majidsedghi@yahoo.com
پانزده سال پس از نمایش فیلم ( تایتانیک ) ساخته ی جیمز کامرون و همزمان با صدمین سال فاجعه دریایی غرق کشتی بزرگ تایتانیک , نسخه سه بعدی فیلم بر روی پرده سینماهای جهان آمده است .این فیلم بعد از ( آواتار ) ساخته ی همین کارگردان پرفروش ترین فیلم تاریخ سینمای جهان است که داستان آن آمیزه ای از واقعیت و افسانه است . در فیلم کامرون داستان کلیشه ای عشق دو دلداده جوان از دو طبقه مرفه و ندار ( که به وفور دستمایه سازندگان فیلم های ایرانی در سالها پیش بود !) روایت می شود ولی در واقع استادی و مهارت کامرون در این فیلم به بازسازی غرق کشتی تایتانیک مربوط می شود که حتی امروز با گذشت پانزده سال از ساخته شدن فیلم و پیشرفت سریع تکنولوژی در طی این سالها بدیع و جالب به نطر می رسد.
فیلم 194 دقیقه ای تایتانیک که با هزینه ای بالغ بر دویست میلیون دلار ساخته شده بود در سال 1997 به نمایش در آمد و فروش جهانی آن به مرزیک میلیارد و هشتصد میلیون دلار رسید و نیز موفق به کسب یازده جایزه اسکار در رشته های مختلف شد . در واقع گرچه سفر با کشتی بزرگ و غول آسای تایتانیک برای مسافرانش سرانجامی اندوهبار داشت ولی برای کامرون که همواره دوست دارد فیلم های پرخرج بسازد بسیار شگون داشت.
فیلمساز پنجاه و هشت ساله سینمای آمریکا امیدواراست که نسخه سه بعدی فیلم نیز مانند نسخه اصلی تماشاگران بسیاری را به سالن های سینما بکشاند. توزیع کنندگان فیلم هیجده میلیون دلار برای بازسازی فیلم خرج کردند و کامرون با یک گروه سیصد نفره به مدت شصت هفته برای خلق تصاویرسه بعد ی کارکردند . مراسم نخستین نمایش فیلم در 27 مارس در مقابل رویال هال لندن و باحضور کارگردان , کیت وینسلت, بیلی زین ( بازیگرنقش نامزد کیت ) برگزارشد . لئوناردو دی کاپریو بازیگر اصلی فیلم که نقش عاشقی آس و پاس را در مقابل کیت بازی می کرد , در این مراسم حضور نداشت .
کامرون در گفت و گویی با BBC گفت : هیحان اصلی فیلم فقط سه بعدی بودنش نیست بلکه بازگشتش به روی پرده سینماست که تاثیر عاطفی خیلی بیشتری دارد.این بازگشت برای خیلی ها یادآور روزهایی است که برای اولین بار این فیلم را می دیدندو نوجوان ها و جوان هایی هم هستند که این فیلم را هرگز بر روی پرده سینما ندیده بودند.
جیمز کامرون در سال 1987 با دیدن فیلم مستندی ازموسسه نشنال جئوگرافیک ایده اصلی فیلم در ذهنش نقش بست .او هفت سال بعد پس از تماشای فیلم سینمایی ( شب به یادماندنی ) از تلویزیون طرح اولیه فیلم را در 167 صفحه نوشت و در سال 1995 آن را به کمپانی فوکس قرن بیستم ارائه داد. فیلم یاد شده را رود وارد بیکر فیلمسازانگلیسی درسال 1958 و براساس ماجرای غرق کشتی تایتانیک ساخته بود. کمپانی فوکس قرن بیستم در ابتدا سه میلیون دلار برای بازدید کامرون و همکارانش از بقایای کشتی تایتانیک اختصاص داد . گفته می شود کامرون یک کشتی علمی روسی رانیز اجاره کرد وساعت ها در یک زیردریایی کوچک در اطراف تایتانیک به کاوش پرداخت .
انتخاب بازیگران از بهار سال 1996 شروع شد . یک استودیوی کامل در ساحل روزاریتو در مکزیکو با امکان فرورفتن تا 775 پایی در آب ساخته شد و نود در صد کشتی تایتانیک در میان هفده میلیون گالن از آب دریا ساخته شد . صحنه غرق شدن کشتی تایتانیک در مخزن بزرگی به وسعت 8.2 هکتار که انباشته از آب دریا بود فیلمبرداری شد . بدنه بیرونی ماکت کشتی 235 متر طول داشت که حدود ده در صد از نمونه واقعی کوچکتر بود.
در روزهایی که سکانس مشهور درهم شکستن کشتی فیلمبرداری می شد سقوط ریل های فیمبرداری برروی تعدادی از عوامل فیلم عده ای را راهی بیمارستان کرد و کمپانی فوکس که تحمل هزینه های سرسام آور فیلم را نداشت صاحبان کمپانی پارامونت را نیز در فیلم شریک کرد .
نمایش جهانی نسخه سه بعدی تایتانیک از چهارم آوریل در اکثر کشورهای جهان آغازشروع شده است . به نقل از نشریه سینمایی (هالیوود رپورتر), تایتانیک سه بعدی در اولین روز نمایش خود در آمریکا و کانادا توانست چهارمیلیون و هفتصد هزار دلار بفروشد . کمپانی پارامونت توزیع فیلم را در آمریکای شمالی برعهده دارد و هم اکنون در دوهزاروششصد سالن برروی پرده سینماهاست .
هر چند تایتانیک سه بعدی شده کامرون با تبلیغ های بسیار برروی پرده سینما آمده ولی نباید فراموش کرد که استفاده از تکنیک سه بعدی همیشه هم موفق نبوده است به ویژه در مورد فیلم هایی که در ابتدا به طور معمولی ساخته شده وسپس تبدیل به سه بعدی می شوند . در مورد تایتانیک هم به رغم تلاش تکنسین ها و به ویژه کارگردان کیفیت رنگ وتصویر فیلم افت پیدا کرده است . گری تامپسون نویسنده و منتقد ( دیلی نیوز ) در مطلبی با عنوان ( تایتانیک سه بعدی : ناامید کننده ) نوشت : تبدیل تایتانیک به سه بعدی یک اشتباه بود. هیجده میلیون دلار ( یعنی گران تراز هزینه ساخت فیلم برنده اسکار امسال – فیلم فرانسوی هنرمند – که با پانزده میلیون دلار ساخته شد ) برای تبدیل فیلم به تکنیک سه بعدی بیش از هرچیز ناشی از بلند پروازی های جیمز کامرون است . کامرون وقتی فیلم (آواتار) راساخت به این دلیل که از همان ابتدا می خواست فیلم را سه بعدی بسازد بسیار موفق بود. مقایسه کنید کیفیت خیره کننده رنگ ها دراین فیلم را با رنگ ها ی مرده در نسخه جدید تایتانیک.
تایتانیک واقعی
آر.ام.اس تایتانیک کشتی بخاربزرگی بودکه در 14 آوریل 1912 به هنگام سفراز بندر ساوتهمیتون انگلیس به نیویورک به دلیل برخورد با کوه یخ غرق شد و نزدیک به 1725 نفراز مسافران جان خود را از دست دادند. ساخت کشتی تایتانیک که تا آن زمان بزرگ ترین کشتی دنیا بود در یکی از کارخانه های کشتی سازی شهر بلفاست در ایرلند شمالی در سال 1909 آغاز شد ودر 1912 پایان یافت و در دهم آوریل همین سال به آب انداخته شد . در ساخت آن بیش از پانزده هزار کارگر فعالیت داشتند .
در صدمین سالگرد فاجعه تایتانیک برنامه هایی تدارک دیده شده است از جمله آنکه در چهاردهم آوریل قراراست کنسرتی به یاد قربانیان فاجعه غرق کشتی تایتانیک اجراشود. فیلیپ هاموند آهنگسار بیش از سه سال است که قطعات این موسیقی را در طول سفرهای خود نوشته است . وی در بلفاست شرقی در نزدیکی کارخانه کشتی سازی بزرگ شده است و قراراست موسیقی او باعنوان ( مرثیه ای برای ارواح گمشده تایتانیک ) در کلیسای سن آن به اجرا در آید. هاموند ا ز سروده های روحانی وترانه های محلی ایرلندی الهام گرفته است .
چندی پبش نیز خبرگزاری آسوشیتد پرس گزارش داد که بقایای کشتی تایتانیک در فهرست آثار حفاظت شده یونسکو قرارگرفته است . پیش از این سازمان آموزشی علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد از وضعیت آثار تاریخی زیردریا و دزدی وغارت آن ها ابراز نگرانی کرده بود.
اخیرا نیز آخرین منوی غذایی که در کشتی تایتانیک استفاده شده است به مبلغ یکصدوهفتادوشش هزار پوند در بریتانیا به فروش رسید. در این حراج که به مناسبت صدمین سالگرد غرق شدن کشتی تایتانیک برگزارشده بود اشیا دیگری به فروش رفت . تاریخ روی کارت منو 14 آوریل 1912 راا نشان می دهد یعنی همان روزی که تایتانیک افسانه ای براثر برخورد با کوه یخی غرق شد.