عصرجدید: شما 5 ماه قبل در گفتگویی گفتید که تحریم بالای 80 درصدی انتخابات مجلس در اسفند ماه، رژیم را تا پای سقوط خواهد برد و تجربه مصر را نیز مثال زدید، با این وجود، این نگرانی در بین بخشی از مردم هست که اگر رای ندهند، رژیم باز هم اعلام خواهد کرد که درصد بالایی از مردم در انتخابات شرکت کرده اند و تنها اتفاقی که می افتد اینستکه رژیم با دردسر کمتری افراد از پیش انتخاب شده را پیروز انتخابات اعلام خواهد کرد! چگونه می توان با تحریمی بالای 80 درصد کاری ترین ضربه را به رژیم زد و آنرا تا پای سقوط برد؟
بنی صدر: من نگفتم که اگر تحریم بالای ۸۰ درصد شود رژیم را به پای سقوط خواهد برد، زیرا از دید من، این رژیم تمام عوامل حیاتی خود را از بین برده است. قبلا هم گفته‌ام، این رژیم مانند سلیمان می‌ماند که بر صندلی نشسته است و کسی جرائت نمی‌کند از نزدیک برود ببیند، زنده است یا مرده! موریانه‌ای می‌خواهد که پای عصای سلیمان را بخورد تا او بر زمین بیافتد تا مردم ببینند او مرده است. یک رژیمی که عوامل حیاتی را از دست داد خود به خود نمی‌افتد، باید تکانش داد، پس تحریم همگانی نقشش بیشتر از این است که رژیم را به پای سقوط ببرد، در واقع اگر مردم یک تحریم همگانی بکنند در واقع عمل بسیار مهمی انجام داده‌اند برای اینکه این جنازه بر زمین بیافتد، با این حال بعد از این هم باید جنبش را ادامه دهند، چون مسئله فقط ساقط کردن رژیم نیست، مساله جانشین رژیم هم هست به ترتیبی که وضعیت ایران تکرار وضعیت بعد از انقلاب مشروطه، بعد از ملی کردن صنعت نفت و بعد از انقلاب ۵۷ نباشد، که کار مداوم می‌خواهد.
می‌گویند اگر مردم در انتخابات شرکت نکنند رژیم خواهد گفت ۸۰ درصد مردم شرکت کرده‌اند! خب این را که رژیم همیشه ادعا کرده است و در هر حال خواهد گفت. در مصر هم آقای مبارک مدعی می‌شد که درصد بالایی از مردم شرکت کرده‌اند، بشار اسد هم در انتخابات شهرداری‌ها که کسی شرکت نکرد چنین ادعایی کرد. اما ادعای رژیم یک حرف است و باور مردم ایران و دنیا چیز دیگری است. از بس که مردم نسبت به رژیم بی اعتماد شده‌اند هرچه رژیم بگوید، عکسش را باور می‌کنند. پس ادعای رژیم را نه مردم ایران باور می‌کنند نه مردم دنیا. اما آنچه که مردم دنیا و خود ایرانی‌ها باید ببینند وجود یک اراده است. این باید بر پرسش کننده و بر همه مردم ایران معلوم باشد که فرق می‌کند وقتی یک ملتی اراده‌اش را اظهار می‌کند و وقتی که این را اظهار نمی کند و مخالف است ولی نمی‌گوید مخالفم. بعد از آن جنبش وقتی این تحریم وسیع انجام بگیرد، معنایش این است که این جنبش ادامه دارد، از این نکته هم غافل نباشید! جنبش را رژیم نتوانسته است سرکوب کند، پس جنبش ادامه دارد، یعنی موریانه دارد پای عصا را می‌خورد و امروز نه فردا، این رژیم سرنگون است و جایش را باید به یک دولت بیانگر حاکمیت ملت بدهد.
چنانکه از ایران به من گزارش شده است که در بیت آقای خامنه‌ای فهرست نمایندگان تهران تنظیم شده است، ابلاغ هم شده است که این ها باید بیشتر از همیشه رای برایشان نوشته شود. حالا چه شما مردم ایران به پای صندوق بروید چه نروید، اینها آدم‌هایی را که بخواهند از صندوق در می‌آورند. چنانچه در این گزارش هم آمده است، طوری شده است که بسیاری از محیط‌های دانشگاهی هم از این امر آگاهند و آقای خامنه‌ای را دست می‌اندازند که این آقا ادای شاه سابق را در می آورد، دستگاه ساواک آن موقع فهرست نمایندگان را تنظیم میکرد و به عرض می‌رساند و تصویب می شد و به اجراء در می‌امد، اما به قول آنها «قبای آن شاه هم برای این آقا خیلی گشاد است.» دسته آقای احمدی‌نژاد هم به ترتیبی که این گزارش می گوید مانند دار و دسته آقای خامنه‌ای در کار لیست سازی و بیرون آوردن افراد از صندوق‌ها هستند. مردم شرکت بکنند یا نکننند مجلس از ادم هایی است که این رژیم می خواهد از صندوق بیرون بیاید، تشکیل می شود.
35 نفر از این زندانیان سیاسی بیانیه انتشار دادند و انتخابات را تحریم کردند، گفتند شرکت در این انتخابات غیر مشروع است، از اصلاح طلب ها نیز خواسته اند که نامزد معرفی نکنند پای صندوق های رای نروند و رای هم ندهند. این تحریم چه می گوید؟ این تحریم می گوید که متوجه شده اند که تحریم این نیست که آدمی رای نمی دهد و در خانه می نشیند، سابق به دروغ می گفتند که تحریم یعنی رای ندادن و در خانه نشستن، از اینرو فعل پذیری و انفعال است. وقتی انتخابات آزاد نیست، وقتی ملت حق حاکمیت ندارد، وقتی انسان ایرانی شهروند نیست، یعنی بعنوان یک فرد عضو جامعه ایرانی حق حاکمیت ندارد، این رفتن پای صندوق است که رای ندادن است، یا بهتر بگوییم، رای دادن به این است که من رای می دهم که من فاقد شخصیت، فاقد حق شهروندی و فاقد حقوق انسان هستم و تابع و مطیع امر رهبر هستم، اما اگر تحریم کرد می گوید من رای می دهم که شهروند هستم، رای می دهم که انسان حقوقمند هستم، رای می دهم که انسان کرامتمند هستم، رای می دهم که انسان رشید، ایرانی رشید، حقوقمند، مسقل و آزادم، این دو کار یکی نیست. تحریم انفعال نیست، کار و فعالیت است به این معنایی که توضیح دادم.
تنها آقای خامنه‌ای و این دستگاه ولایت مطلقه فساد و فقر جنایت گستر نیست که مقصر است باید حقیقت را گفت شما مردم هم مسئولید، یک ملتی باید خود را مسئول زندگی خودش بداند. تمام این دنیا نشسته اند و هر روز برای شما نقشه می کشند که چه بلائی سر شما بیارند، در همین سه چهار روز اخیر، سه اجتماع تشکیل شده است و موضوع هر سه هم ایران بوده است، دو تای آن در رم بوده، دیگری هم در ریاض درباره تحریم ایران بوده است. الان قدرت نظامی آمریکا از ریاض تا عمان یک خط زنجیره ای از قوای دریایی، زمینی و هوایی امریکا تشکیل داده است، یک عده هم که خائن هستند و هر روز یک ساز می زنند، حالا می گویند حمایت از اپوزیسیون باید مانند لیبی و سوریه انجام بگیرد، دارند برای چنین فاجعه ای در ایران زمینه سازی می کنند. اینکه انتخابات را تحریم بکنید یا نکنید، فوق العاده اهمیت دارد، هر گاه بخواهید این موقعیت را نسوزانید، باید به دنیا بگویید که اختیار با من، یعنی با ملت ایران است، جنبش را ادامه می دهم برای اینکه نمی خواهم، قدرت خارجی بجای من درباره زندگی و سرنوشت من تصمیم بگیرد، نمی خواهم به هیچ قدرت خارجی اجازه بدهم در ایران وضعیتی مثل لیبی، مثل سوریه، مثل افغانستان و مثل عراق بوجود بیاورد، من خود تحول کشور را بدون خشونت تصدی می کنم برای یافتن نه یک دمکراسی صوری با یک رژیم ضعیف، دولت ضعیف و ناتوان و دست نشانده شما، نه! بلکه یک مردمسالاری واقعی با یک دولت توانمند، توانا به تصدی رشد جامعه ایرانی و حفظ حقوق ملی ایران در همه جا. این هدف تحریم انتخابات است، من هستم! هدف تحریم این است، من هستم و جنبش من ادامه دارد.
صوت کامل گفتگو:
http://www.4s.io/mp3/6VmHDXki/Banisadr90-10-02
