتند زمانی که ما کمک می کردیم خیلی ها فقط عکس و فیلم می گرفتند!بخاطر تصرف یک قایق جهت کمک در دریا از ما شکایت انجام گرفته است.
صدها تن از مردم شهر پالرمو و کاتانیا با اقدام کمک مالی به انجمن های دواطلب برای بازماندگان و اهداء لباس و غذا , همبستگی خود را نشان دادند. گردهمائی مردم و افروختن شمع در جزیره لمپدوزا ,به یاد قربانیان , کودکان , زنان و مردانی که زندگی خود را به نحو غم انگیزی در مهاجرت از دست داده اند, احساسات خویش بر زبان می آورند و خواهان عدم تکرار این فاجعه می باشند.
یکصدو یازده تابوت حاوی اجساد در کشتی مهرو موم شد تا برای دفن در گورستان "بندراِمپدوکلِ" سیسیل منتقل شود. شهرداران شهرهای ایتالیا خواهان پذیرش باقی مانده تابوت ها و دفن آن در شهرهای خود شده اند.
در کنار این جو بسیار اسف انگیز و نفس گیر مخالفان ساز خود را همچنان کوک می کنند و داد از شکایت و رسیدگی از 155 بازمانده قایق مهاجران به دلیل ورود غیر قانونی به خاک ایتالیا هستند!
رئیس پارلمان ایتالیا , خانم لائورا بالدرینی, همراه هیئتی از مجلس ایتالیا روز جمعه وارد جزیره لمپدوزا شد و بدون حضور خبر نگاران در حلقه محافظان , نیروهای ضد شورش , شهردار و بخشدار لمپدوزا و اپراتورها,از مرکز پذیرش مهاجران و 155 نفر بازمانده فاجعه . بازدید بعمل آورد. ضمن انتقاد از ازدحام بیش از اندازه مرکز پذیرش می گوید: مرکزی که ظرفیت 300 نفر را ندارد چرا 1056 نفر را در شرایطی غیر انسانی در خود جای داده است؟
بولدرینی با اشاره به سخنان مخالفان , می گوید: سرکوب مشکل را حل نمی کند,گمراه کننده است . فکر کنیم کسانی که چیزی برای از دست دادن دارند , دلیل بر نقض حقوق بشر است. علت فرارها باید بررسی شود.اما افکار پوچ و واهی این را نمی خواهند.بازماندگان از لحظات آخر حضور خود در قایق سخن گفتند. 518 نفرسرنشین قایق به فاصله 800 متری دچار نقص فنی و از حرکت بازماند.آب لحظه به لحظه به داخل قایق نشت پیدا کرده و قایق به یک سمت متمایل شد. این اتفاق ساعت 3:30 نیمه شب اتفاق افتاد. انها یک کشتی ماهیگیری را می بینند که در فاصله نه چندان دوری رد می شد. سپس قایق دیگری را در فاصله دورتری مشاهده می کنند. بازماندگان مدعی اند همانطور که ما آنها را مشاهده کردیم , آنها هم می توانستند مارا ببینند. ساعت 6:20 به وضعیت خطرناکی قایق دچار شدند که اقدام به افروختن آتش جهت هشدار و خبر بر می آیند . در این زمان پتو آغشته به بنزین , شعله اش به قایق سرایت می کند و فاجعه آغاز می شود. گارد ساحلی در فاصله ساعت 6:20 دقیقه تا 6:40 دقیقه به گروهای امداد خبر می دهد. تا ساعت 7:20 دقیقه به صحنه حادثه خود را رسانده و عملیات نجات را پیش می گیرند. نمی توان تاخیر و تردید در نجات را بررسی کرد چون شواهدی در دست نیست.
فرماندار سیسیل اظهار می دارد نباید منتظر و دنبال کمک از اروپا باشیم. ایتالیا باید قانون بد خود را در باره مهاجرت تغییر دهد.
"انریکولتا" نخست وزیرایتالیا در پاریس, ازدولت فرانسه و... خواهان نشست فوق العاده و فوری کشورهای اروپائی در باره مهاجرت شد. رئیس جمهور ایتالیا آقای" جورج ناپولیتانو" از مجلس خواست که نسبت به تغییر قانون چاره ای بیندیشند. متهم شدن به کمک و معاونت در جرم به کسانی که کمک ارائه می کنند باید تغییر کند.
تراژدی قایق مهاجرین با 518 سرنشین , با بجا گذاشتن 111 جسد و 252 مفقود و 155 بازمانده پایان پذیرفت.363 نفر در این رابطه جان باختند. سرتاسر ایتالیا در این شوک بسر می برد. دریای مدیترانه اینک به دریای مرگ تغییر نام داده است.
رادیو و تلویزیون اریتره با نشان دادن صحنه های فاجعه اخیر مدام در اخبار و بین خبرها از خطر ناک بودن مسیر و سرانجام مرگ سخن می گوید.نبود انگیزه برای زندگی حتی زنان باردار را با داشتن کودکان خرد سال به سمتی می کشاند که در جستجوی تغییر شرایط خویش هستند. نا امیدی و یاس آنها را وادار می کند در ازای پرداخت پول به قاچاقچیان اعتماد کنند و این می شود سرنوشت فراریان از کشورهائی که جنگ و نیستی , هستی شان را رقم زده است.
کاوه بنائی ــ رم
*غواص امدادگرsimon Dlppolito
