logo





آیا سعید جلیلی نیز قربانی می شود؟

پنجشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۲ - ۱۳ ژوين ۲۰۱۳

کوروش گلنام

انتقاد شدید
انتقاد شدید علی اکیر ولایتی به سعید جلیلی در مورد برنامه اتمی و محکوم نمودن او که رهبری تیم مذاکره کننده را در سال هانشست وگفت وگو با 1+5 داشته و لی نتوانسته حتا یک گام نیز به پیش رفته باشد؛ بسیار شگفت انگیز بود. شگفت انگیز تر از آن ولی عدم پاسخ گویی سعید جلیلی در این باره بود که او تصمیم گیرنده نبوده و در تمام این نشست ها تنها پیام بر و مجری فرمان رهبر بوده است.
گمان نمی رفت که ولایتی در باره برنامه های اتمی ایران دست به چنین افشاگری ها زده و برای نمونه شکست در ملاقات خود با رئیس جمهور وقت فرانسه سرکوزی را ،که بنا به گفته خود به سازش هم رسیده بودند، این بار به گردن دولت احمدی نژاد بنهد. چگونه می شود که در این انتقاد هانامی از زهبر برده نمی شود در حالی که همه از این داستان با خبر بوده و بارها و بارها عنوان شده است که در باره برنامه های اتمی حکومت، سخن آخر و تصمیم نهایی را رهبر زده و می گیرد!

پرسش ها
اینک پرسش نخست این است که چه پیش آمده است که ولایتی به شکلی بی سابقه بخشی از نا گفته ها در باره مهمترین مسئله و گرفتاری حکومت را بیان کرده و سعید جلیلی لب باز نکرده که بگوید مگر من کاره ای بوده و در تصمیم گیری نقشی داشته ام! او در پاسخ به انتقادهای روحانی در این باره نیز به همین شیوه عمل کرد. چنین مینماید که جلیلی که در آخرین ساعت ها وارد این نمایش شد، نه تنها شانس انتخاب شدن ندارد که قرار است در پای سیاست های آینده رهبر نیز قربانی شود.
اگر به یاد داشته باشیم چندی پیش ولایتی سفری به آمریکا داشته و چنین شایع شد که در آن جا با مقام هایی آمریکایی دیدارهایی داشته است. خبری که از سوی ولایتی تکذیب شد. با توجه به آنچه آمد پرسش دیگر این است که آیا اقتصاد ویران شده ایران و گسترش هر روز بیشتر تحریم ها، کشتی بان کشتی در هم شکسته حکومت اسلامی را چنان به هراس افکنده که گمان سازش، نرمش و سیاست تازه ای در برابر مسئله هسته ای را در بر داشته باشد؟ اگر چنین باشد بنا بر این در این باره می باید همه کاسه، کوزه های ویرانی برنامه های اتمی حکومت بر سر کسی شکسته شود و چه کسی بهتر از جلیلی که گذشته از تعصب شدید و اصول گرایی، خود را نیز فدایی رهبر می نامد.
و پرسش دیگر این است که آیا ولایتی که مشاور عالی رهبر در امور بین المللی است به خوبی آگاه نیست که جلیلی مهره ای فرمانبردار بیش نبوده و مسئول مستقیم همه گرفتاری هایی که مسئله اتمی برای ایران ایجاد کرده است، شخص رهبر است؟ اگر شماتت و انتقادی هست می باید به رهبر خود کامه باشد نه به جلیلی. بنا بر این آیا ولایتی آگاهانه این انتقاد ها را به میان نیآورده است تا راه را برای سازش های آینده رهبر در برنامه اتمی باز کرده باشد؟ آیا انتقاد و افشاگری های ولایتی کوششی نیست برای آماده سازی جامعه و آزمایش واکنش ها در جامعه در راه گونه ای سازش با 1+5؟
اگر روحانی انتخاب شود، با توجه به پیشینه او در گفت گو ها بر سر برنامه اتمی حکومت، راه برای سارش هایی در این باره برای رهبر ساده تر شده و با درد سر کمتری انجام خواهد یافت. آینده پاسخ این پرسش ها را خواهد داد.

کوروش گلنام
پنجشنبه 23 خرداد 1392 ـ 13 ژوئن 2013

نظر شما؟

نام:

پست الکترونیک(اختياری):

عنوان:

نظر:
codeimgکد روی تصویررا اينجا وارد کنيد:

نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد