حنجره ی فریاد

مدرسه فمینیستی: شعر «حنجره فریاد» به قلم ویدا فرهودی به مناسبت روز جهانی زن:

بیش از تو نباشم گــر! همتای تو ای مَردَم
شفافم و بی خدشه، در پاکدلی فــَردم

من مام وطن دارم، آیینه صفت در بر
ایران مرا بنگر! آیینه ی بی گـَـردم

هر برگ ز تاریخش،گر بازکنی بینی
در سخت ترین دوران، با خصم چه ها کردم

سودابه * شدم هرچند، گهگاه به کین خواهی
روز دگرام بینی بس گـــُرد بپروردم

گه دخت سمنگانم، سهراب به دامانم،
گه ویس و زلیخاوش، افسانه ی شبگردم!

بس شعر می آوازم، تا پنجره ای سازم
اندازه ی آزادی، بیهوده کنی طـَـردم

ور دشمن زیبایی پالان کـشد ام بر سر
سـُرخند نفس هایم، منگر به رخ زردم

چون طاهره و سیمین**، شمشیر قلم در دست،
شاهین غزل تا هست، غم نیست هماوردم

همتا ی تو، نه،بیش ام، ای مرد که خاموشی
من حنجره ی فریاد، فریاد ز نامـَردم

ویدا فرهودی - زمستان ۱۳٩٠- مارس ٢٠١١