و آنگاه

در سنگستان زاده شدم.
به سکوتستان پرتاب شدم
و پیش از آنکه
مسخِ سرگیجه ‌ام شده باشم؛
خود را در ابرستان یافتم...
و آنگاه باریدم.
همه‌ی زندگی ‌ام را باریدم
همه‌ی سلول‌هایم را
همه‌ی هستی‌‌ام را.

. . .

اکنون
رودی شده‌ام
که تلاطم خود را
تنها
با سنگ‌ها در میان می‌‌نهد.

دی‌ ماه ۱۳۹۰