اخبار و گزارشات کارگری ۴ و ۵ دی ماه۱۳۹۱

اخباروگزارشات کارگری4دی ماه1391

- ششمین روز اعتصاب غذای رضا شهابی- کاهش وزن رضا در اثر اعتصاب
- پیام حمایت شاهرخ زمانی از اعتصاب غذای رضا شهابی و خواست های او
- اعتصاب كارگران پیمانی کارخانه پتروشیمی فجر
- واگذاری کارخانه روغن قو ونگرانی کارگران ازبیکارشدن
- بلاتکلیفی کارگران نساجی مازندران ادامه دارد
- اعتصاب ٥٠٠ نفر از کاسبکاران در مرز مریوان
- عدم پرداخت حقوق معلمان بازنشسته استان همدان
- فاجعه کشتار کارگران در معادن طبس
- مرگ کارگر جوان در ساختمان نوساز
- تظاهرات کارکنان بانک های اسپانیا علیه اخراج و کاهش دستمزد

اطلاعیه 45- ششمین روز اعتصاب غذای رضا شهابی- کاهش وزن رضا در اثر اعتصاب
طبق خبرهای رسیده رضا شهابی در ششمین روز از اعتصاب غذایی و دارویی به سر می‌برد و اوضاع جسمی او نامناسب است. خانواده رضا شهابی روز دوشنبه 4 دی به ملاقات وی رفتند و رضا در این دیدار اعلام کرد که همچنان بر ادامه ی اعتصابش تا رسیدن به خواسته های مظرح شده اصرار دارد. رضا همچنین عنوان کرده است که او را به بهداری برده اند و پس از گرفتن فشار خون قصد داشته اند به او سرم وصل کنند و دارو دهند که این امر با ممانعت رضا روبرو شده است و او را در ادامه به بند بازگردانده اند. در مدتی که از اعتصاب غذای رضا گذشته است او در حدود 7 کیلوگرم کاهش وزن داشته است.
کمیته ی دفاع از رضا شهابی ضمن ابراز نگرانی از وضعیت وخیم جسمی او خواستار مداوای رضا در شرایطی مناسب و خارج از محیط نامناسب زندان است.
کمیته دفاع از رضا شهابی – 4 دی ١٣٩١
شماره تلفن سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی، آقای محمود صالحی: ٠٩٣۵٧٣۵٣۴١٢

پیام حمایت شاهرخ زمانی از اعتصاب غذای رضا شهابی و خواست های او
کارگران، مردم آگاه و آزادیخواه، تشکّل های کارگری!
من شاهرخ زمانی عضو هیئت موسس بازگشایی سندیکای کارگران نقاش تهران و عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری مطّلع گشتم که رضا شهابی، کارگر زندانی و عضو سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی که به اتّهامات واهی و در نتیجه فعالیت قانونی خود نهایتاً به 4 سال حبس تعزیری محکوم شده است، برای دستیابی به حقوق اولیه و بدیهی خود دست به اعتصاب غذا و دارو زده است.
همه ما می دانیم که وضعیت جسمانی رضا شهابی تا چه حد وخیم است و چند ماهی بیشتر از عمل جراحی او نگذشته و فراموش نکرده ایم که بعد از انجام آن عمل جراحی سخت نیز به او اجازه مرخصی ندادند و حالا هم او را از امکانات درمانی و مداوا که به گفته پزشکان برای او بسیار ضروری است، محروم کرده اند.
ما فعالین کارگری که در شرایط خفقان و استبداد لجام گسیخته و بدون کوچک ترین حقوق قانونی در بدترین اوضاع اقتصادی به سر می بریم، در بیرون از زندان مورد هجوم همه جانبه حکومت سرمایه داری هستیم که سفره های خالی ما را نشانه گرفته، و وقتی هم که لب باز می کنیم و می خواهیم از حقوق قانونی مان برای اعتصاب و اعتراض و تشکّل یابی استفاده کنیم، به بهانه های ساختگی و اتهامات جعلی ما را به زندان می اندازند و در زندان هم از حداقلی ترین و ابتدایی ترین حقوق انسانی برخوردار نیستیم.
من خود به دلیل فعالیت های قانونی سندیکایی و بدون هیچ دلیل و مدرکی در بیدادگاه ضد کارگری جمهوری اسلامی به یازده سال حبس محکوم شده ام و خوب می دانم که چه بر سر هم طبقه ای های من در بیرون و درون زندان ها می آید.
اکنون یکی از هم طبقه ای های من، در زندان، مجبور به اعتصاب غذا شده است و جسم نحیف و بیمار خودش را ابزار مبارزه اش کرده تا به خواست هایش دست یابد. ما کارگران خوب می دانیم که به جز همبستگی طبقاتی مان، و حمایت مردم آزادی خواه و نهادها و تشکل های صنفی و سیاسی طبقه کارگر در گوشه گوشه دنیا، پشتیبان و تکیه گاهی نداریم، و برای رسیدن به پیروزی باید دست به دست هم دهیم.
از این رو، من نیز به سهم خودم، پشتیبانی و حمایت بی دریغ خودم را از اعتصاب غذا و مقاومت رضا شهابی کارگر مبارز و خواست های او برای دستیابی به امکانات بی قید وشرط درمانی اعلام می کنم، برای او آرزوی سلامتی و پایداری دارم، و امیدوارم که او به نیروی مبارزات مان و پشتیبانی انسان ها و تشکل های آزادی خواه در سراسر جهان، به پیروزی دست یابد.
شاهرخ زمانی- زندان گوهردشت کرج-چهارم دی ماه 1391

اعتصاب كارگران پیمانی کارخانه پتروشیمی فجر
به گزارش4دی ایلنا،۳۰۰ کارگر پیمانکاری شرکت رامپکو که در کارخانهٔ پتروشیمی فجر مشغول به کارند در اعتراض به نامشخص بودن وضعیت جذب نیرو‌ها و عدم پرداخت مزایایی که پیش‌تر قول آن‌ها داده شد بود، با بهره گرفتن از ماده ۱۴۲ قانون کار، دست از کار کشیده‌اند. اکثر این کارگران در بخش‌های اجرایی و عملیات تعمیرات کار می‌کنند.
این گزارش حاکیست،متاسفانه از صحبت‌های مدیران کارخانه و مسئولان منطقهٔ ویژه اقتصادی ماهشهر چنین بر می‌‌اید که امیدی برای حل مشکلات کارگران وجود ندارد.

واگذاری کارخانه روغن قو ونگرانی کارگران ازبیکارشدن
به گزارش4دی ایلنا،بیش از ۴۰۰ کارگر کارخانه روغن نباتی پارس قو به سبب واگذاری سهام این کارخانه به بخش خصوصی که باعث کاهش روند تولید در این کارخانه شده است، ابراز نگرانی کردند.
براساس این گزارش،کارخانه روغن نباتی پارس قو به دلیل انباشت بدهی‌ها ناچار شد سهام خود را به بخش خصوص واگذار کند از این رو ۴۰۰ کارگر این واحد تولیدی با توجه به مشكلات مشابهی كه سایر واحد های تولیدی را به تعطیلی كشانده است، نگران اشتغال خود شده‌اند.
گفتنی است شرکت سهامی عام روغن نباتی پارس تولیدکننده انواع روغن نباتی تحت نام تجاری «قو» در سال ۱۳۳۳ تاسیس شد و این واحد تولیدی طی سالهای گذشته به سبب افزایش مشکلات در زمینه تغییرات متعدد مدیریتی و مشکلات کارگری، که عمده سهام آن در اختیار سازمان اقتصادی کوثر بود طی مزایده‌ای به شرکت «نهان گل» واگذار شد.

بلاتکلیفی کارگران نساجی مازندران ادامه دارد
به گزارش4دی ایلنا،پس ازسفرکارگران نساجی مازندران به تهران وبرپایی تجمعات اعتراضی مقابل نهاد ریاست جمهوری و مجلس، وعده داده شدتا پایان پاییز كارخانه بازگشایی و مطالبات كارگران پرداخت شود.
پس ازگذشت چهارروزاززمستان، هنوز حقوق معوقه 29ماهه،حدود ۸۰۰ کارگر شاغل و بازنشسته نساجی مازندران پرداخت نشده و اقدامی نیز برای بازگشایی کارخانه صورت نگرفته است.
این گزارش حاکیست،امروز وزرا و وكلا در خصوص خلع ید كارفرما جلسه دارندو کارگران نساجی مازندران منتظر تصمیم این جلسه هستند. چنانچه تا پایان هفته جاری تکلیف کارگران نساجی مازندران روشن نشود این کارگران از هفته بعد پیگیری‌های قانونی خود را آغاز خواهند کرد.

اعتصاب ٥٠٠ نفر از کاسبکاران در مرز مریوان
به گزارش4دی کُردپا، طی روزهای گذشته به دلیل فشار مسؤلان بازارچه‌ی مرزی "پیران"، کولبران و کاسبکاران پنج روستای تابعه‌ی شهرستان مریوان به نشانه‌ی اعتراض، دست به اعتصاب زده‌اند.
برپایه این گزارش،، طی روزهای گذشته ٥٠٠ تن از کولبران و کاسبکاران روستاهای" نی، دره تفی، سردوش، درگاه شیخان، نژمار و سرنژمار" از توابع مریوان در اعتراض به اذیت و آزار و ممانعت مسؤلین مرز پیران از امرار معاش آنان، در مقابل هنگ مرزی مریوان دست به اعتصاب زدند.
یک منبع مطلع از مریوان گفت: در گذشته نیز یکی از مسؤلین بازارچه‌ی مرزی پیران، کاسبکاران و کولبران مناطق مرزی را مورد بی حرمتی و توهین قرار داده و همین امر سبب اعتراض و نارضایتی مردم منطقه شده است.
این منبع همچنین اشاره کرده، به دنبال این اعتصاب و در پی درخواست مردم جهت پیگیری مسئله، چند مسؤل شهرستان مریوان به پاسگاه هنگ مرزی احضار و از آنان قول مساعد گرفته شده که اینگونه رفتارها دیگر تکرار نگردد.
شغل کاذب کولبری، منبع اصلی امرار معاش اکثر ساکنان مناطق مرزی کُردستان ایران است که به دلیل عدم فرصت‌های شغلی و نیز مشکلات زندگی به کولبری روی آورده‌اند.

عدم پرداخت حقوق معلمان بازنشسته استان همدان
با سلام. خواهش می کنم نوشته مرا در سایت قرار دهید شاید مسئولی خواند و مشکل ما رفع گردید.
هم اکنون که این مطلب را می نگارم چهارم دی ماه است و معلمان بازنشسته استان همدان هنوز حقوق آذر ماه را دریافت نکرده اند هر چی پیگیری می کنیم نه فرمانداری و نه استانداری پاسخگو نیستند و هیچکس نمی داند علت اینهمه تاخیر چیست در صورتیکه بقیه استانها حقوق را دو روز پیش پرداخت کرده اند.
ای آقای مسئول! که ممکن است این مطلب را بخوانی ما هم مانند دیگر اقشار جامعه قرض و قسط و دانشجو داریم لطفا فکری به حال ما بکنید تا این رویه ادامه پیدا نکند و ماه های بعدی هم اینگونه نشود.
منبع:کارمندنیوز-4دی

فاجعه کشتار کارگران در معادن طبس
کارگران ایران که در سال گذشته حوادث مختلفی را تجربه کرده اند و بر طبق برخی آمار بیش از هزارنفر در حوادث مختلف کارجان خود را ازدست داده اند، بار دیگر با چشمانی نگران شاهد حوادث مرگبار دیگری هستند. کشتارکارگران در معادن طبس و جان باختن حداقل 8 کارگر ، باز هم فاجعه بار بودن شرایط وحشتناک کار در ایران را به نمایش می گذارد.
فاجعه در آنجاست که بارها در باره ی شرایط وحشتناک وغیر ایمن کارگران در این معدن هشدار داده شده بود. اما هیچ اقدام موثری در این زمینه صورت نگرفته بود. این امر نشان از آن دارد که سرمایه داران و کارفرمایان برای حفظ سود خود از جان انسان ها مایه می گذارند ومسوولان نیز حوادث این چنینی را اجتناب ناپذیر می دانند؟!
کانون مدافعان حقوق کارگر که بارها در باره ی شرایط ایمنی کار هشدار داده است، بار دیگر ضروری می داند که ضمن همدردی با بازماندگان این حادثه به کارفرمایان و مسوولان و به همه ی دست اندرکاران هشدار دهد که بیش از این جان کارگران را فدای حرص و آز خود ننمایند. کارگران نیز باید با گسترش هر چه بیشتر تشکل های مستقل خود با شرایط ناایمن کار مقابله کنند.
کانون مدافعان حقوق کارگر-30 آذر 91

مرگ کارگر جوان در ساختمان نوساز
به گزارش 4دی،پایگاه خبری 125, صبح امروز،در خیابان قصرالدشت، نرسیده به خیابان مرتضوی كوچه ولیعصر، گیر کردن سر کارگر جوان در بین در و کابین آسانسور، مرگ وی را در طبقه سوم یک ساختمان رقم زد.
بنابهمین گزارش،مهران شالی فرمانده آتش نشانان اعزامی در این باره گفت: با رسیدن نیروها به محل مشاهده شد كه کارگر 35 ساله ای در طبقه سوم یک ساختمان 4 طبقه نو ساز در حال راه اندازی آسانسور بوده است که سر وی به علت نامعلوم در قسمت كابین آسانسور گیر کرده و بدن وی معلق مانده بود.
شالی خاطرنشان کرد: آتش نشانان مصدوم را تحویل امدادگران اورژانس حاضر در محل دادند که متاسفانه مرگ وی پس از معاینه تایید شد.

تظاهرات کارکنان بانک های اسپانیا علیه اخراج و کاهش دستمزد
به گزارش24دسامبریورونیوز، دو اتحادیه بزرگ کارگران و کارمندان در اسپانیا دوشنبه بعد از ظهر تظاهرات گسترده ای را در اعتراض به کاهش دستمزدها و اخراج کارکنان بانک ها برگزار کردند. کارکنان بخش بانکی از جمله شعار می دادند: “کارکنان نباید بهای ضعف مدیریت را بپردازند.”
مدیر اتحادیه سراسری کارکنان بانکیا:
“امیدواریم طرح خود را تغییر دهند. دست کم سخت ترین بخش آن مانند اخراج کارکنان را. ما آن ها را به عقل سلیم فراخوانده ایم و امیدواریم بتوانیم طرح را متوقف کنیم. ما خواهان مذاکره ایم اما در این شرایط نمی توانیم.”
طی چهار سال گذشته سی و پنج هزار فرصت شغلی از بخش بانکی اسپانیا حذف شده و تظاهرکنندگان روز دوشنبه نسبت به حذف هیجده هزار و پانصد فرصت شغلی دیگر در سال 2013 اعتراض کردند. این تظاهرات در مادرید و همه مراکز استانی در اسپانیا برگزار شد.
چهارم دی ماه1391

**************

اخباروگزارشات کارگری5دی ماه1391

- تجمع خانواده های بازداشت شدگان در شهر بوکان
- تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته کارخانه های صنایع فلزی شماره 1 و 2 در مقابل استانداری تهران
- ادامه تجمعات اعتراضی بازنشستگان ذوب آهن اصفهان
- تجمع اعتراضی کارگران فضای سبز شهرداری اصفهان مقابل ساختمان شهرداری
- تعطیلی شرکت صنایع سبز کُردستان وبیکاری45کارگر
- آیا حداقل حقوق ۳۹۰ هزار تومانی پاسخگوی خانوار کارگری است؟
- اعتراض کارگران و تغییر قانون کار

تجمع خانواده های بازداشت شدگان در شهر بوکان
روز یکشنبه سوم دی ماه خانواده‌های بازداشت شدگان در مقابل اداره اطلاعات شهر بوکان دست به تجمع زدند. تجمع کنندگان ضمن اعلام اینکه بازداشت شدگان هیچ جرمی مرتکب نشده اند به دستگیری آنها اعتراض کرده و خواستار ملاقات شدند. در نهایت مامورین اداره اطلاعات به فرزند 4 ساله ابراهیم مصطفی‌پور به اسم آرش به مدت 5 دقیقه اجازه ملاقات با پدرش را دادند.
با تجمع خانواده‌ها در مقابل اداره اطلاعات مامورین نیروی انتطامی در محل حاضر شدند و تلاش کردند که حاضرین را متفرق کنند که خانواده‌ها تصمیم گرفتند به دادستانی مراجعه کنند. در مراجعه به دادستانی به آنها گفته شد که به مدت یک هفته قرار بازداشت برای 5 نفر فعالین بازداشت شده، صادر شده است.
لازم به ذکر است هادی تنومند مبتلا به میگرن می‌باشد. به همین دلیل مامورین اداره اطلاعات نسخه‌ای به خانواده هادی تنومد دادند تا داروهای نام‌برده را تهیه کنند.
ما اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری، خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط اعضای خود هادی تنومند، جمال مینا شیری، محمد کریمی، ابراهیم مصطفی‌پور، قاسم مصطفی‌پور، پدرام نصرالهی و دیگر کارگران و فعالان در بند هستیم.
کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری-4 دی 1391

تجمع اعتراضی کارگران بازنشسته کارخانه های صنایع فلزی شماره 1 و 2 در مقابل استانداری تهران
اتحادیه آزاد کارگران ایران: حدود 180 کارگر کارخانجات صنایع فلزی شماره 1 و 2 از ساعت 10 صبح امروز در اعتراض به عدم پرداخت سنوات خود و بی توجهی مسئولین استانداری تهران به وعده های شان در مقابل این استانداری دست به تجمع اعتراضی زدند.
در آخرین تجمع اعتراضی این کارگران که روز 23 آبانماه در مقابل معاونت استانداری تهران برگزار شد مسئولین استانداری به آنان وعده دادند حداکثر ظرف مدت یکماه مالکین را وادار به پرداخت سنوات کارگران خواهند کرد و چنانچه اینکار انجام نشود خود استانداری راسا از محل تسهیلات استانداری سنوات کارگران را پرداخت خوهد نمود اما پس از گذشت بیش از چهل روز از این وعده ها و پیگیری نماینده های کارگران در این مدت، خبری از تحقق وعده های داده شده از سوی استانداری نشد به همین دلیل این کارگران روز گذشته با برگزاری مجمعی در محل کارخانه و شنیدن گزارش نماینده های خود تصمیم به تجمع امروز در مقابل استانداری تهران گرفتند. کارگران در این تجمع پلاکارد بزرگی را در دست داشتند که در آن نوشته بودند: ما کارگران بازنشسته صنایع فلزی بیش از سه سال است سنوات خود را دریافت نکرده ایم
بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران پس از گذشت یکساعت از این تجمع، مسئولین استانداری کارگران معترض را به داخل استانداری هدایت کردند و از آنان خواستند نماینده هایی جهت مذاکره انتخاب کنند اما کارگران اعلام کردند ما حاضر به هیچ مذاکره ای نیستیم و شخص استاندار باید پاسخگوی ما باشد. بدنبال این وضعیت و از آنجا که استاندار تهران در محل نبود معاونت بازرسی استانداری از کارگران خواست تا بروند و از مالک شکایت کنند. وی در حالی این توصیه را به کارگران کرد که طی یکماه گذشته هر گونه شکایات از کارفرمای صنایع فلزی و مصادره اموال وی در مراجع قضایی ممنوع شده است و شکایتهای سالهای گذشته این کارگران نیز به جایی نرسیده است و از سوی دیگر مسئولین استانداری بدنبال تجمع این کارگران در روز 23 آبانماه گذشته به آنان قول دادند ظرف مدت یکماه سنوات همه آنان را پرداخت پرداخت خواهند کرد. به همین دلیل کارگران تجمع کننده از اظهارات معاونت بازرسی استانداری تهران بشدت خشمگین شدند بطوریکه برخی از کارگران با نشان دادن دست و پاهای معیوب شده خود فریاد اعتراض شان را بلند کردند و مامورین امنیتی استانداری در اقدامی تحریک آمیز تلاش کردند برخی از آنان را از جمع کارگران جدا کنند که با عکس العمل شدید کارگران موفق به اینکار نشدند. در ادامه این تجمع و کشمکش میان مسئولین استانداری و کارگران، معاونت بازرسی استانداری تهران از کارگران خواست تا فردا دست به تجمعی نزنند و نماینده های خود را جهت رسیدگی به خواست هایشان به استانداری بفرستند اما کارگران با پایان دادن به تجمع خود در ساعت 30/12 ظهر اعلام کردند ما فردا با تجمع در محل کارخانه منتظر پاسخ عملی به خواست هایمان خواهیم شد و چنانچه مانند همیشه وعده های توخالی داده شود به سمت استانداری حرکت خواهیم کرد.
بنا بر اظهار کارگران تجمع کننده، کل مطالبات آنان دو میلیارد و دویست میلیون تومان است و استانداری تهران در حالی آنان را برای پرداخت این مبلغ سر میدواند که طی یکماه گذشته از سویی هر گونه شکایت و ضبط اموال کارفرما در مراجع قضایی ممنوع شده است و از سوی دیگر بنا بر اذعان خود مسئولین استانداری 100 میلیارد تومان دارایی نقدی سهامداران عمده کارخانه های صنایع فلزی شماره 1 و 2 بلوکه شده است اما علیرغم تمام اینها و محرز شدن انواع کلاهبرداریهای کارفرما از کارگران بازنشسته، آنان همچنان و بناچار برای پیگیری دریافت سنوات خود اسیر هستند.
بنا بر گفته این کارگران، کارفرمای این دو کارخانه طی سالهای گذشته بطور مداوم اقدام به کلاهبرداریهای متعدد از آنان کرده است. بطوریکه وی در یک دزدی آشکار از کارگران بازنشسته با بهانه پرداخت سنوات آنان، این کارگران را به بانک سرمایه جهت دریافت وام معرفی کرده بود تا آنان وام را به نام خود دریافت کنند و اقساط اش را کارفرما به بانک پرداخت کند. اما کارفرما علیرغم اینکه وام به نام کارگران بوده است و بانک از کارگران سفته دریافت کرده بود این وام را یکجا خود برداشته و هیچ قسطی نیز به بانک پرداخت نکرده است. به این ترتیب وی در یک کلاهبرداری آشکار از کارگران بازنشسته نه تنها سنوات آنان را پرداخت نکرده بلکه آنان را وادار به دریافت و باز پرداخت وامی کرده است که خود همه را برداشت کرده است. لازم به یادآوری است بدنبال تجمعات اعتراضی کارگران بازنشسته کارخانه های صنایع فلزی شماره 1 و 2 یکی از خواستهای آنان عودت سفته هایشان از بانکهای شهر و سرمایه بوده است که در حال حاضر بانک سرمایه مجبور به عودت این سفته ها شده است اما بانک " شهر" هنوز سفته های این کارگران را پس نداده است.
بنا بر گزارش دیگری که به اتحادیه آزاد کارگران ایران رسیده است حدود ششصد کارگر شاغل کارخانه های صنایع فلزی شماره 1 و 2 نیز مدت دو ماه است دستمزدهای خود را دریافت نکرده اند. در حال حاضر و بدنبال تجمعات اعتراضی کارگران شاغل این کارخانه ها از مهر ماه سالجاری به این سو مدیریت دولتی در آنها مستقر شده است با اینحال تغییری در وضعیت پرداخت بموقع دستمزدهای کارگران ایجاد نشده است و در طول دو ماه گذشته در دو مرحله و در هر مرحله فقط یکصد هزارتومان به ششصد کارگر شاغل در این کارخانه ها پرداخت شده است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 5 دی ماه 1391

ادامه تجمعات اعتراضی بازنشستگان ذوب آهن اصفهان
به گزارش5دی رویش نیوز،تجمع بازنشستگان ذوب آهن اصفهان همچنان ادامه دارد.
بنابهمین گزارش، بازنشستگان ذوب آهن اصفهان به دلیل عدم پرداخت معوقاتشان، از ابتدای هفته جاری دست به اعتراض چندباره زدند که همچنان ادامه دارد.
در سومین دوره از این اعتراضات گروه بزرگی از این افراد در چهارراه نقاشی تجمع کرده و مسیر خیابان نشاط را سد می‌کنند.
به گزارش5دی فارس درهمین رابطه ، جمعی از بازنشستگان ذوب‌آهن اصفهان روز گذشته به صورت مجدد برای مطالبه حقوق عقب‌افتاده خود در مقابل کانون بازنشستگی استان واقع در خیابان نشاط اصفهان تجمع کردند.

تجمع اعتراضی کارگران فضای سبز شهرداری اصفهان مقابل ساختمان شهرداری
به گزارش5دی مهر، صبح امروز کارگران فضای سبز شهرداری اصفهان با حضور مقابل ساختمان شهرداری اصفهان تقاضای رسیدگی به مشکلات خود را داشتند.
براساس این گزارش،بسیاری از این کارگران حاضر در مقابل شهرداری اصفهان بر این باورند که با وجود سختی کار در این حوزه هیچگونه حق سختی کاری به آنها تعلق نمی‌گیرد.
یکی از این کارگران در این خصوص گفت: متاسفانه موضوع به همین جا ختم نمی‌شود و اگر یکی از آنها در محل کار دچار آسیب شود برای او مرخصی رد خواهد شد و مشمول مرخصی استعلاجی و ... نمی‌شود.
وی ادامه داد: متاسفانه تا کنون هیچ افزایش حقوقی را نیز شاهد نبوده‌ایم و افزایش حقوق کشوری نیز به ما تعلق نگرفته است.
این کارگر شهرداری اصفهان که به نمایندگی از دیگران سخن می‌گفت ادامه داد: بهانه آنها از این موضوع این است که چون مجموعه شهرداری اصفهان گسترده است نمی‌توان برای شما اقدام خاصی انجام داد و علاوه بر آن هیچ گونه اضافه کار و معوقاتی نیز به ما تعلق نمی‌گیرد.
بنا بهمین گزارش،سرپرست سازمان پارک‌ها و فضای سبز اصفهان نیز گفت: لحظاتی پیش در خصوص این موضوع مطلع شدم و هیچ گونه اطلاعی در خصوص دلیل این تجمع ندارم و باید موضوع را بررسی کنم.
دارویش فتحی ادامه داد: احتمال دارد کسانی که امروز مقابل شهرداری بوده‌اند کارگران شرکتهای پیمانکاری باشند و باید موضوع را بررسی کنم.

تعطیلی شرکت صنایع سبز کُردستان وبیکاری45کارگر
به گزارش 5دی کُردپا، روز گذشته "شرکت صنعت سبز غرب"، تولید کننده‌ی شیرهای آبیاری بارانی به سبب هر آنچه گرانی اجناس و نبود خریدار عنوان گردیده به تعطیلی کشیده شد.
این شرکت بازرگانی همچنین ٤٥ کارگر شاغل با سوابق کاری ١٠ تا ١٢ ساله را اخراج نموده و تنها ٥ تن از کارگران جهت نگهبانی و محافظت از مجتمع مزبور در فهرست شاغلین قرار دارند.
کارگاه تولیدی-خدماتی صنعت سبز غرب از اوایل سال ٧٩ تأسیس و تولید کننده‌ی تجهیزات آبیاری تحت فشار"بارانی" است.

آیا حداقل حقوق ۳۹۰ هزار تومانی پاسخگوی خانوار کارگری است؟
حداقل حقوق ۳۹۰ هزار تومانی تعيين شده برای ميليون ها مشمول قانون کار در ايران را با قيمت های اجناس و کالاهايی که قصد خريدشان دارند‌ و همين طور اجاره مسکنی که می پردازند و هزينه های مربوط به پوشاک،‌ بهداشت و رفت و آمد ‌مقايسه کنيد.
آيا اين حقوق را در شرايط فعلی پاسخگوی هزينه های يک خانوار چهار نفره می دانيد؟
در اين مورد می توان به گزارش ارديبهشت ماه خبرگزاری مهر توجه کرد. اين خبرگزاری در آن زمان نوشت:‌ با افزايش شکاف بين حداقل دستمزد ۳۹۰ هزار تومانی و سبد معيشت کارگران، اين دستمزد فقط ۴۰ درصد هزينه‌های آنان را پوشش می‌دهد.
مريم محسنی،‌ فعال کارگری مقيم سوئد، ‌درباره تاثير ناشی از حداقل دستمزد ۳۹۰ هزار تومانی کارگران بر زندگی شان عقيده دارد: «رقمی که به عنوان دستمزد اعلام شده است،‌ به هيچوجه کفاف زندگی کارگران را در وضعيت فعلی نمی دهد. آنها نه تنها ديگر نمی توانند مانند گذشته که يک زندگی حداقلی بود، ‌زندگی کنند،‌ بلکه هر روز وضع شان بدتر می شود.»
او اضافه می کند: «الان ديگر هيچ کالا و خدماتی در مملکت پيدا نمی شود که قيمت آن در دو سه سال گذشته به طور سرسام آوری افزايش نيافته باشد. از هزينه حمل و نقل بگيريد تا اجاره خانه،‌ مواد غذايی،‌ مسکن،‌ بهداست،‌ درمان و تحصيل.»
اما ماده ۴۱ قانون کار در مورد تعيين حداقل دستمزد ماهانه چه می گويد؟ به نوشته اين ماده،‌ شورای عالی کار بايد ﻫﻤﻪ ﺳﺎﻟﻪ ميزان ﺣﺪاﻗﻞ دستمزد ﮐﺎرﮔﺮان را ﺑﺮای ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﮐـﺸﻮر و ﯾـﺎ ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ درﺻﺪ ﺗﻮرم اعلام شده از ﻃﺮف ﺑﺎﻧﮏ ﻣﺮﮐﺰی تعيين کند.
البته اين تنها معيار تعيين حداقل دستمزد ماهانه کارگران و مشمولان قانون کار نيست. تبصره ديگری که در ماده ۴۱ قانون کار وجود دارد، تاکيد می کند:‌ ﺣﺪاﻗﻞ دستمزد ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ اﻧﺪازه ای ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻮاده، ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد ﻣﺘﻮﺳﻂ آن ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮاﺟﻊ رﺳﻤﯽ اﻋﻼم ﻣﯽﺷﻮد را ﺗﺎﻣﯿﻦ کند.
اما چرا دولت محمود احمدی نژاد به رغم شعارها و قول هايی که داده است،‌ گامی برای برابر ساختن حداقل دستمزد ماهانه کارگران با خط فقر که به نوشته خبرگزاری های رسمی، به حدود يک ميليون تومان در ماه می رسد،‌ برنداشته است؟
مريم محسنی می گويد: «اين در ادامه همان سياست تعديل اقتصادی دولت های اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی است و در اين جهت،‌ هيچ تغييری در نوع نگاه دولت احمدی نژاد ايجاد نشده است.»
اين فعال کارگری می افزايد: «در جايی که از سفره خالی کارگران روز به روز برداشته می شود،‌ شاهد آن هستيم در همان دولتی که قرار بود پول نفت را به سر سفره ها بياورد، اختلاس های کلان صورت می گيرد و اين اختلاس ها در حالی صورت می گيرند که برای صرفه جويی از افزايش دستمزد کارگران خودداری می شود.»
اين وضعيت باعث شده است که تشکل های کارگری و فعالان کارگری در ماه های گذشته خواستار افزايش دستمزد کارگران در نيمه دوم سال جاری شده اند.
مشخص ترين اقدامی که در اين ارتباط صورت گرفته،‌ ارسال نامه ای به وزير تعاون،‌ کار و رفاه اجتماعی توسط ۲۰ هزار کارگر است؛‌ نامه ای که از سوی اتحاديه آزاد کارگران ايران نوشته شده است.
مجيد تمجيدی،‌ کارشناس مسايل کارگری مقيم سوئد،‌ می گويد: «دليل اين کار و خواست اين است که نرخ تورم در چند ماه اخير به شدت بالا رفته و قيمت دلار به شدت افزايش يافته و طبيعی است که دستمزدها هم بر اساس قانون موجود بايد به اندازه نرخ تورم افزايش می يافت و همان موقع که حداقل دستمزد توسط شورای عالی کار تعيين شد،‌ به مسئله نرخ تورم توجه نشد.»
خبرگزاری مهر در اين مورد نوشته است: تعيين حداقل دستمزد سال آينده کارگران به عنوان مهم ترين و محوری ترين برنامه و موضوعی است که در ماه های باقيمانده از سال جاری، از سوی جامعه کارگری کشور پيگيری خواهد شد.
در اين ميان،‌ اتحاديه آزاد کارگران ايران،‌ در بيانيه ای که در اعتراض به تلاش دولت برای تغيير قانون کار منتشر کرد،‌ به يک نکته اشاره کرده است و آن اينکه «نبايد اجازه داد با اعمال تغيير در قانون کار دستمزدها را منجمد کنند.»
مجيد تمجيدی عقيده دارد: «يکی از بندهايی که در لايحه تغيير قانون کار قرار است عوض بشود،‌ اين است که شورای عالی کار بتواند با توجه به شرايط اقتصادی کشور،‌ خودش تعيين کند که سطح دستمزدها چقدر باشد و اصلا حتی افزايش نيابد و در کنار اين موضوع،‌ ديگر بحث توجه به نرخ تورم و تعداد اعضای خانوار لحاظ نخواهد شد. در حقيقت می خواهند موانع قانونی را از بين ببرند.»
منبع:رادیوفردا- بهروز کارونی-۱۳۹۱/۱۰/۰۵

اعتراض کارگران و تغییر قانون کار
اعتراض‌های گسترده‌ کارگران، ابعاد تازه‌ای در داخل و خارج از ایران پیدا کرده است که از جمله‌ می‌توان به تحصن اعتراضی نمایندگان کارگران شرکت واحد در برابر مجلس، نوشتن چندین طومار اعتراضی با هزاران امضا و اعتراض نسبت به عقب افتادن حقوق‌ آنها نام برد.
از سوی دیگر، انفجار معدن در طبس و جان باختن هشت کارگر و مهم‌تر از همه‌، طرح پیش‌نویس لایحه‌ تازه‌ کار که دولت به مجلس داده و به گفته‌ فعالان کارگری قانونی ضد کارگری است، به این اعتراض‌ها دامن زده است.
این اعتراض‌ها در خارج از ایران هم واکنشی گسترده در سندیکاهای کارگری، ازجمله در فرانسه و انگلستان داشته است که حمایت و پشتیبانی خود را از جنبش اعتراضی کارگران اعلام کرده‌اند.
علیرضا نوایی، از فعالان "اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران در ایران"، پیش‌نویس تازه‌ قانون کار دولت را در ایران، قانونی ضد کارگری توصیف می‌کند.
گفت‌وگو با علیرضا نوایی، را می‌توانید در اینجا بشنوید:
http://www.zamahang.com/podcast/2010/20121222_Eteraz_haye_Kargari_Adibzadeh_Navaii.mp3
در همین زمینه، گفت‌وگوی بهنام دارایی‌زاده با بهروز خباز، فعال و آشنا به مسائل کارگری در سوئد رادرباره حوادث حین کار بشنوید:
http://www.zamahang.com/podcast/2010/20121221_HumanRights_BehrouzKhabaz_Labours_in_Iran_BehnamDaraeizadeh.mp3
علیرضا نوایی: پیش‌نویس اصلاحیه‌ قانون کاری که از طرف دولت در اختیار مجلس قرار داده شده، چیزی جز وجهه‌ قانونی بخشیدن به عملکرد ضد کارگری دولت‌های جمهوری اسلامی در سال‌های گذشته نیست.
همانطوری که می‌دانید، در سال‌های گذشته، قانون کاری که الان وجود دارد، چه در زمینه‌ قرارداد کار و چه در زمینه‌ تعیین حداقل دستمزد و اخراج‌ها و پرداخت به موقع دستمزد‌ها رعایت نشده است. برای مثال، در حال حاضر ۸۰درصد کارگران ایران با قرارداد موقت کار می‌کنند. در صورتی که در همین قانون کار آمده است که کارهایی که جنبه‌ دائمی دارند، باید قراردادشان دائمی باشد. یا تعیین حداقل دستمزد، بر اساس میزان تورم و تأمین هزینه‌ یک خانواده‌ کارگری تعریف شده است که این‌جا هیچ‌وقت تأمین هزینه در نظر گرفته نمی‌شود. می‌دانیم که تعیین حداقل دستمزد هم از طرف دولت صورت می‌گیرد. ضمن اینکه در پوشش شورای عالی کار است.
پیش‌نویس کنونی اصلاحیه‌‌ قانون کار تعیین حداقل دستمزد را «با توجه به شرایط اقتصادی» در نظر گرفته است که به این ترتیب هر سال می‌توانند ماده‌ ۴۱ قانون کار را تحت لوای مشکلات اقتصادی در نظر نگیرند و حداقل دستمزدی را که تعیین می‌کنند، بسیار پایین‌تر از تأمین هزینه‌ زندگی باشد. در مورد دیگری هم آمده‌اند دامی برای کارگران پهن کرده‌اند و گفته‌اند که حداقل دستمزد را در دو سطح تعیین کنیم: برای کارگران رسمی و کارگران موقت. برای کارگران موقت حداقل دستمزدها را ده درصد بیشتر تعیین کرده‌اند که آن‌ها در این دام قرار بگیرند و با قراردادهای موقت کار کنند. مسئله‌ دیگری که در این پیش‌نویس طرح شده، قراردادهای موقت و باز گذاشتن دست کارفرمایان برای اخراج کارگران است که خیلی راحت می‌توانند کارگران را اخراج کنند.
همین مسئله در پیوند با قراردادهای موقت، مسئله‌ حداقل دستمزدها و موارد دیگر، اعتراض‌های گسترده‌ای را نه تنها در سطح تشکل‌های مستقل کارگری و فعالان کارگری، بلکه در سطح جنبش کارگری ایران نسبت به این پیش‌نویس به همراه داشته است.
شما از اعتراض‌های گسترده‌ جامعه‌ کارگری گفتید،اما به نظر می‌رسد که خود جامعه‌ ایران به دلیل مشکلاتی که مردم دارند، حساسیت خود را نسبت به این مسائل و اعتراض‌های کارگری، مقداری از دست داده‌ است. می‌بینیم که موجی در می‌گیرد و کارگران مطالباتی را مطرح می‌کنند، اما پی‌گیری این مطالبات و اعتراض‌ها ادامه پیدا نمی‌کند. نظر شما در این زمینه چیست؟
یک وجه اصلی این مسئله، سرکوبی است که به طور سیستماتیک، حکومت اسلامی در پیوند با فعالان جنبش کارگری به کار می‌گیرد. حکومت هر جایی که تشکل مستقل کارگری، مستقل از کارفرما و دولت تشکیل می‌شود، تمام نیروی خود را می‌گذارد تا این تشکل ازهم پاشیده شود. چراکه عدم وجود تشکل‌های مستقل کارگری، باعث می‌شود که حرکت‌های گسترده‌ کارگری‌ای که وجود دارند، به هم پیوند نخورند و سراسری نشوند.
هم‌اکنون کمتر روزی است که ما در ایران شاهد اعتصاب‌ها، اعتراض‌ها و گردهمایی‌های کارگری نباشیم و اگر بخواهیم تاریخ ایران را بررسی کنیم، به غیر از دوره‌هایی که برآمدهای انقلابی در آن وجود داشته است، ما هیچ‌وقت شاهد این سطح از اعتصاب و اعتراض و تجمع کارگری نبوده‌ایم. در جامعه هم مردم با مسائل عدیده‌ای، از نظر اقتصادی، گرانی کمرشکن، تورم و... درگیر هستند و این تشکل‌های مستقل کارگری هستند که با پیوند زدن این حرکت‌های پراکنده می‌توانند این مسائل را در سطح کل جامعه هرچه بیشتر مطرح کنند. مثلاً همین مثالی که شما در مقدمه طرح کردید، همین تحصنی که نمایندگان کارگران در مقابل مجلس داشته‌اند، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها، حتی در رسانه‌های رسمی در ایران و همینطور رسانه‌های جهانی داشته است. این است که حرکت‌های منظم، وقتی رهبری بشوند و هماهنگ باشند، می‌تواند این تأثیرات را هم در جامعه بگذارند.
مهم این است که مسائل کارگران ایران، حالا در مجامع بین‌المللی هم مطرح می‌شوند. پیش از این حساسیت بین‌المللی بیشتر روی اعدام‌ در ایران، حقوق زنان، وضعیت زندانیان سیاسی و مشکلات آزادی بیان و روزنامه‌نگاران بود. اکنون می‌بینیم که مسئله‌ کارگران ایران هم وارد این حیطه شده است و در مجامع بین‌المللی مطرح می‌شود. شما خودتان هم عضو "اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران در ایران" هستید. به این مسئله چگونه نگاه می‌کنید؟
فعالان کارگری طی سال‌های گذشته خودشان را در اینجا جمع و جور کرده‌اند و تشکل‌هایی را سازمان داده‌اند که یکی از آن‌ها "اتحاد بین‌المللی در حمایت از کارگران ایران" است. نهادهای کارگری دیگری را هم در سراسر جهان تشکیل شده‌اند.
این نهادها و سازمان‌ها طی فعالیت‌ها و ارتباط‌های مستمری که در محل زندگی و کارشان با سندیکاهای کارگری کشورهای مختلف دارند، به طور مرتب آن‌‌ها را در جریان اخبار و گزارش‌های کارگری در ایران قرار داده‌اند و پی‌گیر مشکلات کارگران ایران بوده‌اند. از جمله در فرانسه پنج سندیکا وجود دارند ("س.اف.د.ت"، "س.‌ژ.‌ت"، "سود"، "اف.اس.او" و "اونسا") که مسائل کارگران ایران را به طور مرتب دنبال می‌کنند. این سندیکاها مرتب در جریان مسائل کارگران ایران هستند و در همین زمینه در مواردی هم ارتباطات تلفنی با فعالان کارگری در ایران داشته‌اند و دارند.
خبر داریم که رضا شهابی، خزانه‌دار و عضو هیئت مدیره‌ سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه، از روز ۲۵ آذر دست به اعتصاب دارو و قطع روند درمانی‌اش زده است و در وضعیت جسمی خیلی بدی قرار دارد. وی از روز ۲۷ آذر هم دست به اعتصاب غذای تر زده است. به دنبال این، می‌بینیم که بلافاصله رهبر اتحادیه‌ حمل و نقل بریتانیا، الکس گوردون نامه‌ای اعتراضی به مقامات جمهوری اسلامی ایران می‌نویسد و به این مسئله اعتراض می‌کند. یا در فرانسه، مسئول بین‌الملل سندیکای"سود" (همبستگی) هم چنین نامه‌ای را می‌دهد. الان در میان پنج سندیکای فرانسوی بحث‌هایی وجود دارد که آیا اکسیونی را در فرانسه برگزار کنند یا نامه‌ای اعتراضی به جمهوری اسلامی ایران بنویسند؟
همین فعالیت‌ها در کشورهای دیگر هم جریان دارد و ما در روزهای آینده شاهد اعتراض‌های گسترده‌ای در رابطه با حمایت از جنبش کارگری و به خصوص حمایت از رضا شهابی خواهیم بود که جانش بر اساس اعتصاب غذا در خطر است.
اگر بخواهم به‌طور خلاصه بگویم، فعالان کارگری در خارج از کشور با جمع و جور کردن و هماهنگ کردن فعالیت‌های خودشان، اخبار و گزارش‌های کارگری ایران را به طور دائمی و مستمر در اختیار سندیکاها، تشکل‌های کارگری و افکار عمومی و تشکل‌های مترقی کشورهای مختلف قرار می‌دهند.
منبع:رادیوزمانه- ایرج ادیب‌زاده -5دی ماه1391
پنجم د یماه 1391
akhbarkargari2468@gmail.com