درگرمگاه فاجعه

به بهانه ی حضورمادران صلح در سنگر فلستين

برغزه عجب بين که چه ها می گذرد
ازآتش و توفان بلا می گذرد
ناکرده گناه، مردمی سوخته جان
از مرز فنا تا به بقا می گذرد
***
بی دردترين ايد و به گفتار، بشر
خيزد زکلام وکارتان موج خطر
ديوان و ددان ايد و درانديشه ی مرگ
ای فوج فريب کار خوکرده به شر
***
نيرنگ شما خلق جهان داده به با د
آيين و ره و رسم بشر برده زيا د
گويند همه مردم بيدارجهان
ای دشمن خونريز بشرننگ ات با د!
***
در کار فريب ازهمه چالاک تريد
درسنجش دل ازهمه ناپاک تريد
دردا و دريغا که شما مدعيان
درشٌروکژی ازهمه بی باک تريد
***
آيين خرد رفته هم ازيا د شما
بی داد بسی رفت هم از داد شما
مردم همه فرياد و شما ناشنوا
ای داد ودوصد داد زبی داد شما

علی رضا جباری (آذرنگ)
۲۲/۱۰/۸۷(۰۹/۱/۱۱)