گزارش مراسم یادمان کشتار زندانیان سیاسی دهه ۶۰ و قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷

استراليا، سپتامبر 2011

همچون هر سال و برای پاسداشت ياد شهدای سياسی در زندان های جمهوری اسلامی ايران، "کمیته همبستگی با جنبش کارگری ايران- استراليا"، امسال نیز مراسم سالگرد کشتار زندانیان سیاسی و دگر انديش را در سیدنی برگزار کرد.

از دوماه پیش رفقایی از کمیته برای این کار داوطلب شدند تا بر اساس تجربیات سال های گذشته مراسم امسال را سازماندهی کنند. کمیته امسال میهماندار رفیق عباس سماکار نویسنده، فیلم ساز و شاعر مبارز شناخته شده و از متهمين دادگاه خسرو گلسرخی و كرامت دانشیان در سال 1352 بود. در عین حال برنامه دیگری که با همراهی "سوليداريتی ملبورن-ايران" انجام گرفت، کمیته ما مراسمی را با حضور رفیق عباس سماکار در آن شهر برگزار کرد.

گزارش ملبورن

عباس سماكار بنا بر دعوت كميته همبستگی با جنبش كارگری ايران- استراليا و با همكاری سوليداريتی ملبورن- ايران در ابتدا و در تاريخ جمعه 26 آگوست سخنرانی و جلسه بحث و گفتگو با برخی از ايرانيان مقيم ملبورن، دومين شهر مهم استراليا داشت. جلسه با نمايش فيلم مستندی از زندانيان سياسی سابق و قربانيان جنايات رژيم جمهوری اسلامی آغاز شد. سپس عباس سماكار سخنان خود را که بيشتر بر كشتار 1367، متمركز بود، آغاز كرد. كاوه اكبری، سخنران بعدی كه خود در ابتدای دهه 1360 در زندان به دنيا آمده و والدينش تا پس از كشتار سال 1367، آزاد نشدند، به يادآوری اين دوران پر آشوب و دردناك برای يك كودك پرداخت. جلسه پس از يك استراحت كوتاه با پرسش و پاسخ از رفيق سماكار ادامه يافت. بيشتر شركت كنندگان از چگونگی تداوم اين جنبش در حال حاضر و ميزان فعاليت ايرانيان به ويژه پس از جنبش های آزادی خواهانه خاورميانه و كشورهای شمال آفريقا می پرسيدند كه در اين باره سخنران به آنها پاسخ داد و سوالات گاه با مبادله نظرات ما بين شركت كنندگان نيز ادامه می يافت.

گزارش سیدنی

رفقای سازمانده برای بهتر برگزار کردن این مراسم برنامه های متنوعی را شامل موسیقی، شعر، ویدئو کلیب، سخنرانی و یک استراحت 30 دقیقه ای تدارك ديده بودند. مکان مراسم در یکی از سالن های سیدنی در منطقه چستوود و آغاز برنامه در ساعت 7 روز شنبه 3 سپتامبر بود. سالن مراسم با شاخه های گل لاله در جلوی سن و نیز 23 پوستر از مراسم های این یادمان در شهر های دیگر جهان، تزیین شده بود. رفقا با بهره گیری از سیستم نور و صدا و موزیک به جذابیت برنامه های کمیته کمک شایانی کردند.

مجری با خوش آمدگوئی به حاضرین و اعلام برنامه، مراسم را آغاز كرد و سپس با یک دقیقه سکوت به احترام و یاد جانباختکان راه آزادی و عدالت اجتماعی پی گرفته و با سرود "بهاران خجسته باد" شکسته شد. خانم اعلام كننده برنامه، بصورت بسیار مختصر به معرفی این رویداد پرداخت که حاوی روشنگری نسبت به نقش جنایتکارانه رژيم جمهوری اسلامی و بویژه آيت الله خمینی به عنوان رهبر و فرماندهنده اصلی اين جنايت عليه بشريت، اشاره كرد. در پی آن قطعه شعری از رفیق عباس سماکار توسط مجری همراه با موزیک زنده اجرا شد که مورد توجه قرار گرفت. ادامه برنامه با یک سرود کردی توسط گروه موتی فكس و با صدای آقای ارژند ادامه یافت.

در این جا مجری برنامه شعری دیگری به نام "انار" از شمس لنگرودی خواند و در پی آن ویدئو کلیبی در رابطه با معرفی مختصری از رفیق عباس سماکار نشان داده شد. پس از اين معرفی ایشان سخنرانی خود را با عنوان " کشتار زندانیان سیاسی و تاثیرش در جنبش های اجتماعی " آغاز کرد. نکات برجسته ای که رفیق عباس سماکار در این سخنرانی مطرح کردند به قرار زیر بودند:

بررسی دلایل کشتار زندانیان سیاسی و برخورد به شعار نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم.
بررسی کوتاهی در قدرت گیری رژیم از طریق سرکوب جنبش های اجتماعی.بویژه جنبش کارگری.
نقش برگزاری این یادمان ها در نگهداری خاطره ملت برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی.

ایشان در نتیجه گیری از سخنرانیش گفت " برگزاری مراسم بزرگداشت خاطره جانباخته گان سالهای سرکوب، به ویژه دهه ٦٠ از سوی ما، تلاش بزرگی ست که در کنار و همراه مبارزات مردم در ایران به پیش میرود و به این امید دامن میزند که، استبدا و بیداد و چپاول و دزدی و سلطه بر جامعه امر ناپایداری ست که به دورانهای وحشی گری تعلق دارد. دنیای نو، زندگی انسانی و جلوههای روشن و تابناک هستی اجتماعی، انکار ناپذیر است."

سپس مجری با تشکر از سازمان ها و احزابی که به این مراسم پیام فرستاده بودند. برخی از نکات را یاد آوری کرد که شامل میز کتاب کمیته در بیرون سالن مراسم و پیک نیکی با رفیق عباس سماكار در روز بعد بود.

قسمت دوم برنامه بعد از پذیرائی با چای و کیک از حاضرین با شعرو موسیقی متن زنده توسط مجری شروع شد و سپس متنی در رابطه با زنان زندانی و کودکان زندان خوانده شد و بعد از آن ویدئو کلیب دیگری در رابطه با خاوران و همراه با بخش هائی از صدای نویسنده آزادیخواه و مترقی علی اشرف درویشیان نشان داده شد. که بسیار مورد توجه قرار گرفت.

شعری را از نیما یوشیج به نام، " تو را من چشم در راهم ... " همراه با موسيقی خوانده شد. نماینده کمیته قطعنامه این مراسم را قرائت کرد که در زیر این گزارش آمده است. مسئول گروه موسیقی بعد از اجرای این شعر از شرکت کنندگان تقاضا کرد که در اجرای دسته جمعی سرود " سرآومد زمستون " شركت کنند و سالن یکپارچه به اجرای این سرود پرداخت. بعد از پایان سرود در بخش پرسش و پاسخ با رفیق سماکار، ایشان در توضیح سئوالات حاضرین و نیز روشنگری نسبت به نقطه نظرات مطرح شده در سخنرانی شان مفصلا به بحث بر سر آنان پرداختند در این بخش برنامه به دو صورت دست نوشته و رو در رو با طرح سئوالات از جانب شرکت کنندگان همراه بود. برنامه با ترانه "جان مریم" توسط خانمی از شرکت کنندگان و تشکر مجری از حضار به پایان رسید. بعد از پایان مراسم شرکت کنندگان برای بحث و گفتگو با آقای سماکار تا مدتی به گرد ایشان حلقه زده بودند.

همانطوریکه اعلام شده بود فردای همان روز پیک نیکی با حضور رفیق سماکار و نیز تعدادی از شرکت کنندگان در مراسم یادمان زندانیان سیاسی برگزار شد و فرصت دیگری پیش آمد که گفتگوی هايی پیرامون مسائل مختلف جنبش های اجتماعی پیگیری شود. مراسم تا غروب یکشنبه 4 سپتامبر ادامه یافت.

قطعنامه بيست و سومين سالگرد كشتار زندانيان سياسی در ايران

بيست و سه سال از قتل عام چندين هزار زندانی سياسی در ايران می گذرد. فرمان اين جنايت هولناك را روح الله خمينی، رهبر و بنيانگزار جمهوری اسلامی ايران صادر كرد و شماری از مرتجع ترين همراهانش اجرای آن را عهده دار شدند تا زندان ها را از وجود " عناصر كفار و منافق" پاكسازی كنند.

وجود زندانيان سياسی در ايران ستم شاهی در گذشته و جمهوری اسلامی ناشی از وجود مبارزه طبقاتی و ستم و استثمار رژيم های حاكم است. برای محو طبقات استثمارگر و ستمگر و پايان دادن به وجود زندانی سياسی در اولین قدم باید رژیم جمهوری اسلامی را برانداخت

كشتار سال 1367، ابتدا به ساكن آغاز نشد، تاريخ ايران پر از چنين جنايات ضد بشری است. حكومت سرمايه داری جمهوری اسلامی ايران با دستاويز به باورهای مذهبی مردم به اسلام همواره با كشتار و ترور همراه بوده است. پافشاری به اجرای احكام ارتجاعی و قرون وسطايی و شيوه های حذف مخالفين در صدر اسلام ( از ترور تا كشتار جمعی)، ذره ای از ماهيت پليد اين جنگ طبقاتی عليه كارگران، زحمتكشان و دگرانديشان توسط حكومت ايران نمی كاهد.

خمينی پيام صدر اسلام را از آغاز شيوه كار خود كرد، كشتار خلق های ايران، در تركمن صحرا، كردستان، خوزستان از همان آغاز روی كار آمدنش به اجرا گذاشته شد و بعد از آن آغاز دهه خونين 1360 با كشتار هزاران مبارز آزاده و عدالت خواه در بی دادگاه های چند دقيقه ای و بی نام و نشان ادامه يافت.

وارثين خمينی از فردای مرگش به دنبال تكميل وصيت های او بوده و هستند. ترور مخالفين در داخل و خارج كشور، قتل های زنجيره ای و اعدام صدها فعال سياسی و دگرانديش و سركوب و تجاوز و زندان و كشتاری كه همچنان ادامه دارد، دستآورد اين حكومت ضد مردم برای كشور ما بوده است. تنها راه پايان دادن به اين همه فجايع سرنگونی و نابودی رژيم سرمايه داری حاكم بر ايران است.

با احترام عميق به جانباختگان سياسی و دگرانديش در زندان های رژيم جمهوری اسلامی و با توجه به شرايط كنونی، ما خواهان:

آزادی بدون قيد و شرط همه زندانيان سياسی و عقيدتی.
توقف فوری و بدون قيد و شرط اعدام و شكنجه.
بيرون راندن رژيم جمهوری اسلامی ايران از همه ارگان های بين المللی در رابطه با حقوق بشر.
اراٸه دقيق آمار زندانيان سياسی و كسانی كه در طی 3 دهه اخير توسط رژيم اسلامی اعدام شده اند.
تشكيل دادگاهی علنی برای محاكمه سران رژيم و كليه عناصر و عواملی كه در كشتار ها دست داشته اند.
پرداخت غرامت به كسانی كه ناشی از سياست های سركوب گرانه رژيم آسيب ديده اند.

به اميد روزی كه در هيچ جامعه ای از زندان سياسی، اعدام و شكنجه خبری نباشد. برای تحقق اين امر، اميد داشتن و سالگرد گذاشتن تنها كافی نيست. بايد به پا خاست و تلاشی آگاهانه، متحد و متشكل را برای سرنگون كردن نظام سرمايه داری در هر شكل آن سازمان داد.
زندانی سياسی آزاد بايد گردد
سرنگون باد جمهوری اسلامی ايران
كميته همبستگی با جنبش كارگری ايران- استراليا
proletarianunite@gmail.com
شهريور 1390
سپتامبر 20011