۱ - شرکت جهان پارس
کانون مدافعان حقوق کارگر - این شرکت که در پارس جنوبی واقع است، در آستانهٔ سال نو حدود ۲۰۰ نفر از پرسنل شاغل در پروژه را اخراج کرده است. این کارگران که خود را برای افزایش حقوق سالیانه آماده کرده بودند با این اخراج در معرض بیشترین آسیب قرار گرفتند و حالا حتا اگر پس از پایان تعطیلات موفق به اشتغال دوباره شوند، با همان حقوق سال گذشته را دریافت خواهند کرد.
ترفند کارفرما برای فرار از افزایش حقوق سال نو، کارگران اخراجی را بسیار آزرده است. لازم به یادآوری است که مدیرعامل و صاحب شرکت جهان پارس که خود جوشکار بیسوادی بوده و با استفاده از رانت و رشوه و... توانسته صاحب شرکتی بزرگ شود و پروژههای چند میلیاردی را داشته باشد.
۲ - گزارشی از شرکت آسیا پلاستیک
این کارخانه با حدود ۳۰ کارگر در یک شیفت کاری، به تولید قطعات پلاستیکی با دستگاههای تزریق پلاستیک مشغول است. تولیدات این کارخانه عمدتا لوازم پلاستیکی منزل و سطلهای پلاستیکی میباشد.
این کارخانه برای تولیدات خود از مواد اولیه بازیافتی پلاستیک، همراه با مواد نو استفاده میکند و همانند بسیاری از کارخانههای دیگر پلاستیک سازی، مواد کهنه وبازیافتی را بدون رعایت اصول بهداشتی در ظرف وظروف وسایر لوازم منزل نیز مورد استفاده قرار میدهد. با استفاده از چنین مواد اولیهای سود کارخانه بسیار بالا است و به به رغم بالا بودن سود کارخانه، کارگران و پرسنل آن وضعیت اسفباری دارند.
نزدیک به یک سوم پرسنل آن را زنان تشکیل میدهند. به رغم آلوده بودن محیط چه به لحاظ گازهای متصاعد شده از مواد در حال مذاب و چه به خاطر استفاده از مواد بازیافتی، کارگران از داشتن وسایل ایمنی همانند ماسک، کفش ایمنی و تهویه مطلوب محروم هستند.
سودپرستی کارفرما سبب شده است تا کارگران چه در تابستان وچه در زمستان از داشتن وسائل خنک کننده همانند کولر و یا وسایل گرم کننده در زمستان محروم باشند. شرایط دشوار کار با ماشین آلاتی که باید به طور مدام تغذیه شده و کوچکترین غفلتی سبب نقص عضو کارگر میشود، همراه با فضای سرد در زمستان و بسیار گرم در تابستان، دشواری کار را دو چندان میکند. در تابستان حرارت هوا با حرارت ناشی از ذوب مواد کهگاه تا ۴۰۰ درجه گرم میشوند، فضای بسیار رنج آوری را به وجود میآورد که با نبودن وسایل خنک کننده شرائط کار بسیار سخت ومسموم کننده است.
با وجود شرایط فوق کارگران مجبور به آن هستند که در روز ۱۲ ساعت کارکنند (۶ صبح تا۶ بعد از ظهر) و تنها همان حقوق رسمی ۸ ساعت را دریافت کنند. در این کارخانه با بیش از ۳۰ نفر پرسنل، کارگران از پوشش بیمه تامین اجتماعی محرومند وهمانند بسیاری از کارخانههای مشابه کارفرما با ساخت و پاخت با ماموران بازرسی تنها چند نفر از پرسنل وکارگران را بیمه کرده است و مامور بازرسی در هر نوبت بازرسی تنها از دفتر کارگاه بازدید میکند وگزارش خود را از همان دفتر مینویسد.
نبود وسائل حمل ونقل در درون کارخانه باعث میشود که کارگران مجبور به حمل کیسههای سنگین با دست شده و از این طریق سلامت آنان آسیب ببیند.
همچنین سودپرستی کافر ما شامل موارد دیگری از اجحاف به کارگران میشود. سرویس بهداشتی بسیار کثیف و در بسیاری موارد غیر قابل استفاده است. به رغم کار مداوم ۱۲ ساعته، هیچ گونه فضایی برای نهارخوری و و استراحت کارگران وجود ندارد.
مشکل اساسی در چنین کارخانههایی آن است که کارفرما از وضعیت آشفته و بیکاری گسترده در بازار کار استفاده کرده و با تعویض و جایگزینی مدام کارگران وآوردن کارگران جدید و تصفیه حساب با کارگران قدیمیتر، امکان هر نوع هماهنگی وتشکل کارگران را از میان میبرد.
کانون مدافعان حقوق کارگر
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد