در تاريخ ما نوروز روز آغاز هستی و ياد آوری دوران روشنايی، آزادی و وفور است. روز به بند کشيدن ضحاک است. نوروز را بايستی باز بدل به روز تجديد اراده ملتی بر زيست در ايرانی آزاد و آباد و آشتی و صلح بين اقوام و اقشار جامعه بگردانيم. روز بروز اراده استقامت در برابر مظاهر زور و ستم
هموطنان عزيز
سال ۸۷ در شرايطی به پايان می رسد و سال نو آغاز ميگيرد که عيدی دولت عدالت پرور احمدی نژاد فقری است که بر سر سفره هفت سين حد اقل ۱۴ ميليون ايرانی آورده است. سال گذشته سال رکود اقتصادی، و تعطيلی بسياری از کارخانجات صنعتی و کشاورزی کشور بوده است. سال واردات ۹۰ ميليارد دلاری و رنگين کردن سفره سلطه گران بوده است. به آمار نظاره کنيد و ببينيد که حتی نانی که می خوريد بخاطر بی برنامه گی و بی مسئوليتی مافيای حاکم حد اقل برای شش ماه اول سال از خارج تهيه می شود. صندوق ذخيره ارزی که می بايستی در دوران اوج بهای نفت و وفور با پول نفت پر می شد و سپس صرف سرمايه گذاريهای ساختاری در توليد و نيز صنعت نفت ميشد، بنا بر ساختار استبدادی نظام ودر نتيجه تسلط مافيا های نظامی مالی بر ارکان آن امروز مطابق آمار بانک مرکزی با احتساب تعهدات و بدهی های خارجی ۱۸ميليارد دلار کسری دارد! آقای احمدی نژاد حتی جوابگوی گم شدن ۱ ميليارد دلار هم نيست چه رسد به ۱۰۰۰ مورد تخلف و اختلاسهايش در دوران شهردارتهران بودنش. شايد بسياری به خورد و برد مافياها خو کرده باشند. ولی يادمان نرود آنچه را که آنها ميبرند به ناحق دارند از سر سفره تک تک ما مردم و نسلهای آينده می برند.
در آستانه سال جديد دولت فشارهايش را به شهروندان بيشتر کرده است. همچون استالين و هيتلر برای گسترش دايره استبداد خود به تنگتر کردن دايره حقوق هم ميهنان شدت بخشيده است و زندگی را برای بسياری از آنها غير ممکن نموده است.
وحشت رژيم از جوانان و زنان و کارگران معترض که خواستار احقاق حقوق خويشند حد نمی شناسد. به رفتار عوامل او نگاه کنيد که حتی از پيدا بودن تار مويی وحشت دارند. برای سرکوب کوچکترين اعتراض از معلمی و يا کارگری گرفته تا اعتراض دانشجويان، تمام گارد خود را اعزام می کنند. اگر با چشم باز به عکس العمل رژيم نگاه کنيم متوجه ترس او از تحولی که در حال انجام است خواهيم شد.سال پيش رو، سال " انتخابات" و در واقع انتصابات نظام ولايت مطلقه نيز هست.جناح های مختلف درون نظام گرچه در بعضی موارد اختلاف نظر دارند، اما،چه "اصلاح طلبها"ی گوناگون،چه" اصولگرايان" چند رنگ، همگی در حفظ نظام ميکوشند و به ولايت مطلقه فقيه ملتزمند با توجه به اين مهم:
هموطنان، شما زنان و مادران و شما معلمين و دانشجويان و شما کارگران تصور می کنيد که اين رژيم تحت هر عنوان، چه "عدالت خواهی "ه و چه " اصلاح طلبی " امکان تحقق مطالبات شما را داشته باشد؟ فراموش نکنيم که مستبدين در تنگنا به کرات وعده ها داده اند و نتيجه هميشه عکس آن وعده ها بوده است. زندگی باز سخت تر و سخت تر شده است.
پس بر همگی ما است که امسال را سال تحول سرنوشت خود کنيم. ندادن رای به کانديداهای نظام حد اقل مخالفت، جهت تحول بسوی آزادی و رفاه است. جنبشهايی بر حق و متعدد در سراسر کشور يک خواست را عنوان می کنند. اين نظام توانا به حل مشکل کشور نيست. اين نظام خود مشکل ساز است.
ما ايرانيان توانا به مديريت کشور در جهت تحول بسوی آزاديها و حقوق مند شدن در چهار چوب استقلال کشور می باشيم. هيچ جای نگرانی بابت بعد از اين نظام نيست. اين حيات رژيم و عدم کفايت سران آن است که ايران و ايرانی را با خطر های بزرگ مواجه کرده است. پس نگرانی در ادامه اين استبداد و زندگی با بودن اين نظام است.
مجامع اسلامی ايرانيان
نوروز ۱۳۸۸
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
