«روز جهانی زن و مطالبات جنبش زنان»

در سال ۱۹۷۷ سازمان ملل در قطعنامه‌ای ۸ مارس را با عنوان «روز حقوق زنان و صلح بین‌المللی» وارد تقویم رسمی خود کرد و اکنون ماه مارس به عنوان ماه جهانی زنان نامیده می‌شود. در این روز فمینیست‌های سراسر جهان اعم از لاییک، سکولار، سوسیالیست، کمونیست، دموکرات و آزادیخواه فعالیت‌های اعتراضی انجام می‌دهند و گروه‌های متشکل و خودجوش تلاش می‌کنند تا مطالبات مربوط به حوزه زنان را مطرح سازند. درحال حاضر ۸ مارس، به نماد همبستگی زنان تبدیل شده است.

این روز فرصتی است برای طرح مطالبات زنانی که بیش از نیمی از ساکنان جهان را زنان تشکیل می‌دهند واگر برنامه ریزان وسیاستگذارن جهانی نتوانند جایگاه ویژه زن را درایجاد تعادل استراتژیک به نحو مطلوب تعیین کنند، هرگز قادر نخواهند بود به توسعه همه جانبه و پایدار دست یابند. درحال حاضر زنان دراقصی نقاط جهان از فقر، محرومیت، استثمار و نابرابری‌های پنهان و آشکار همچون تبعیض جنسی، بی‌حقوقی، خشونت، تحقیر وغیره رنج می‌برند. درکشورهای موسوم به جهان سوم و درحال توسعه زنان به مراتب درشرایط ناعادلانه تری به سرمی برند. این درحالی است که درایران ِآفت زده از ارتجاع جمهوری اسلامی، مستبدان اسلامی حاکم با قساوت و جنون بی‌حدّ و مرز به سرکوب زنان درعرصه‌های مختلف فرهنگی، اقتصادی، حقوقی و تمام شئون زندگی انسان اعمّ از خصوصی و عمومی می‌پردازند.

با درنظرگرفتن مطالباتی که درحرکت‌ها و جنبش‌های زنان طی سالهای اخیر عنوان شده است پایه‌ای‌ترین خواسته‌های آن‌ها را می‌توان به ترتیب زیر برشمرد:

-- ما خواهان پایان سرکوب به خصوص سرکوب علیه زنان بوده و آزادی کلیه بازداشت شدگان را در مناطق مختلف کشور چون آذربایجان، کردستان، تهران و. غیره را خواستاریم.
-- لغو کامل قوانین زن ستیزانه و مردسالارانه که با نادیده گرفتن حقوق حقّه زنان ما را در مرتبه فرودستی قرارمیدهد و ما زنان را تا حد یک شهروند درجه چندم پایین می‌آورد.
). احترام به جنس مخالف (خوداری از تحقیرجنسی و ضدیت با مردان و یا زنان--
دستمزد مساوی و رفع تبعیض در کار. --
-- مشارکت زنان و مردان در وظایف رایگان کارخانگی و خانه داری، نگهداری کودکان، مراقبت از خویشاوندان سالمند و بیمار.
-- تلاش درجهت محو خشونت و به ویژه ممنوعیت هرگونه خشونت علیه زنان در هر دو عرصه عمومی و خصوصی.
-- حق داشتن اختیار بر وجود خود (تصمیم به بچه دار شدن یا نشدن، سقط جنین، عقیم سازی، جهت گیری جنسی).
-- برخورداری ازاختیار آمد و شد آزادانه، تحصیل، اشتغال، رای دادن، انتخاب همسر، انتخاب پوشش، محل و سکونت، ملّیت.
-- برخورداری از حق مالکیت بر بدن خود، میراث خود، حسابهای مالی خود وفعالیت‌های فرهنگی و تفریحی.
-- پایبندی به میثاق‌های جهانی در زمینه رعایت حقوق زنان درموارد نقض حقوق از جمله این معاهدات بین المللی می‌توان به کنوانسیون منع هرگونه تبعیض علیه زنان اشاره داشت.
-- مقابله با بنیادگرایی و هرنوع اقدام مذهبی و ملّی و قومی که ناقض حقوق شهروندی افراد است.
-- احترام به منزلت بدن فرد و شرافت اخلاقی او و محو هرنوع بردگی و بهره کشی ازانسان‌ها به ویژه تجارت جنسی.
-- کوشش درجهت منع انتشار تصاویر کلیشه‌ای و تبعیض آمیز جنسی در رسانه‌ها و کتابهای درسی و ترویج مرد سالاری.
-- برگزاری سمینار، کنفرانس‌های ملّی و جهانی برای بیان صریح موانع پیشروی زنان و نیز تلاش برای راهبردهای استراتژیک جهت حل موانع توسعه و رشد زنان.
-- ایجاد سایت‌های ویژه زنان به منظوراطلاع رسانی و شفاف سازی در رابطه با فعالیت‌های فکری و عملی زنان در سرتاسر جهان.
-- درجهان ارتباطات و اطلاعات و با افزایش میزان رشد وآگاهی زنان روشن است که مطالبات و توقعات آنان نیز در سطح بالاتری مطرح می‌شود. امروز زنان ما خواهان آن هستند که درمراحل مختلف برنامه ریزی و تصمیم گیری‌های استراتژیک و کلان ملّی حضورجدّی و فعّال داشته باشند. چرا که حضور زن در جامعه و افزایش مشارکت اجتماعی­ سیاسی او یک امر ضروری و مفید است.

زنان در همه جای جهان لیاقت بسزایی درآموزش زندگی بهتر به تمام انسان‌های جهان دارند. آنان می‌توانند برابری انسان‌ها را به صورت عملی اثبات نمایند. آنان قادرند با مشارکت در طرح ایده‌ها و ابتکارات جدید و مترقی معضلات اجتماعی- سیاسی جهان را حلّ و فصل نمایند. حضور زن و آزادی اندیشه نشان دهندهٔ رشد جوامع وعقلانیت آن است. اکنون دیگر نمی‌توان از کنار همه این خواسته‌ها بی‌اعتناء گذشت و تلاشهای سرسختانه زنان را برای بازیابی حقوق حقّه خود به دیده اغماض نگریست. چرا که در صورت استمرار این بی‌تفاوتی‌ها چالش و تعارض پیش آمده در جامعه، ناگزیر سبب خواهد شد تا جامعه ما دوران طوفانزایی ازبحران‌های اجتماعی - سیاسی را تجربه کند و دراین عرصه فعالین جنبش زنان به رغم حاکمیت نظام مردسالارانه تا دستیابی به آخرین حدّ ازمطالباتشان در بستر تاریخی خود حرکت خواهند کرد؛ حرکتی رو به رشد و بالندگی، فراگیر، ساختارشکنانه و توقف ناپذیر.

امروزعلی رغم همه اجحافی که بر زنان جامعه ما می‌رود زنان ما با تجربیات زنده‌شان در بستر امواج آگاهی و عمل اجتماعی با آگاهی عمیق فمینیستی، جنبش زنان را برای رسیدن به برابری جنسیتی و تحقق حقوق انسانی رهبری می‌کنند. امید است فمینیست‌های جامعه ما - فمینیست به معنای زبان مشترک برای اعتراض دربرابر، ناعدالتی جنسیتی – ازهر طیف و گروهی اعمّ ازکمونیست‌ها، مارکسیست‌ها، مائویست‌ها، سوسیالیست، لیبرالیست، دین باوران و ناخداباوران با جدّیت وهمگرایی برای رسیدن به آرمان‌های زنان در۸ مارس اقدامات مفیدی انجام داده و برای رسیدن به حقوق انسانی خود گام‌های محکم و استواری بردارند و به طورجدّی به میدان مبارزات علنی و علمی گام بگذارند.

با درود به همه زنان مبارز و بویژه مبارزان در بند
پرتوان باد جنبش زنان برای رهایی و برابری

شهناز غلامی
۰۸/۰۳/۲۰۱۳ – پاریس