(۱)
چه اتفاق قشنگی !
هربار
که میخواهم تو را بسرایم،
مرکب خودنویس ام
گلاب میشود !
(۲)
هر کجا که تو باشی،
هرکجا که عطر نفس هایت
هوا را مست کند،
آنجا، خانه ی من است.
(۳)
در آستانه ی نوروز
زردی واژههایم را
به سرخی آتش میسپرم
و چهارشنبههای شعرم،
آدینه میشوند:
روزی که سور دیدارت،
جشن بی قراریام میگردد.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد