۱۰ اسفند ۱۳۹۰
پیش‌پرده‌ای بر نمایش انتخابات!
در آستانه‌ی اجرای نمایش انتخابات، روزنامه‌ی وطن امروز مدعی کشف «تماس شیطانی» بین «امیرارجمند و واحدی ... به عنوان مشاوران موسوی و کروبی» که می‌گفتند «ما نماینده تام‌الاختیار این دو هستیم» و هم‌چنین «مزروعی که ظاهرا از طرف خاتمی سخن می‌گفته» با «گروهک ضد انقلاب فدائیان خلق» گشت و شیپور بردمید که «مفاد سلسله جلسات محرمانه شورای هماهنگی راه سبز امید با گروهک ضد انقلاب فدائیان خلق افشا شد». روزنامه‌ی مزبور همراه با این ادعا سناریوی یک پیش‌پرده‌ی نمایش انتخابات مجلس را رونمایی کرد با این مضمون که در پی این جلسات کادر رهبری سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) برای توجیه مرتبطان داخل کشور، یکی از اعضای سفید خود را به ایران می‌فرستد. این عضو به اصطلاح سفید به محض ورود به فرودگاه امام خمینی در پلکان هواپیما با نیروهای امنیتی که منتظرش بودند مواجه و دستگیر و آنقدر از این دستگیری شوکه می‌شود که در همان پاویون فرودگاه به حرف می‌آید و اعترافات را آغاز می‌کند و احتمالا در طی روزهای آینده به تلویزیون آورده می شود تا علیه این سازمان و ارتباطات آن با فعالین و سخنگویان جنبش سبز افشاگری کند.
پیش از ادامه‌ی مطلب اشاره به یک نکته‌ی بسیار جالب را لازم می‌بینم و آن هم‌زمانی سم‌پاشی بی‌شرمانه‌ی بازماندگان چهره‌های امنیتی استبداد سرنگون شده‌ی پهلوی، مانند پرویز ثابتی، و دستگاه‌های امنیتی استبداد در قدرت و هماوایی آن‌ها با هم است، دو موجودی که ظاهرا دشمن هم هستند.
«از میانِ درّه‌های دور، گُرگی خسته» می‌نالد!
متن آشفته و درهم‌ریخته و بی‌دروپیکر اوراق گزارش برادران بازجوی به ظاهر روزنامه‌نگار مامور در گردان نظامی-امنیتی روزنامه‌ی وطن امروز را که خواندم بی‌اختیار یاد تعریف‌های جذاب مادر زنده‌یادم از سخنانی که در روستای زادگاهش در آذربایجان در مورد گرگ‌ها بر زبان بوده افتادم. او می‌گفت در زمستان‌های سرد گرگ‌ها شکار چندانی گیرشان نمی‌آید و از گرسنگی در کمین یک‌دیگر می‌نشینند تا هم‌دیگر را تکه-پاره کنند و از ترس تکه-پاره شدن زیر دندان هم‌نوعان خود پشت به هم نمی‌کنند و دهان به دهان و چشم در چشم هم می‌خوابند. مادرم می‌گفت گرگ‌ها در چنین شرایطی بیشتر به دره‌ها پناه می‌برند و با وجود این‌که بسیار درّنده‌تر و خطرناکتر می‌شوند، زوزه‌هایشان به ناله می‌ماند و آشکارا خستگی و درماندگی‌شان را انعکاس می‌دهد.
راست این است عمله و اکره‌ی امنیتی-رسانه‌ای جبهه‌ی ولایت سپاهی-فقیهی حاکم بر کشور، «گرگی خسته» را می‌مانند که «از میان دره‌های دور» می‌نالند، درنده‌تر از همیشه، در عین‌حال ناتوان‌تر از همیشه. این جبهه، با وجود داشتن قدرت نظامی-امنیتی، با وجود در اختیار داشتن همه‌ی امکانات و منابع اقتصادی و مالی و پولی مملکت، با وجود در اختیار داشتن لشگر بی‌شرم لات و لوت‌ها، تاکنون تنها قادر به سرکوب و غارت بوده ولی قادر به تسلیم کردن مردم ایران نشده است. هر روز هم که می‌گذرد ناتوان‌تر می‌شود، صف خودی‌هایش، صف "بابصیرت‌ها"یش بیشتر آب می‌رود، تعداد آن‌هایی که تردید را پس می‌زنند و از این صف فاصله می‌گیرند و دور می‌شوند بیشتر می‌شود. این جبهه هرچه منزوی‌تر می‌شود بیشتر خشمگین می‌شود و هرچه جبهه‌ی مقابل را، جبهه‌ی مردم را، بزرگتر و به هم فشرده‌تر می‌بیند بیشتر دست به خشونت می‌زند. جبهه‌ی ولایت سپاهی-فقیهی گرچه رو به افول است و در سراشیبی سقوط افتاده و هردم با شتاب بیشتری به قعر دره نزدیک می‌شود ولی هنوز بسیار خطرناک است.
نزدیکی حول خواست‌های مشترک ملی!
در چنین شرایطی طبیعی است که بخش‌های مختلف مردم و نمایندگان سیاسی آن‌ها حول خواست‌های مشترک دور هم گرد آیند. این‌که آقای مزروعی یا آقای امیرارجمند در نشست‌های اینترنتی یا حضوری که از سوی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) تشکیل می‌شود شرکت کنند و با اعضا و دوست‌داران این سازمان به گفت‌وگو بپردازند، گامی است آگاهانه و مبارک و کوچک در آغاز راه. و هم این گام کوچک ولی درست است که برادران نظامی- امنیتی را آشفته‌خاطر می‌کند و آب در خوابگه‌شان می‌ریزد و وا‌دارشان می‌کند گردان‌های امنیتی-رسانه‌ای خود را به تهاجم به آقایان امیرارجمند و مزروعی مامور کنند.
من امیدوارم شرکت کنش‌گران سیاسی باتجربه‌ای مانند آقایان امیرارجمند و مزروعی در نشست‌های عمومی سازمان‌های سیاسی دگراندیش، برخلاف خواست گردان‌های امنیتی-رسانه‌ای سپاه، به نشست‌های مشترک شورای هماهنگی راه سبز امید با همه‌ی جریان‌ها و احزاب و سازمان‌های سیاسی کوشنده در راهِ کنار زدن استبداد و برقراری شیوه‌ی حکومتی مردم‌سالاری، که همه‌ی مسئولان و ارکان آن آزادنه و تنها برای مدتی معین و چندساله انتخاب می‌شوند، بیانجامد.
پنجشنبه ۱۱ اسفند، بیرون از خانه ... روز نمایش انتخابات حبس خانگی!
هماهنگی گسترده‌ی «نه» گفتن به نمایش انتخابات ۱۲ اسفند یکی از میوه‌های شیرین درک درست همراهی نیروهای سیاسی معتقد به مردم‌سالاری است. به گمان نگارنده این هماهنگی در میان مردم نیز تاثیر بالایی خواهد داشت و آنان را به اجابت دعوت «شورای هماهنگی راه سبز امید» ترغیب خواهد کرد.
«شورای هماهنگی راه سبز امید» در آخرین بیانیه‌ی خود از همگان دعوت کرده:
«از همگان دعوت می‌کنیم با برنامه‌ریزی قبلی، در روز پنجشنبه ۱۱ اسفند، بیرون از خانه با حضور گسترده و پر شور در اماکن عمومی (مراکز خرید ، میادین ، پارک ها و…) به‌ویژه در فاصله ۴ تا ۶ بعد از ظهر، برای آگاهی دادن به دوستان در مورد انتخابات نمایشی، و در روز ۱۲ اسفند به نشانه همبستگی با رهبران زندانی جنبش سبز، یک روز را همراه خانواده در حبس خانگی بمانند و این بار اعتراض خود را اینگونه به نمایش بگذارند. راه سبز امید تا آخر سبز می ماند و امیدش را برای بهروزی مردم این سرزمین از دست نمی دهد».
احمد فرهادی
۱۰ اسفند ۱۳۹۰
a.farhaadi@googlemail.com
