سهم تو ...

دندان‌هایت را از هم می‌‌پاشد درد.
کنار چشمانت
نمک می‌‌شود نمناکی اندوه.
به قلک کودک ات نگاه می‌‌کنی
و سرشار از شب و ستاره و خواب،
آخرین قرص مسکن را در دهان می‌‌گذاری.
امشب، سهم تو از بیداری،
اندیشیدن به بیمه‌ درمانی ‌ست
و حسابی‌ که در جیب هایت،
هندسه شده است.
. . . .
از کابوس‌های شبانه ات عکسی گرفته ا‌م
که می‌‌دهم به کلاغ
تا ببرد برای سازمان ملل
پشت عکس نوشته ام:
لطفا به منشور جهانی‌ حقوق بشر منگنه کنید.
امضا: عکاس دوره گرد.