"تاکِ آفت"

ناب می‌‌ از مستی‌ اش عریان شود
عقل وهوش از جوهرش حیران شود

تاک اگر آفت به شریانش زند
جان و تن‌ از باده‌ اش پژمان شود

حالیا تدبیر دیگر پیشه کن
تا مضار این مضر جبران شود

گر‌ طلب شد جانِ تن‌ را مأمنی
این صراحی از نظر پنهان شود!

***


نقاشی : توماس دون