هشتم مارس، روز جهانی زن
«همگام، در مقابله با خشونت و تبعیض علیه زنان»

هشتم مارس، روز جهانی زن
«همگام، در مقابله با خشونت و تبعیض علیه زنان»

امسال، زنان و مردان آزاده در پاریس با شعار «همیشه در خیابان با خواست برابری» بزرگداشت روز جهانی زن را برگزار می‌کنند.

در فراخوانِ راهپیمایی ۸ مارس که ده‌ها انجمن مدافع حقوق زنان، سندیکا‌ها و احزاب پیشرو فرانسوی آن را امضا کرده‌اند از نابرابری‌هایی که هنوز در اروپا بین زن و مرد در زمینه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی وجود دارد یاد شده و مبارزه برای برابری حقوقی کامل زن و مرد در همه زمینه‌ها جزو وظائف نیروهای پیشرو شمرده شده است. به ویژه به این نکته اشاره شده که با توجه به اینکه حقوق زنان با کار برابر، همیشه از مردان کمتر است و بیکاری اول گریبان یک زن شاغل را می‌گیرد تا مرد شاغل، فشارهای ناشی از بحران کنونی و سیاست سختگیری اقتصادی دولت‌ها و کاهش بودجه‌های رفاهی در درجه اول متوجه زنان است.

همچنین در این فراخوان به کمبود سیاست‌های دولت‌ها برای پیشگیری و کاهش خشونت علیه زنان اشاره شده است و اقداماتی را که تا به حال در این باره انجام شده کافی نمی‌داند.

در پایانِ فراخوان از مبارزه زنان در کشورهای دیگر جهان یاد شده و بر همبستگی و پشتیبانی با مبارزه زنان و مردانی که برای برابری حقوقی زن و مرد و علیه هرگونه تبعیض و خشونت جنسیتی در دنیا مبارزه می‌کنند تاکید شده است.

انجمن گفتگو و دمکراسی، جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران و کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی، از همه ایرانیان آزاده ساکن پاریس و حومه دعوت می‌کنند تا برای همراهی با خواست‌های برگزارکنندگان این راهپیمایی در آن شرکت کنند. در‌‌ همان حال این فرصت خوبی خواهد بود برای اعتراض به نقض پیوسته حقوق پایه‌ای زنان در ایران و افشای سیاست‌های ضد زن جمهوری اسلامی. نظامی که اساس آن بر تبعیض آشکار جنسیتی بنا شده است.

در نظام جمهوری اسلامی، همه نابرابری‌هایی که نیروهای پیشرو در کشورهای اروپایی علیه آن‌ها مبارزه می‌کنند، با شدتی بسیار بیشتر، بر زنان اعمال می‌شود. برابری زنان با مردان در ایران تنها در برابر سرکوب وحشیانه حاکمیت است. دستگاه شکنجه، حبس و اعدام تفاوتی بین زنان و مردان آزادیخواه، برابری طلب و عدالتجوی ایرانی قائل نمی‌شود. هم اکنون ده‌ها فعال جنبش زنان، زنان روزنامه نگار، وکیل، فعال اجتماعی و سیاسی در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برند. وضعیت ده‌ها زن بهایی هم که تنها به خاطر دینشان به حبس‌های طولانی محکوم شده‌اند اسف بار است. در دستگبری‌های اخیر چندین زن بهایی همراه با کودکان خردسالشان به زندان افتاده‌اند. در بسیاری از شهرهای کوچک از آنجا که بند ویژه زندانیان سیاسی - عقیدتی نیست، این زندانیان را در بندهای مجرمین عادی و در محرومیت کامل نگه می‌دارند.

حضور ما در کنار نیروهای پیشرو جامعه فرانسه برای درخواست برابری حقوقی کامل بین زنان و مردان و رفع خشونت علیه زنان در اینجامعه، وظیفه انسانی ماست. در کنار آن، افشای تبعیض و اعتراض به سرکوب در جامعه ایران، کمترین وظیفه‌ای است که ما می‌توانیم در همبستگی با زنان میهنانمان که در زندانی به گستردگی ایران اسیرند و در پشتیبانی از مبارزه آن‌ها برای برابری حقوقی، انجام دهیم.