در این زمانه پر رنجی که از آسمان فلک سنگ فتنه میبارد و تاجرپیشگی و فزون طلبی به آرمانخواهی و فداکاری می خندد،
در این اوضاع و احوال که عشق و شادی و آزادی، آلوده شده و اعتیاد و فحشا و رنگ و ریا بیداد می کند و مردم ستمدیده ما به درد «چکنم چکنم» گرفتار شدهاند، شاهان و شیخان جدید هم در راه اند.
گرچه در نهایت از درون شب تار گل صبح خواهد شکفت اما اگر سرنوشت خود را خودمان ننویسیم برایمان مینویسند. شاهان و شیخان جدید در راهاند.
_________________
«ترانه پریود» به تنها چیزی که ربط ندارد پریود است.
در گذشته فرهنگ ورزان جامعه ما، مجبور بودند نمادین و سمبلیک حرف خود را بزنند. نفسها در سینه حبس بود و چاره ای جز این نداشتند.
اگر نیمایوشیج میگفت: «شب قرق باشد بیمارستان» یا اگر اخوان ثالث می سرود: «هوا بس ناجوانمردانه سرد است»، منظورشان استبداد و زمستان حاکم بود.
آیا در شرایط کنونی تکیه بیش از حد اهل هنر به نمادها و زبان رمز... (آن هم در خارج از کشور) از سر ناچاری است؟
...
ترانه «پریود» که سر و صدایش از محتوای آن به مراتب بیشتر است (و البته به تنها چیزی که ربط ندارد پریود است)، بخشی از دردهای جامعه خشونت گزیده و ریازده ما را جار زده است و از این نظر مثل هر راززدایی دیگری ارزش دارد. چرا؟ چون قالی خوشرنگی را که روی لجنزاری پُر از کرم و حشرات شناخته و ناشناخته پهن شده پس میزند.
در ترانه «پریود» سازهای درامز، اسنپ، تمبورین، آکوستیک باس، آکوستیک گیتار، ابوا، کلارینت، پیزیکاتو استرینگ، ویلن سل و کنترا باس استفاده شده و کار مشترک محسن نامجو، شاهین نجفی، مجید کاظمی و مانا نیستانی است.
_________________
هر چیزی معنی استعاری هم دارد. آیا «انگشت اتهام در ترانهٔ پریود به سمت ناتوانی یا عدم حضور اسپرم هایی است که یا معیوب اند و یا تأخیر کرده اند»؟
از ویژگی های کار هنری توسعه مفاهیم به خارج از مصداق ظاهری آن است و از این نظر هر چیزی معنی استعاری هم دارد و می توان برای آن تفسیر و تعبیر تراشید.
- می توان گفت منظور از پریود مغزهای کرخت و همیشه پریود ما است...
- روایتی است از ناکامی در آغوش کشیدن معشوقی استعاره یی،
- استعارهای از یک دورهٔ آمیخته با درد و کلافگی است
- اشاره به جامعه ما دارد. جامعه کلاف های که مدام درد می کشد. جامعه ای که گویی بر دهانش قفل زده شده (دهانش پریود است) و از «خاک برسران باسواد شرم برجبین»اش که «مغز پیکان و بدنهٔ پژو» دارند فریادی برنمیآید...
از «خاک برسران باسواد شرم برجبین»ی که وقت شکار،... می گیرد و روز موعود غایب و به «وقت راندوو» پریود اند و بر گرد جمکران خویش می چرخند.
«پریود»ند و «آبستن» هیچ فریاد و «خلق تازه»ای نیستند.
_________________
در لجنزار گل لاله نخواهد رویید.
ساختارشکنی اگر با انگیزه پاک و اندیشه والا همراه نباشد. راه به جایی نمی برد. به ویژه وقتی در زبان چون شکر فارسی زغنبوت می ریزیم.
واقعش این است که اگر تابوشکن خود را به آب و آتش نزند و از همه چیز خود نگذرد، اهل فدا و ازخودگذشتگی نباشد، راه به جایی نمیبرد. تابوشکنی با های و هوی تفاوت دارد.
اگر خطاب ترجیع بند ترانه خطابی عمومی را نشان می دهد، اگر منظور زن نیست و خطابی عمومی را نشان می دهد و می خواهیم به عارضه یی از شرایط پیرامونی اشاره کنیم چرا باید واژههایی استفاده کنیم که بعد توجیه کنیم که مقصودمان این نبود و آن بود؟
آیا منظور «والتر بنیامین»، که می گفت هنر آشکارگیری شرایط است نه بازتولید شرایط، ادبیات شلخته بود؟
«دشت ها آلوده ست و در لجنزار گل لاله نخواهد رویید.»
در تحلیل نهایی همه چیز به استبداد زیر پرده دین برمی گردد و آب، از آن سرچشمه گل آلود است.
_________________
پریود و کاندوم و آق نقی
اگر فردا پس فردا کاندوم و ماندوم و... هم مثل «آق نقی» شعریزه و آهنگین شود و نوگرایی و ساختارشکنی نام گیرد، در واکنش به کسانی است که از پستان دین شیر دنیا می دوشند. از ضایعات استبداد است و بس.
پریود و کاندوم و آق نقی، همه ریشه در استبداد حاکم دارد.
...
البته با هیستری ضدمذهبی نه دشنه ارتجاع غلاف می شود و نه بایدها و نبایدهای عرفی و دینی و فرهنگی یه معنی واقعی کلمه زیر سؤال می رود.
در دهه ۶۰ در اروپا بودند دریادلانی که براستی ساختارشکن بودند اما آن ها بیش ازهای و هوی، عمیقاً اهل مطالعه و فرهیخته بودند و لازم نمی دیدند برای تابوشکنی متوسل به اشعار رکیک و شلخته بشوند.
_________________
پریود آیه خداوندی است.
حالا بیآئیم ببینیم اصلاً پریود چیست؟ آیا در سستی و بیحوصلگی خلاصه می شود؟ یا این که امری است به غایت «خفن» و باشکوه.
پریود Regular menstruation = eumenorrhea
راز رازها است و با تکامل و خلاقیت (و نه کرختی و کلافگی) همراه است.
واقعش این است که مبنای تولید مثل در انسان به پریود مربوط است، به سیکل قاعدگی در جنس زن. و تمامی فعل و انفعالات تناسلی انسان هم در قالب این سیکل تعریف میشود.
...
پریود جدال نو با کهنه یا بهتر بگویم خروج نو از دل کهنه است.
در هر پریود «اندومتر رحم» (جدار داخلی رحم) دچار ریزش شده و سلولهای جدید جای سلول های کهنه (مرده) را می گیرند.
سلول های نو، سلول های کهنه را به عقب می رانند و آن ها چاره ای جز دفع ندارند، باید بروند پی کارشان تا بافت تازه ای و خلق تازه ای جایشان را بگیرد.
هیچ تولدی بدون پرداخت بها نیست و این تولد تازه هم مثل هر تولد و زایش دیگری با درد و خونریزی همراه است.
_________________
پریود، خروج نو از دل کهنه است.
خون پریود به معنی دقیق و آزمایشگاهی کلمه خون نیست و برای همین هم لخته نمی شود (نباید هم بشود.)
لخته نمیش ود تا از رَحِم دفع گردد.
آن خون، خون نیست. قاطی دارد! سلول های دفع شده رَحِم را روی دوش خودش گرفته است. حدود نیمی از خون پریود سلول مرده و ترشحات آن ها است و بهمین دلیل لخته پذیر نیست. البته ترشحات سلول های رَحِم هم موادی همراه دارد که مانع لخته شدن می شود و بدین ترتیب جلوی انعقاد خون قاعدگی را می گیرد که در غیراین صورت واویلا بود.
...
پریود آیه خداوندی است. در سستی و کرختی خلاصه نمی شود. شاه بیت تکامل و خروج نو از دل کهنه است.
***
اضافه کنم که در فیزیک هم Period (دورهٔ تناوب) داریم. به فاصلهٔ زمانی بین دو قلّهٔ متوالی موج گفته پریود می شود.
...
جدا از فیزیک، واژه پریود در زبانشناسی، زمین شناسی، ریاضیات (دوره تناوب توابع مثلثاتی)، دینامیک (دوره تناوب آونگی و...)، ستاره شناسی (دوره تناوب نجومی)، و... هم به کار می رود که البته معانی خاص خودش را دارد و به بحث ما مربوط نمی شود.
_________________
در هوای عفن آواز پرستو به چه کارت آید؟
از عمر واژه «خفن» زیاد نمی گذرد. متاسفانه در مورد آن در گوگل نوشته اند که زنده یاد «حمید مصدق» آ نرا به کار برده و گفته: «در هوای خفن آواز پرستو به چه کارت آید؟»
این جور نیست. اصل شعر وی این است:
دشت ها آلوده ست
در لجنزار گل لاله نخواهد رویید
در هوای عفن آواز پرستو به چه کارت آید؟...
فکر نان باید کرد
و هوایی که در آن
نفسی تازه
کنیم
گل گندم خوب است
گل خوبی زیباست
ای دریغا که همه مزرعه دل ها را
علف هرزه کین پوشانده ست
هیچ کس فکر نکرد
که در آبادی ویران شده دیگر نان نیست
و همه مردم شهر
بانگ برداشته اند
که چرا سیمان نیست
و کسی فکر نکرد
که چرا ایمان نیست
و
زمانی شده است
که به غیر از انسان
هیچ چیز ارزان نیست
...
خفن یعنی معرکه، محشر، عالی. (با مسامحه awesome)
_________________
پریود در یوتیوب
ما وارثان درد مشترک لای پا
ما زیر پای گشت واجبی با سپاه
ما صیغه های زیر سن چند ساعته
راحته شل بگیر وگرنه درد داره ها!
ما نامه های بی جواب خیس عمق چاه
ما تو حرم زنای محصَنهَ با نسا
ما و حظ انگشت و ما تحت دیگران
ما و شوق مرگ با صدای آهنگران
ما روی مین و توی جین و پشت هفت سین
خاک بر سران با سواد شرم بر جبین
ما بُهت خشتک شدن و درد پارگی
ما چشم بستن، خفه شدن به سادگی
ببین چگونه درگیر مغز من
مرا ببوس از عشق حرف بزن
تو هم که هر دفعه که مارو می بینی پریودی
ما راندووی از شریعتی تا اوین
ما دختران صادراتی از دبی تا چین
ما بوق تاکسی در عمق استخوان
ما جسم پژو با مغز پیکان
ما سینمای بی پناه بی پناهی
ما بغض با این جماعت فکاهی
ما اجتماع زیر ناف پول محور
ما شاعران دردمند بیت رهبر
ما عاشقان آوانگارد حسین
ما پیروان فشن پیر خمین
ما مومنین تیز کرده در اعتکاف
ما داف های با حجاب خیس زیر لحاف
مرا و شوق آغوش تو
و گریه به گوشی خاموش تو
آمدی جانم به قربانت ولی...
تو هم که حتی تویه این شرایطم پریودی
تو هم که هردفعه که مارو می بینی پریودی
آیا «انگشت اتهام در ترانهٔ پریود به سمت ناتوانی یا عدم حضور اسپرم هایی است که یا معیوب اند و یا تأخیر کرده اند»؟
