ناصر زرافشان، عضو هیات دبیران کانون نويسندگان ايران و کانون وکلای ايران، که روز شنبه ۲۴ اسفند ۱٣۸۷ عازم خارج از کشور بود، در فرودگاه تهران از خروج وی جلوگیری و گذرنامه اش ضبط شد.
ناصر زرافشان، يکی از وکلای خانواده های قربانيان قتل های سياسی موسوم به قتل های «زنجيره ای» پاييز ۱۳۷۷ که، به همین دلیل ۵ سال از عمر خود را در زندان حکومت اسلامی گذراند، به دعوت آنگليکا بير، مسئول روابط اروپا و ايران در پارلمان اروپا و دانيل کوهن بنديت، ریيس احزاب سبزهای کل اروپا، به پارلمان اروپا دعوت شده بود تا در نشست «بررسی مسايل محيط زيست در ايران و روابط ايران و اروپا در آينده»، در تاریخ سه شنبه ۲۷ اسفند ۸۷ برابر با ۱۷ مارس ۲۰۰۹، سخنرانی کند.
این اقدام حکومت اسلامی را باید در تشدید سرکوب های اخیر مورد بررسی قرار داد:
دستگاه قضایی حکومت اسلامی، فقط در ماه گذشته ۶۵ نفر را اعدام کرده است. باید یادآوری کرد که این آمار فقط مربوط به اعدام های اعلام شده است. حکم اعدام فرزاد کمانگر، معلم، هنوز لغو نشده است.
حمید مافی، دبیر سابق تحریریه روزنامه «فرهنگ آشتی» و «حدیث قزوین» روز سه شنبه، ۲۰ اسفند ۱۳۸۷، در منزل خود توسط نیروهای امنیتی دستگیر شده است و پس از گذشت یک هفته از بازداشت وی، هنوز خبری از محل نگهداری و اتهام وی منتشر نشده است. خانواده مافی نیز با اظهار بی اطلاعی از وضعیت وی، پیگیری های خود را بی نتیجه خوانده اند.
ایران، در رده بندی اخیر گزارشگران بدون مرز، به عنوان بزرگ ترین زندان خاورمیانه برای روزنامه نگاران، معرفی شده است. روزنامه نگاران زندانی که به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» دستگیر می شوند بهای آزادی بیان خود را می پردازند. تنها روزنامه نگاران رسانه های نزدیک به مقامات نظام و با بهرمند شدن از چتر حمایتی می توانند از سیاست های دولت احمدی نژاد انتقاد کنند. روزنامه های دیگر از این امتیاز برخوردار نیستند. در سال 86، روزنامه نگار کردی (عدنان حسن پور ٢٥ ساله) برای نوشتن مقالات انتقادی به اعدام محکوم شده است.
بنا به اقرار عبدالصمد خرم آبادی، مشاور قضایی دادستان کل کشور، ایران تاکنون پنج میلیون سایت اینترنتی را فیلتر کرده است.
«محمد صدیق کبودوند»،روزنامه نگار و رییس سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان، به يازده سال زندان محكوم شده است. هیات مديره انجمن قلم سوئد، در تاريخ ۱۵ دسامبر ۲۰۰۸، بنا به توصيه انجمن بينالمللى قلم، او را به عضويت افتخارى این انجمن پذيرفته است. انجمن قلم سوئد، در این مورد نوشته است: «... محمدصديق كبودوند به دليل شكنجه در زندان در وضعيت جسمى نامناسبى بسر مى برد.»
اکنون بیش از ۵۰ روز از بازداشت «عباس جليليان»، نويسنده و پژوهشگر اهل کرمانشاه می گذرد و خبری از وضعیت وی در دست نیست. برخی خبرها حاکی ست که عباس جليليان، طی روزهای اخیر از بازداشتگاه اداره اطلاعات به بند قرنطينه زندان ديزل آباد کرمانشاه منتقل شده است. وی، روز ۲۶ دی ماه سال جاری در منزلش در اسلام آباد غرب بازداشت و تاکنون دلیل دستگیری وی از سوی مسئولین دولتی اعلام نشده است.
مامورین امنیتی حکومت اسلامی، علی نجاتی، ریيس سنديکای کارگران شرکت نيشکر هفت تپه را در روز ۱۸ اسفند 87، در منزل اش بازداشت کردند و خانواده اين فعال کارگری از مکان نگهداری او و هم چنين اتهام وی بی خبرند. سازمان عفو بين الملل با انتشار بيانيه ای، از آقای نجاتی به عنوان زندانی عقيدتی نام برد که به دليل تلاش برای استفاده از حق آزادی بيان و تشکل يابی بازداشت شده است.
مسئولین زندان رجایی شهر کرج، طی ماه های اخیر، حتا از ادامه معالجات پزشکی «منصور اسانلو»، رییس هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه جلوگیری کرده اند.
سران حکومت اسلامی، حتا دشمن درجه یک شادی و سرور خشک و خالی مردم نیز هستند. معاون دادستان تهران، در امور زندان ها گفت: «در شب چهارشنبه سوری بیش از 700 نفر دستگیر شدند که پرونده آنان در حال رسیدگی است.»
بر اساس گزارش خبرنامه دانشجویی «امیرکبیر»، «طی ۲ هفته بعد از اعتراضات دانشجویان به پروژه دفن شهید در دانشگاه امیرکبیر، تاکنون کمیته انضباطی دانشگاه، ۵۰ حکم احضار به كميته انضباطی، ۱۵ ترم محروميت از تحصيل، ۱۰ توبيخ كتبی و ۱۰ حکم احضار والدين به حراست دانشگاه، برای دانشجویان پلی تکنیک صادر کرده است.»
عوامل و مامورین امنیتی بر در و دیوار محل سکونت بهائیان، شعار می نویسند و آن ها را از دانشگاه ها اخراج و تهدید به مرگ، و یا زندان می کنند.
اما مقاومت و مبارزات مردم سبب شده است که رژیم نتواند به یکهتازی خود ادامه بدهد و در مواردی به ناچار عقب نشینی کند: روز شنبه ۲۶/۱۱/۸۷ افشين شمس، دبیر انجمن کاریکاتوریست های اصفهان و عضو کميته هماهنگی برای کمک به ايجاد تشکل های کارگری، بعد از تحمل ماه ها زندان، به طور مشروط آزاد شد.
محسن حکیمی، عضو کانون نویسندگان ایران و عضو کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری نیز، پس از تحمل دو ماه زندان که ۵۲ روز آن در سلول انفرادی گذشت در نیمه شب ۳۰ بهمن ۱۳۸۷ از بند ۲۰۹ زندان اوین آزاد شد. آزادی محسن حکیمی مشروط و با قرار وثیقه به مبلغ صد میلیون تومان صورت گرفته است. محسن حکیمی، در تاریخ دوم دی ماه ۸۷ در رابطه با بازداشت بیژن امیری، کارگر خودروسازی و عضو کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری دستگیر شده بود.
اکثریت مردم ایران، به لحاظ اقتصادی نیز دوران سخت تری را در پیش رو دارد. فقر در حال گسترش است. هنگامی نفت هر بشکه ۱۴۷ دلار ارزش داشت، گرانی و تورم کمرشکن بود. بنابراین، اکنون که قیمت نفت به زیر 40 دلار سقوط کرده است بی شک بسیاری از شهروندان کشور ما در اینده، حتا از تامین نیازهای اولیه زندگی شان نیز ناتوان تر خواهند شد. هم اکنون براساس آمار، حدود 20 میلیون نفر از مردم ایران، در زیر خط فقر زندگی سختی را می گذرانند. در واقع هدف حکومت اسلامی از تشدید سرکوب و سانسور و اختناق، زهر چشم گرفتن از جامعه و جلوگیری از گسترده تر شدن اعتراضات و اعتصابات است.
بدین ترتیب، ابعاد سرکوب و سانسور، فشار و بی عدالتی حکومت اسلامی حد و مرزی ندارد. فقر و بی کاری سبب شده است که بحران های اجتماعی قربانیان زیادی از جامعه بگیرند. عامل اصلی خودکشی، اعتیاد، تن فروشی و غیره که ریشه در فقر و عدم آزادی های فردی و اجتماعی دارد، حکومت اسلامی است. نویسندگان، هنرمندان، رسانه ها، روزنامه نگاران و وب لاگ نویسان از سانسور و تهدید دایمی در امان نیستند.
در چنین شرایطی، کانون نویسندگان ایران در تبعید، از تشکل های نویسندگان و روزنامه نگاران، تشکل های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، نهادهای بین المللی مدافع حقوق بشر و مدافعین آزادی های فردی و اجتماعی درخواست می کند که حکومت اسلامی را در جهت آزادی زندانیان سیاسی، لغو شکنجه، اعدام و سنگسار، و سرکوب های جاری زیر فشار قرار دهند و از آزادی سفر ناصر زرافشان دفاع کنند.
بی شک مردم ایران و جنبش های اجتماعی و آزادی خواه آن با این حمایت ها بیش از پیش، با مبارزه پیگیر متحد و متشکل خود، خواست ها و اهداف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شان را به حکومت اسلامی تحمیل و با آن تعیین تکلیف خواهند کرد.
کانون نویسندگان ایران (در تبعید)
28 اسفند 1387- 18 مارس ۲۰۰۹
Kanoon_at@yahoo.com
www.iwae.org
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
