بيانيه در محکوميت تخريب گورستان خاوران

ادوارنيوز:تلاش های اخير برای محو گورستان خاوران، خبر دردناکی است که قلب و روح بسياری را به درد آورده است. خاوران اگرچه صرفاً قطعه زمينی به مساحت سی در شصت متر است اما بخش هولناکی از تاريخ اين سرزمين را در خود جای داده و يادآور کشتار بيرحمانه „انسان“ هايی است که بدون تشکيل دادگاه، دسترسی متهمان به وکيل و پايبندی به حداقلی از ساز و کارهای قانونی شفاف، مخفيانه به مسلخ اعدام سپرده شدند و اينک، چه بسيار استعدادها، انديشه ها، عشق ها و آرزوها که در گورهای دسته جمعی در خاوران آرميده اند.
کاشتن نهال، احداث پارک و فضای سبز نه تنها ننگ خاوران را از تاريخ جمهوری اسلامی پاک نخواهد کرد بلکه بيش و پيش از هر چيز، نشان دهنده هراس آمران، بانيان و حاميان کشتار تابستان ۶۷ از يادآوری و پيگيری اين فاجعه انسانی است؛ غافل از اينکه تاريخ هيچگاه تابستان سرد و غم انگيز ۶۷ را از خاطر نخواهد برد همانگونه که آشوويتس و هولوکاست نيز از خاطره ها نرفتند.
براستی اين چه پارک و فضای سبزی است که ريشه نهال هايش، هم آغوش استخوان انسان ها و گورهای دسته جمعی است؟ آيا بازماندگان قربانيان، از حق سوگواری نيز محرومند؟ کدام آيين، دين و مسلک تجاوز به اجساد و استخوان آنها را مجاز می داند؟
دير و دور نيست زمانی که پرونده اعدام های سال ۶۷ در کنار ساير قتل های سياسی، در دادگاهی علنی و عادلانه مورد رسيدگی قرار گيرد؛ چه اين سرنوشت محتوم و گريزناپذير تمامی نظام های استبدادی و ناقضان حقوق بشر است، تا مشخص شود که چه کسانی، آشوويتس ايرانی را به راه انداختند و امروز حتی اين گورستان متروک اما ماندگار را نيز برنمی تابند.
ما دانشجويان و دانش آموختگان ليبرال دانشگاه های تهران، ضمن اعلام همدردی با خانواده های قربانيان سال ۶۷، تلاش های اخير به منظور تخريب و محو گورستان خاوران را محکوم می کنيم و معرفی و مجازات مسببان اين کشتار غم انگيز و فراموش ناشدنی را خواستاريم.
تاريخ سرانجام روزی به قضاوت خواهد نشست.