تُرنه سیاه

هی تُرنه سیاه
واز کُو تِیاتَه
تا بَچیلت دُوارته روزِ بِوینن

یَه اِیلی تِی بِرَهته
تو نَهلی دُرگَلِت پّل بِوُرِن
یا کُرگَلِت کد بِوُرِن

روزِگارِمون شَوِ تاریک وابیده
دَینُم بِنات
اَر اِخوی دِی نَیُای نِتابی

تُرنه سیاه
تُنهِ هَم تُرنه هات
دُووارتِه
وِرِه سَرِ پا۰


سیاه مو

ای سیاه مو
بازکن چشمها یت را
تا دوباره فرزندانت روز را ببینند

ایلی چشم براه توست
تو نگذار دخترانت مو بِبُرند
یا پسرانت کمر بِبُرند

شبی تاریک است دنیای ما
دِینَم به گردنت
اگر دوباره نتابی

سیاه مو
ترا به موهایت قسم
دوباره
برخیز و قامت راست کُن۰

سینا حافظی - سیدنی – اکتبر ۲۰۱۱
http://www.tabeed.blogspot.com‍