Shahbaznakhai8@gmail.com
درمیان انبوه خبرهای ناگوار: جنگ، کشتار، استبداد، فاجعه های طبیعی، نابسامانی های اقتصادی و... که بطور بی وقفه توسط رسانه ها چشم و گوش و مغزها را بمباران می کنند و بر آمار افسردگی و اظطراب نوع بشر می افزایند، هفته گذشته خبری خوشایند و امیدوار کننده منتشرشد.
این خبر تصویب درخواست محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین از مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای پذیرش فلسطین به عنوان کشور ناظر غیرعضو این سازمان بود. درست در شصت و پنجمین سالروز تصویب قطعنامه 181 مجمع عمومی سازمان ملل مبنی بر تقسیم سرزمین فلسطین به دو کشور مجزا برای یهودیان و اعراب فلسطینی، محمود عباس طی سخنانی دربرابر همین مجمع خواستار به رسمیت شناختن فلسطین به عنوان کشور ناظر غیر عضو در سازمان ملل شد و این اقدام را به صدور «گواهی تولد» برای دولت فلسطین تشبیه کرد.
به گزارش تارنمای "العربیه"، محمود عباس در سخنان خود گفت: «ما از همه جهانیان می خواهیم که با تصحیح بی عدالتی تاریخی و ظلمی که علیه فلسطینیان انجام گرفت، به وظیفه تاریخی خود عمل کنند». او در بخشی دیگر از سخنان خود با واقع بینی درخور تحسین گفت: «ما اینجا نیامده ایم که مشروعیت اسراییل را نفی کنیم بلکه برای فراهم کردن فرصتی جدید جهت دستیابی به صلحی پایدار و مشروعیت دادن به دولت فلسطین آمده ایم».
مجمع عمومی سازمان ملل درخواست محمود عباس را به رأی گذاشت و اعطای جایگاه کشور ناظر غیرعضو با اکثریت چشمگیر 138 رأی موافق، 9 رأی مخالف و 41 رأی ممتنع به تصویب رسید. پذیرش فلسطین به عنوان کشور ناظر غیرعضو درسازمان ملل موجب شادی فلسطینی ها شد و بسیاری از آنها در رام الله به خیابان ها آمدند و به شادی و پایکوبی پرداختند.
البته تصویب عضویت فلسطین درسازمان ملل اقدامی کافی برای استیفای حقوق فلسطینیان نیست زیرا با این تصویب فلسطین از حقوق کامل یک کشور عضو سازمان ملل برخوردار نمی شود، ولی چنان که سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی هم ناگزیر از تأیید آن شده گامی مثبت به شمار می رود. یک سال پیش محمود عباس در درخواستی که به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه کرد خواستار پذیرفته شدن فلسطین در این سازمان به عنوان عضو برخوردار از تمام حقوق بود ولی عمدتا به دلیل مخالفت ایالات متحده نتوانست آراء اکثریت را کسب کند. پس از آن عدم توفیق، امسال محمود عباس درخواست پذیرش به عنوان کشور ناظر غیر عضو را مطرح کرد و توانست رأی اکثریت قابل توجهی از کشورهای جهان را به دست آورد.
این پذیرش موجب می شود که فلسطین به عنوان عضو کامل برخوردار از همه حقوق به عضویت دادگاه جزایی بین المللی، دادگاه عدالت بین المللی و دیگر ارگان های سازمان ملل درآید و ازاین راه ابزاری حقوقی و قانونی ازنظر بین المللی برای دفاع از خود دربرابر تجاوز و اشغالگری اسراییل به دست آورد. درواقع می توان گفت که با پذیرش فلسطین راه احقاق حق با آن که هنوز دراز و پرفرازونشیب است، اما از بیراهه کشتار و ویرانگری به جاده هموارتر مذاکره و پذیرش قوانین بین المللی می افتد و اگر اراده سیاسی برای یافتن راه حل مسالمت آمیز بوجود آید، می توان امیدوار بود که در آینده فلسطینی ها به آرزوی خود درمورد داشتن یک کشور مستقل دست یابند.
پذیرش درخواست محمود عباس در مجمع عمومی سازمان ملل واکنش هایی برانگیخت. بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد پس از رأی گیری گفت: «من معتقد هستم که مردم فلسطین این حق قانونی را دارند تا از یک کشور مستقل برای خود برخودار باشند و همچنین معتقد هستم که اسراییل نیز این حق را دارد که درکنار همسایگان خود در صلح و امنیت زندگی کند».
دولت های اسراییل، ایالات متحده و کانادا درزمره اقلیت کم شمار 9 کشوری هستند که به قطعنامه پذیرش فلسطین رأی مخالف دادند و شمار کم این کشورها بازگوکننده افکارعمومی دنیا درمورد مسئله فلسطین است.
سخنگوی دولت انگلیس، که کشورش به قطعنامه رأی ممتنع داده نیز گفت: «به رغم آن که با تصمیم سازمان ملل در اعطای جایگاه کشور ناظر غیرعضو به فلسطین مخالف است اما به این تصمیم احترام می گذارد».
نماینده اسراییل درسازمان ملل نیز در مخالفت با پذیرش فلسطین به عنوان کشور ناظر گفت: «فلسطینی ها هیچگاه اسراییل را به عنوان یک سرزمین یهودی نشین به رسمیت نشناخته اند درحالی که مطابق رأی اعضای سازمان ملل متحد برای تشکیل دوسرزمین یهودی نشین و عرب نشین در 29 نوامبر 1947، اسراییل یک کشور محسوب می شود».
با آن که خشونت، تجاوز و اشغالگری اسراییل قابل انکار نیست، اما این نکته نیز درخور توجه است که عدم پذیرش قطعنامه 181 سازمان ملل درمورد تشکیل دوحکومت در سرزمین فلسطین توسط اعراب و دامن زدن به اقداماتی که از یک سو "مقاومت" و ازسوی دیگر "تروریستی" خوانده می شوند، نقشی تعیین کننده در به درازا کشیده شدن و حتی به بن بست رسیدن مسئله فلسطین داشته و اقدام اخیر محمود عباس در واقع تلاش برای گشودن راهی برای خروج از این بن بست خودساخته است.
با اقدام ارزشمند و مثبت مجمع عمومی سازمان ملل، که تا حدودی اعتبار ازدست رفته این نهاد را ترمیم می کند، و شکستی که اسراییل و امریکا با قرارگرفتن در اقلیت مطلق متحمل شده اند، اکنون می توان امیدواربود که گام های بعدی درمسیر همزیستی مسالمت آمیز برمبنای تشکیل کشور مستقل فلسطین درجوار کشور اسراییل برداشته شوند و چنان که محمود عباس گفته این «بی عدالتی تاریخی تصحیح» شود.
