هوهویِ باد بود و
های های خسته ی دریا
این جا و جا به جا قیامت موج بود و
های هوی پرنده ی آبی
در انتهای صدا و صداها
پرنده بر یال باد می رفت و نگاه می کرد
نگاه
نگاه
نگاه
.....
پرنده بی صدا
نگاهِ مرا می بُرد.
حسین دانائی
---------------------
http://www.hosseindanai.com/