پشت درب زنجبر شده خاوران چه می گذرد؟

در پی ممانعت از برگزاری مراسم یادمان جان باختگان دهه ۶٠ در بیستمین سال گرد قتل عام زندانیان سیاسی در خاوران، دائره کنترل نهادهای امنیتی و اننطامی بر خاوران تنگ تر و تنها درب وردی آن زنجیر شد. از آن به بعد، از ورود خانواده ها به خاوران از درب اصلی ممانعت کردند. خانواده ها برای رفتن به داخل گلزار، ناچار هستند مسافت دورتری را طی کنند و از طریق پستی بلندی ها و کانال پر سنگ و کلوخی که خاوران را به دنیای بیرون متصل می کند، خود را به داخل گلزار برسانند. ورود به خاوران از این طریق عملا برای پدران و مادران سال خورده ممکن نیست. خانواده هائی که در هفته های اخیر به خاوران رفت و آمد کرده اند، شاهد برخی تغییرات در این محل بوده اند. به نظر می رسد، قسمت هائی از خاوران را با وسایل مکانیزه زیر و رو کرده اند و روی بخش هائی از زمین را که خانوادهها شناسایی کردهاند که گورهای دستهجمعی است، خاک تازه و نرم ریخته اند. در بخش دیگری هم یک رشته نهال و قلمه درخت کاشته اند.
رژیم در ابتدا با پنهان نگه داشتن محل های دفن جان باختگان، تلاش کرد این جنایت هولناک و تراژدی انسانی را از دسترس خانواده ها و افکار عمومی مخفی نگه دارد. پس از شناسائی گورهای دسته جمعی در خاوران، رژیم به اشکال گوناگون از جمله تهدید، دستگیری و زندانی کردن خانواده ها، سعی کرد این مکان را از جامعه دور نگه دارد.
در سال ٨۴ با طرح سامان دهی خاوران و تبدیل آن به یک پارک عمومی، تلاش کرد این سند جنایت خود را از صفحه تاریخ و جامعه ایران برای همیشه حذف کند که با مقاومت خانواده های جان باختگان و اطلاع رسانی به موقع آنان مواجه شد.
رژیم این بار با ایجاد محدودیت رفت و آمد به خاوران، می خواهد در نهان و با پنهان کاری، به پاک کردن سند جنایاتش در خاوران به پردازد. خانواده ها هم چنان همیشه به مخالفت و مقاومت پرداخته اند. خاوران نماد مقاومت خانواده ها و خونین ترین دهه در تاریخ معاصر ایران است. رژیم در پی فرصت مناسبی است که این نماد را از بین ببرد. با عکس العمل به موقع، باید این عمل سرکوبگرانه را عقیم بگذاریم. خانواده ها نباید تنها به مانند. اطلاع رسانی، اعتراض و بسیج افکار عمومی دسترس ترین ابزارها برای مقابله با این توطئه رژیم است.
کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید) هرگونه اقدام برای تغییر خاوران با هدف از بین بردن آثار جنایات رژیم در دهه ٦٠ را محکوم می کند.

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)
٢٨ دی ١٣٨٧

جنایات کاران حاکم بخش هائی از خاوران را تخریب کردند

به گزارش تازه ای که از ایران رسیده است، جنایت کاران جمهوری اسلامی، بخشی از خاوران شامل چند گور دسته جمعی و انفرادی را با بولدوزر زیر و رو کرده و با ریختن خاک تازه و کاشتن درخت بر روی آنها، آثار جنایات خود و یک از خونین ترین جنایات تاریخ معاصر ایران و بشریت را در زیر انبوه ای از درختان پنهان کردند.
جمهوری اسلامی از زمان قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷ تا به امروز، سعی کرده تا این جنایت هولناک خود را به همراه قربانیانش دفن کند. حضور فعال خانواده ها و مقاومت آنها، توظئه های رژیم را همه ی این سال ها عقیم کرد. دستگاه های امنیتی رژیم، این بار از خانواده های شروع کردند. آنها را در منازل شان بازجوئی کردند، به سازمان اطلاعات و امنیت رژیم بردند، به تهدید و ارعاب آنها پرداختند، به مراسم های سال گرد که خانواده ها در منازل شان برگزار کردند، حمله کردند و در نهایت با جلوگیری از برگزاری مراسم بیستمین سال گرد خاوران، زمینه را برای اقدامات جنایت کارانه خود، یعنی تخریب خاوران در هفته گذشته فراهم کردند.
جانیان حاکم بر ایران فکر می کنند با پاک کردن آثار جنایت شان در خاوران، این جنایت هولناک شان را از صفحه تاریخ پاک خواهند کرد. تخریب خاوران، کوچک ترین خللی در آن به عنوان نماد هولناکت ترین جنایت تاریخ معاصر ایران ایجاد نخواهد کرد. خاوران، خاوران خانواده ها، خاوران نماد خونین ترین دهه در تاریخ معاصر ایران باقی خواهد ماند و یکی از کانونهای مبارزاتی توده های مردم علیه رژیم خواهد بود. رژیم هرگز نمی تواند با تخریب خاوران، آثار جنایات خود را پاک کند. خاوران در پرونده جنایات رژیم برای همیشه ثبت شده است. تخریب خاوران، سند محکومیت رژیم است که همه ی این سال ها منکر قتل عام زندانیان شده است.
کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)، بار دیگر بر سازماندهی یک کارزار جهانی در اعتراض به تخریب خاوران و محاکمه جمهوری اسلامی به جرم کشتار هزاران زندانیان سیاسی در دهه ۶٠ تاکید می ورزد.

کانون زندانیان سیاسی ایران(در تبعید)
٢٩ دی ١٣۸۶

www.kanoon-zendanian.org
info@kanoon-zendanian.org