نامه سنديکا ی کارگران شرکت واحد به کنگره FNV
۱۳۸۷/۱۱/۱۱
خانمها و آقايان، نمايندگان محترم و مسئولين اتحاديه کارگران هلند و دست اندر کاران Febe Elisabeth Velasquez Award،
خواهران و برادران:
با تقديم گرمترين درود ها و تشکرات از طرف سنديکای کارگران شرکت واحد و رئيس و نايب رئيس در بندش آقايان منصور اسالو وابراهيم مددی و متاسف از اين هستيم که اعضای هيئت مديره سنديکا در اين جمع حضور ندارند.
با سپاس بيکران از شما که اين جايزه ارزشمند را به همکاران ايرانی خود در سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه اعطا کرديد، شايد اين جايزه بتواند به مسئولين ايران پيام بدهد که دفاع از حقوق پايه ای جرم نيست و ما هم بدانيم که تنها نيستم. و کسانيکه با به خطر انداختن خود و زندگی اشان به تداوم اين مبارزه کمک ميکنند کارشان قابل ستايش است.
همکاران عزيز، سال گذشته زمانی دريافت اين جايزه ارزشمند را به ما اعلام کرديد که درست مصادف بود با يک روز قبل از روز جهانی حمايت برای آزادی برادر منصور اسالو و محمود صالحی که در دهها کشور اعتراضاتی صورت گرفته بود برای آزادی اين همکارانمان.
متاسفانه با گذشت يک سال از آن زمان نه تنها رئيس سنديکا آزاد نشده است بلکه در چند هفته گذشته همزمان با ايام کريسمس نايب رئيس سنديکا نيز دستگير و به زندان منتقل شده است. عليرغم اين حقيت که رهبران و بسياری از همکاران سنديکای ما در زندان و بيکار هستند اما سنديکا و اعضای اش متداوما برنامه های خود را که شامل ديدار اعضا در محيط کار، جلسات هيئت مديره و ديگر کارهای مربوط به سنديکا را در اين مدت به پيش برده است.
امروز در بسياری از کشورها مبارزه برای ابتدايی ترين خواسته های کارگری که از بنياد حقوق بشر ميايد برای فعالين و نهادهای کارگری جرم محسوب ميشود و با بيکاری، اخراج و زندان از طرف دولتها جواب داده ميشود.
ايکاش ما در کنار شما بوديم و از تجربيات شما و مبارزاتتان بسيار می آموختيم ولی يکی از عللی که ما را از شرکت به اين نشست بسيار مهم باز داشت اين بود که ما اينجا صميمانه از شما مبخواهيم که اگر شما ميتوانيد به ايران بياييد، تا از نزديک وضعيت جنبش کارگری را ببينيد. و با تمام وجودتان لمس کنيد که مبارزه ما در چه شرايط سختی است.
بياييد و از نزديک ببينيد که کارگرانی که امروز در ايران در نبود ايمنی کار چگونه زير ماشينهای قول آسا کشته ميشوند.کارگرانی که به مامورين امنيتی محيط کار اگر اعتراضی بکنند چگونه سريعا به زندان ميافتند و جشن اول ماه می جرم است و داشتن تشکل مستقل يعنی به خطر انداختن امنيت ملی کشور. رئيس سنديکا ما حتی از ديدن دکتر و دارو و ملاقات هم در زندان محروم است و فعالين سنديکای ما در ليست سياه هستند برای کاريابی و فرزندان ما نيز با مشکل تحصيلی روبرو هستند. و ببينيد که ما چگونه در چهار سال گذشته با کمترين امکانات با تحمل مشقات بسياری اين سنديکا را حفظ کرده ايم.
همکاران عزيز، در يک سال گذشته بسياری از کارگران،معلمان و فعا لين کارگری به زندان افتاده اند و در يک مورد معلمی محکوم به اعدام است، ولی پيام همه آنها به ما اين است که به مبارزه ادامه دهيم. بدون تلاش و پرداختن هزينه تشکل و عدالت اجتماعی بوجود نميايد.
بار ديگر اعلام ميکنيم، ما اين جايزه را با ديگرانی که کانديد اين جايزه بودند خود را شريک ميدانيم و اين جايزه در اصل متعلق به تمام کارگران ايران است. اين جايزه متعلق به ميليونها کارگری است که با وجود همه فشارها برای ماهها است حقوق خود را دريافت نکرده اند، اين جايزه متعلق به زنان کارگر و در حال اشتغالی است که بخاطر زن بودن از حقوق برابر با همکاران مردشان محروم هستند، اين جايزه متعلق به اقليتهای ملی و مذهبی است که هنوز در زمان استخدام مورد تبعيض قرار ميگيرند و اين جايزه متعلق به کسانی است که در راه تشکل مستقل کارگری؛ زندانی، بيکار، اخراج، آواره و خانه خراب ميشوند و مهمتر از همه اين جايزه به همسران و کودکانمان تعلق دارد که در اين مدتی که سنديکای جوان و تازه تاسيس ما هنوز زمان چندانی از احيای آن نمی گذرد، اما رنجها و مشقتها و سختيهای فراوانی را متحمل شده اند.
در پايان سنديکای کارگران شرکت واحد يکبار ديگر از مسئولين اتحاديه کارگران هلند و دست اندر کاران
Febe Elisabeth Velasquez Awardبرای اعطای اين جايزه به سنديکای شرکت واحد تشکر ميکند.
با اميد به گسترش صلح و عدالت در تما م گيتي
سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۳۸۷/۱۱/۱۱
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
