چندین هزار زندانی سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ به جوخه های اعدام سپرده شدند؛ بی هیچ جرمی جز باورهای متفاوت با آنچه مطلوب جمهوری اسلامی بود. در این برنامه ویژه آقایان رضا علیجانی از ماه های پیش از فاجعه می گوید، تا بازنماید که کشتار از مدتها پیش تدارک شده بود. جهانگیر اسماعیل پور به ترسیم سیمای انسانی قربانیان، با قوت و ضعفهاشان، کمر همت می بندد و علی پورنقوی ناقد دو برخورد با جنایت است: برخوردی که “می بخشد ولی فراموش نمی کند” و برخوردی که “نه می بخشد و نه فراموش می کند”.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
