نامیرا

کاش اندک حسی مادرانه
در هر عشقی‌ بود
تا هر تلنگری‌
بلور دلی‌ را نمی شکست
و پژمرده گی
.گریبان هر آرزویی را نمی گرفت
،کاش اندک حسی
...اندک حسی
:تا تو به سردی نمی گفتی
!فراموشم کن
:و من لجوجانه نمی سرودم
!عشق حافظه ی نامیرایی دارد
دیگر چتر اندوه
سایه بان تنهایی‌ام نمی شد
و منطق بی‌‌ رنگ تردید
باورهای رنگی‌ام را
.به چالش نمی کشید
...کاش اندک حسی

پنجم اسفند ۱۳۹۱