۵۰ میلیون ایتالیائی واجد شرایط خود را برای انتخاباتی آماده کردهاند که، مدتها در گردهمائیها، میادین، خیابانها، و در سالنهای کنفرانس، بر احقاق حقوق خویش به اتفاق نمایندگان تشکلهای خود با دولت مردان دست و پنجه نرم نمودند، تااز این وضعیت بشدت بحرانی راه خلاصی بیابند.
ایتالیا، با توجه به اینکه سومین اقتصاد برتر منطقه یورو محسوب میشود، با شدیدترین رکود اقتصادی که بار اصلی آن، بر شانههای کارگران و زحمتکشان و طبقه متوسط هموار گردید، مواجه است. در سال ۲۰۱۱، بهرهای که میبایست، بابت بدهی ۲۰۰۰ میلیارد یوروئیاش پرداخت کند، بحدی رسید که برلوسکونی، مجبور به استعفا شد و از سمت نخست وزیری کناره گیری کرد.
با آمدن ماریو مونتی و تحمیل طرح ریاضت اقتصادی اتحادیه اروپا که، در زمان ۱۳ ماهه صدارت دولت فنی، سرتاسر ایتالیا شاهد اعتصابات و اعتراضات میدانی بود. با عدم حمایت حزب «آزادی مردم» برلوسکونی، مونتی، مجبور به استعفا، پارلمان منحل وانتخابات زود رس در دستور کارقرارگرفت. انتخاباتی که پیش بینی میشود ۳۰ درصد، بخاطر مخالفت با اروپا، با سیاستمداران فعلی، اعتراض به احزاب سنتی ورشد اخلاق پوپولیستی در جامعه، از شرکت خودداری ورزند..
این انتخابات، بین انتخاب شوندگان پیر و رای دهندگان جوان محسوب میشود. متوسط سن نمایندگان پارلمان ۵۸، ۲ سال میباشد.
۶۳۰ عضو مجلس نمایندگان و ۳۱۵ عضو سنا، که قدرت هر دو مجلس یکسان است با رای مردم انتخاب میشوند. لایحههای دولت باید توسط هر دو مجلس به تصویب برسد. این انتخابات برای اتحادیه اروپا بسیار با اهمیت است.
آیا پس از انتخابات در ایتالیا اتفاق خارق العادهای رخ خواهد داد؟ بسیاری بر این نظرند که شرایط آنچنان تغییری نخواهد کرد. این زور آزمائی چپ و راست در عرصه رقابتها، وزن و اعتبار نیروهای درگیر را نشان میدهد.
کاندیداها در رقابتهای انتخاباتی خود با ترتیب اجتماعات و در میادین و سالنهای کنفرانس به نقد هم پرداختند. حمله به مونتی و سیاستهایش محور تبلیغ گشته است. برلسکونی، اورا عروسک آلمان نامید. وبلاک نویس منتقد و کمدین مشهور ایتالیا، «بپه گریلو»، مونتی را جوکرانتخابات لقب داد و پی یر لوئیجی برسانی رهبر «حزب دمکرات» هم در نکوهش مونتی، اظهار داشت «مدت۱۳ ماه صدارتش، یک بار هم در انظار شاهد نشد تا با مردم حرف بزند، اما نسبت به عدم شرکت او در دولت آتی سخنی به زبان نیاورد. برسانی معتقد است که ریاضت اقتصادی تنها کافی نیست. باید سرمایه گذاری کرد و ایجاد اشتغال نمود، اضافه میکند که، کسری بودجه را کاهش خواهد داد و اصلاحات زمان ماریو مونتی را ادامه میدهد. ایجاد روابط کار، بین کارگران و شرکتهای کارآمد که کلید رمز برای آزاد سازی بیشتر بازار کار است را در دستور بر نامههای خود خواهد گنجاند». بروکسل ـ آلمان، تمایل به نزدیکی «پی یر برسانی» و «ماریو مونتی» دارند. مداخله در انتخابات ایتالیا از نظر مردم منفور است. از اینکه گفته میشود آلمان، به پیروزی «چپ میانه» روی خوش ندارد یا دنبال گزینه خاصی نیست، همه ناشی ازدخالت «تیم مرکل» در انتخابات میدانند. ماریو مونتی هم در ادامه عنوان کرد که هیچ قصد ندارد با چپها و یا راستها ائتلافی را انجام دهد. آنچه به نظر میرسد بازگشت سیلویو برلسکونی به عرصه انتخابات با اظهاراتی که نسبت به موسولینی ابراز داشت و خشم نیروهای مترقی را بر انگیخت تا نسبت به کینهٔ دیرینهاش، درباره چپها با مطالبی که، عنوان کرد، ناشی از موقعیت متزلزلش میدانند. دلیل بازگشت خود را به عرصه رقابتها، بخطر افتادن کشور از جانب چپها احساس میکند. برلسکونی، نیروهای ائتلاف چپ میانه را «سوسیال دمکرات» نمیداند. معتقد است آنها به ایدئولوژی کمونیسم گرایش دارند. در گذشته نامشان «حزب کمونیست» بود و امروز «حزب دمکرات» خوانده میشوند. ولی افرادی که بر مسند کارند همان هائی هستند که آن را بوجود آوردند. در زمان فعالیت ۱۹سالهاش و تصادماتی که در مجلس با لایحههایش میشد، از قضاتی سخن میگوید که، گرایش چپ داشتند، با ارجاع لایحهها به دادگاه قانون اساسی که اعضای آن ۱۱ قاضی چپ گرا و ۴ قاضی راست گرا بودند، همیشه مشکل داشته است.
درباره خود از ۱۰۳ کیفرخواست طی ۱۹ سال فعالیت سیاسی با هزینهٔ ۴۵۰ میلیون یورو به وکیل و مشاور و دو میلیون صفحه پرونده اشاره کرد که همیشه تبرئه شده است. در رابطه با پرداخت مالیات، عنوان کردکه ۹ میلیارد یورو مالیات پرداخت کرده ودشمنی ندارد، فقط رقیب دارد، «البته مخالف ــ پی یرلوئیجی برسانی رهبرحزب دمکرات یکی از آنهاست» همه این سخنان او را ناشی از ضعف موقعیتاش در شرایط فعلی در داخل ایتالیا و اروپا میدانند. (گفتکو با یورو نیوز).
اما در بخش فعالین قضائی، خصوصا قاضیهای ضد مافیا که کاندید شدهاند، اشارات دیگری دارند..
آنتونیو اینگرویا، دادستان ضد مافیا، کاندید «حزب ریفونداسیون کمونیست ایتالیا»، کشتارهای، سالهای ۹۲ و ۹۳ که طی آن هفت انفجار بوقوع پیوست و ۲۰ تن کشته شدند که، دو قاضی ضد مافیا، جیووانی فالکونه وپائولو بورسلینو از قربانیان این سوءقصدها بشمار میروندرادر واقع پایان جمهوری اول ایتالیا میداند. این کشتارها تاثیر مستقیمی برتشکیل جمهوری دوم داشت که، با روی کار آمدن برلسکونی هم زمان بود. از این زمان دولت مستقیما با مافیا مذاکره و همکاری میکرد. امروز شگفت زده نخواهم شد، بشنوم مافیا، در حال مذاکره با یکی از افراد تاثیر گذار حامی دولت است. تا جمهوری سوم با حمایت مافیا در انتخابات را پیش ببرند.
شفافیت بین المللی ایتالیا، ازنمودار ۱۰ــ ۳، ۹ است. از نظر فساد دستگاه دولتی رتبه شصت ونهم در رده بندی جهانی قرار دارد. درسال ۹۰ میلادی، تحقیقات گستردهای موسوم به، «دستهای تمیز» به عمل آمد. این تحقیقات نشان از فساد هزاران چهره سیاسی وصنعتی داشت، تا حدی که به فروپاشی احزاب سیاسی ایتالیا منجر شد.
سیاستمداران ایتالیا، ولخرجترین سیاستمداران در اروپا هستند. درآمد متوسط ماهانه آنها، ۲۰۷۰۰ دلار است. مالیات بر درآمد نمیپردازند. حقوق بازنشستگی را کامل دریافت میدارند.
ایتالیا با اینکه در چارچوب دمکراسی غربی جای دارد اما از نظر «سازمان خبرنگاران بدون مرز» رتبه شصت و یکم را در جهان داراست. علت میتواند جرائم سازمان یافته، کنترل دولت بر رسانهها وقوانینی دانست که جلوی آزادی بیان را میگیرد. در اکتبر ۲۰۱۱ مقررات مشابهی مربوط به شنود مکالمات مقامات ظاهر شد. نگرانی از منع آزادی بیان در اینترنت تشدید گردید. «ویکی پدیا ایتالیا» تمام وب سایت خود را بعنوان اعتراض «سیاه» کرد. بزرگترین مانع، انحصاری بودن رسانه هاو ارتباط جمعی است. رادیو و تلویزیون ایتالیا و امپراتوری رسانه برلسکونی، اکثریت رسانهها را زیر تسلط خود دارند.
صد هزار روزنامه نگار ایتالیائی، قانونا باید عضو «اتحادیه ملی روزنامه نگاران ایتالیا» باشند که، برای نخستین بار توسط موسولینی بوجود آمد. این نهاد از کسانی که میخواهند وارد حرفه روزنامه نگاری شوند، آزمون بعمل میآورد وقدرت آن را دارد که، عضویتها را معلق کند.
«بپه گریلو»، کمدین، وبلاگ نویس منتقد که، انگشت روی این مسائل میگذارد خود قربانی اخراج ازتلویزیون در زمان نخست وزیری «کرایسکی» است. او پس از محدودیتهای بیشماری که برایش بوجود آوردند، ۸ سال قبل وبلاگ خود راه انداخت و معتقد است که، «اینترنت قدرت گسترش دمکراسی را دارد». او که، امروز «جنبش پنج ستاره» را رهبری میکند، در انتخابات شهرداریها، در ۳ شهر پیروزی بدست آورد و در ۱۰۱ شهر ۲۰۰هزار رای کسب کرد که ۹ درصد آرا را شامل شد. بر اساس نظر سنجی (آی. پی. اس. او. اس) حمایت در سطح «جنبش پنج ستاره» برای انتخابات اخیر، ۱۸، ۵ درصد رسیده و رو به رشد است. رای به «بپه گریلو»، پیام به اروپاست که، در زمان رکود اقتصادی و ظهوربحران، سیاستمداران سرشناس در خطر جدی قرار میگیرند. برلسکونی، «بپه گریلو» را تهدید برای دمکراسی میداند و میگوید او ایتالیا را به وضعیت یونان دچار میکند. رقابت کاندیداها که تا عصر روز جمعه ادامه داشت، پیش بینی دشواری را پیش روی شرکت کنندگان گذاشته است. در ایتالیا امکان بروز هر اتفاق غیر مترقبهای امکان دارد.
. با شروع شمارش آرا، نشریات لحظه به لحظه در صفحات اول درروزنامهها در اینترنت اعلام میدارند. رقابتها و تعداد آرا به کاندیداها، نشان از بعد مسائلی خبر میدهد که مقاومت، اعتراض، و بیش از ۲ سال کشمکشهای خیابانی چگونه صندوقهای رای میتواند سرنوشت مردمی را تعیین کند که با رها در میادین و خیابانها نسبت به عملکرد دولت مردان خود اعتراض کردند.
پایان شمارش آرا و عدم دست یابی هیچ یک از احزاب سیاسی به اکثریت آرا، و بن بستی که امروز خود را نشان داد، حاکی از آن است که این انتخابات هم با خود تغییری را بهمراه نداشته است. این رای گیری اعتبار سیاست را، بخاطر رسوائی و مشکلاتی که در سالهای گذشته ایتالیا به آن دچار بود از بین برده است. به مردم پاسخ درست داده نشد.
هیچ یک از احزاب نتوانستند به رای ممکن ۱۵۸ کرسی دست یابند تا بتوانند دولت خود را تشکیل دهند. ائتلاف چپ میانه توانست ۸ میلیون رای بدست بیاورد. انچه از درون این انتخابات خود را نشان میدهد، تشکیل دولت ائتلافی است.
اروپا و بازارهای مالی و سیاستمداران خواهان یک دولت پایدار در ایتالیا هستند. اما با روشن شدن نتیجه انتخابات، این نگرانی موج میزند که آیا ایتالیا پس از خود اسپانیا و فرانسه را در بحران اروپا غرق خواهد کرد. وضع امروز ایتالیا حاکی از بن بست اصلاحات تجویز شده اروپا میباشد. این عدم تعادل تا چه میزان میتواند اروپا را متقاعد کند که بسته ریاضتی نمیتواند نسخه مناسبی برای خلاصی از وضع موجود باشد. کنترل بر ایتالیا به مرحله دشواری رسیده است. این را صندوقهای رای امروز اعلام کردند.
کاوه بنائی ــ رم
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد