خنده هایت را دوست داشتم

خنده هایت را دوست داشتم
وقتی که پا بر گاز می فشردی
و از آینه کناری نگاهم می کردی
بی آنکه من فرصت آن را بیابم
که برایت دست تکان دهم.

شاید اگر چون مادرم
امید دیداری دوباره داشتم
بالای ماشینت قرآنی می گرفتم
یا چون دایه گانم زهرا و سکینه
پشت سرت کوزه ای آب می ریختم،
اما اینک باید تنها بنشینم
و از آن خم کهن جامی بنوشم
و در دل خوشباورانه بگویم:
شاید چیزی را جا گذاشته باشد
و هم اکنون خندان و بوق زنان
برای برگرفتنش باز آید.

29 ژانویه 2009

* پس از شنیدن خبر درگذشت اردوان داوران دوستدار فرهنگ ایران
و استاد ادبیات انگلیسی در دانشگاه Notre Dame De Namur در شمال کالیفرنیا. او در سال 1996 ویراستار یک شماره از مجله ی Literary Review دانشگاه Fairleigh Dickinson بود که به ادبیات ایرانیان پراکنده ی برون مرز اختصاص داشت.