پنج

در آسمانِ پرستاره‌ی بهاریِ
دیشب
پنج ستاره‌ی دربند
چشمک‌زنان
به گوشه‌ای
سرودی می‌خواندند
برایِ فردایی سرخ

امروز صبح
در آسمانِ نکبتِ تبعید
چیزی به من می‌گفت
که به پیام کبوترانِ سیاه‌پوش
گوش ندهم
که ستارگان هرگز نمی‌میرند
که سوگ دروغی بیش نیست
که هر وداع
پیش‌درآمد سلامی‌ست
که از راه می‌رسد


رضا هیوا
پاریس، مترو برایِ شرکت در تظاهراتِ تروکدرو
Reza Hiwa
2010-05-09#15.50